62
Bugün Kərkük bölgəsindəki türkman (turuk-man) boylarının adını
daha qədim formada (
turuq) həmin bölgədə m.ö.
XIX-XVIII əsrlər boyu
asurlarla
vuruşan turuqlarda görürük, yaxud həmin bölgəyə yaxın ərazidə
yaşayan və adı m.ö. IX-VII əsrlərə aid sənədlərdə keçən bauri (börü)
boyundan olan bəylər bir də Atabəylər çağında Börülər sülaləsi şəklində
ortaya çıxır. Bəllidir ki, Orta Asiyadan qayıdan oğuzlar XII-XIII əslərdə
Hələbdə at oynadırdılar, lakin Hələb civarında oğuzların yurdu anlamı
ilə «Oğuz evi» (Bit-Aquzi) deyimi hələ m.ö. IX-VII əsrlərdə işlənirdi və
həmin çağda belə «Oğuz evi» Güney Azərbaycanda da vardı. Belə oxşar
durumu «9 Bitik» boyunca sistem şəklində əks etdirən
yüzlərlə bəlgəni
burada təkrar etməyə ehtiyac yoxdur. «Tarix təkrar olunur» deyimini isə
burada bir daha təkrar etməli oluruq.
Toplumun ən bədbəxt hissəsini «dövlətini itirmiş» (elsirəmiş) boy-
ları sayan qədim türklər təşkilatlanma işinə ciddi yanaşırdılar. Oğuz epos-
larında siyasi qurumların təşkilatlanıb formalaşmasının örnəyini görmək
olur. Böyük Toy (qurultay) çağırıb, altun ev qurduran Oğuz kağan eldə
sağ qolu təşkil edib,
yüksək yer tutması üçün hakimiyət simvolu
(imi)
kimi
yay verdiyi üç oğlunun uruqlarını
Boz-oq, eldə sol qolu təşkil edib, haki-
miyətə tabe olma simvolu kimi ox verdiyi oğullarının uruqlarını da Üç-oq
adlandırır
və
«biz hamımız bir kökdənik
və hamı orduda da öz
yerini, rüt-
bəsini bilməlidir» deyir.
189
Bu eposun uyğur variantında o, Toy törəni ke-
çirilən yerdə sağ və sol tərəflərdə qırx qulac ağac dikəldib, birinin başına
altun toyuq, ayağına isə ağ qoyun, digərinin başına gümüş toyuq, ayağına
da qara qoyun bağlayır və sağda boz-oqları, solda üç-oqları oturdur.
190
Oğuz Kağan
(Ordu “qərargah”)
Batı
sol
ok
üç-ok
(iç-oğuz)
ini
gümüş toyuq
qara qoyun
Doğu
sağ
yay
boz-ok
(tış oğuz)
ağa
altun toyuq
ağ qoyun
189
Ðÿøèäÿääèí, 1992, 37-38.
190
Îüóçíàìÿëÿð, 1993, 33.
63
Göründüyü kimi, buradakı dövlət təşkilatlanması həm də protokol
qaydalarını müəyyənləşdirir. Gələnəyə çevrilən bu qaydalar toplumda da
oturuşmuş bir nizam-intizam ovqatı yaradır, toplumda hər kəs «öz yerini
bilir».
191
Türk dövlətçilik gələnəyində «hər kəs bacarığına görə» tutduğu
vəzifə və aldığı sana uyğun sırada durur. Dövlət protokolu Dədə Qorqud
kitabında belə verilir:
Sağda oturan sağ bəylər,
Solda oturan sol bəylər,
Eşikdəki inaqlar,
Dibdə oturan xas bəylər,
Qutlu olsun dövlətiniz! - dedi.
192
Çin qaynağı yazır ki, hun dövlətini m.ö.
209-da Batı və Doğu qol-
lara ayıran Mete ölkəni 24 tümənbaşı ilə idarə edirdi.
193
Belə ikili bölgü
türk toplumunda müəyyən antonim əlaMete söykənirdi: böyük-kiçik, sağ-
sol, qara-ağ və sair. Müxtəlif bölgələrdə yaşayan eyni boyun adına rəng
bildirən sözün qoşulması da bu gələnəklə bağlı
idi. Belə ki,
qara,
ağ,
sarı
epitetləri aşağıdakı etnonimlərdə rəng deyil, coğrafi yön anlamında işlən-
miş və müəyyən çağda həmin boyun yerləşdiyi məkana işarə etmişdir:
qara-hun (qarkın?)
qara-bulqar
qara-xəzər
qara-qıpçaq
qara-kuman
qara-qoyunlu
qaralı
qaracalı
qara-türgiş
qaralar
aq-hun
aq-saqa (axısqa)
aq-xəzər
aq-qıpçaq
aq-kuman
aq-qoyunlu
aqca-bud
sarıcalı
sarı-türgiş
sarı-uyqur
Qaynaqlarda belə ikili bölgülərə rast gələn bəzi tədqiqatçılar yanlış
olaraq, türk dövlət gələnəyində dövləti iki elbəyin (cifte krallıq) idarə
etdiyini yazmışlar. Əlbəttə, bu yozumun yanlış olması «Türkmənlərin
soykökü» kitabında aydın görünür. Burada deyilir ki, Oğuz soyundan və
Bozoq oğullarından hökmdar bir kişi ola bilər, iki kişini taxta çıxarmaq
191
Belə protokol qaydalarına toplumun sayqısını göstərən faktlardan biri də bugünəcən
yaşayan «evlənmə törəni» toyda bəyin yanında sağdış//soldış duruşu gələnəyidir.
192
KDQ, 1962, 62.
193
Бичурин, Û. 48-49.
64
olmaz, belə ki, xan tək olursa, dövlət düzəlir, iki olursa pozulur, keçmiş
bilgələr «bir qına iki qılıc, bir ölkəyə iki törə sığmaz» demişlər.
Türk dövlət gələnəyində hakimiyətə seçilmə imtiyazı olan boylar
vardı. Qut almış başçının mənsub olduğu soy (boy) imtiyazlı sayılmış, bu
münasibət gələnəksəl olaraq, davam edib törə halını almışdır. Bu törənin
pozulması ilə qurulan yeni xanədan legitim sayılmamışdır. Ona görə də,
barlas boyundan olan Əmir Teymur faktiki olaraq imperator (acun bəyi)
olduğu halda, ölənə qədər xan, xaqan titullarını qəbul etməmiş və törəyə
görə belə titulları ala bilən Süyurqutmuşu «xan», özünü isə ondan bir qat
aşağı olan «uluq bek» (bəylərbəyi) titulu ilə tanıtmışdır.
194
Qaynaqların
verdiyi bilgiyə görə, bu boylardan olanlar dövlət başına keçə bilərdi:
tu-ku - Hun
aşina - Göytürk, Xəzər
yağlakar - Uyğur
ajih - Qırğız
boz-ok (sağ qol) - Oğuz
kanqar - Peçeneq
kabar - Macar
dula -
Bulqar
Türk toplumunda dövlət quran boy başqa qardaş boyların qayğısını
da çəkməli idi. Əks təqdirdə türk ulularının qınağına rast gəlirdilər, necə
ki, hakimiyət başına keçən səlcuqlar dövlətin idarə olunması üçün türk-
lərdən çox, irandilli məmurları işə cəlb edirdilər. Ona görə də, Əbülqazi
Bahadır xan yazırdı: «Səlcuqlar - türkmənik, sizin qardaşınızıq - dedi, nə
elə, nə xalqa bir faydası dəymədi».
195
Doğrudur, klassik boy
qurumu
Azərbaycanda üç minil öncə
dağıldı
və ərazi-bölgə birliyi
önə keçdi, lakin boy qurumunun bir çox özəlliyi
(ocaq,
soy,
qandaş
bağlılığı,
başçıya, ağsaqqal-ağbirçəyə hörmət-ehtiram)
bugünəcən yaşayır.
Türklərin dünyagörüşündə El (
=
xalq
+
dövlət
+
ölkə)
modeli xalq ilə iqtidarın işbirliyilə gerçəkləşə bilirdi.
Ona görə də, hansı
soydan-boydan olmasından asılı
olmayaraq,
elbəy dövlətin qurulmasında,
siyasi təşkilatlanmada iştirak edən, dövlətin sınırları içində yaşayan hər
kəsə eyni qayğı ilə yanaşmalı idi. «El tutmaq» dövləti idarə etmək idisə,
«əl tutmaq» da toplum üzvlərinə yardım etmək idi.
Xalqın iradəsilə
dövlət başına keçən türk
elbəyləri
idarəçilikdə ilk
meyar kimi ictimai rəyə əsaslanırdı, çünki onun hakimiyəti xalqdan asılı
idi. Göytürk yazılarından da bəlli olur ki,
xaqanın əsas görəvi «ac,
çılpaq,
194
Togan 1981, 64; Rəşidəddində imtiyazlı oğuz boyları:
kayı, yazır, eymür və beqdeli.
195
Şecere-i Terākime, 1996, 206.