318
«Mühacirət publisistikasında sənətkarlıq məsələləri» adlı III fəslin iki
paraqrafında tədqiqatçı ən əvvəl Azərbaycan publisistika tarixi və publisistikasının
elmi-nəzəri irsinə nəzər salır. M.F.Axundov, H.Zərdabi, N.Vəzirov, M.Sidqi,
M.Ə.Talıbov, Z.Marağayi, E.Sultanov, F.Köçərli, M.Şaxtaxtinski, Cəlil
Məmmədquluzadə, Ömər Faiq Nemanzadə, T.Bayraməlibəyov, S.M.Qənizadə,
N.Nərimanov, Ə.Haqverdiyev, R.Əfəndiyev kimi qələm sahiblərinin publisistikanı
bir janr kimi yeni məzmun və forma baxımından zənginləşdirdiklərini qeyd edən
A.Tahirli mühacirət publisistikasının da Azərbaycan mühacirət tarixində yeri və
rolunu təhlil süzgəcindən keçirərək yüksək dəyərləndirir.
Tədqiqatçı Abid Tahirli mühacirət publisistikasının xarakterik və fərqli
cəhətlərini məharətlə açıqlayır. O göstərir ki, mühacirət publisistikası bir tərəfdən
mövzuya uyğun olaraq alovlu, pafoslu ifadə tərzi ilə fərqlənir, digər tərəfdən
kövrək, həzin üslubu ilə seçilir. Əgər söhbət Azərbaycan istiqlalından, bolşevizmə
və rus imperializminə qarşı mübarizədən gedirsə, publisistik nümunələr mübariz
ruhu, prinsipial mövqeyi, kəskin ifadə və ibarələri ilə diqqəti çəkir: əgər müəllif
Vətən həsrətindən qürbət həyatından bəhs edirsə, mətn üçün obrazlı, ehtiraslı dil
səciyyəvidir. Abid Tahirli yazır: «Mühacir mətbuatında publisistika tamamilə yeni
keyfiyyət və yeni mahiyyət, məna kəsb edir. Mühacirlərin ideoloji mübarizəsində
kəskinliyi, son dərəcə sərtliyi ilə seçilən publisistik nümunələr, həm də mühacirət
həyatının salnaməsidir.
Beləliklə, ölkədə yaşayıb-yaradan müəlliflərin publisistikası ilə mühacirətdə
yaranan publisistikanı bir-birindən kəskin fərqləndirən bir sıra xüsusiyyətlər ortaya
çıxır:
- bütün çətinliklərə rəğmən mühacirət publisistikası ideyanı, fikri ifadə
etmək baxımından daha sərbəst və azaddır;
- ölkədəki publisistika sovet dövründə senzuralı, sifarişli partiyalı
olduğundan müəyyən çərçivəyə salınır, sovet həyat tərzinin tərənnümçüsü rolunu
oynayırdı, mühacirət publisistikası üçün bir tərəfdən döyüşkənlik və üsyankarlıq,
digər
tərəfdən həsrət, vətən yanğısı çox xarakterikdir: - qürbət həyatının çətinlikləri
mühacirət publisistikasında bir sıra dil, üslub problemləri yaratmışdır;
- ötən əsrin 20-30, 50-60-cı illərində buraxılan mühacir nəşrlərdə ərəb,
osmanlı, 80-90-cı illərdə mətbu orqanlarında tez-tez təsadüf edilən fars sözləri
mətni ağırlaşdırır, ona
xələl gətirir;
- mühacirət publisistikasının oxucu auditoriyası kimi mövzu dairəsində
nisbətən məhduddur. Rus imperializminin, bolşevizminin ifşası SSRİ xalqlarının
dözülməz, ağır həyatı, istiqlal tarixi və istiqlal uğrunda mücadilə aparan
qəhrəmanların həyat və fəaliyyəti, sovet rejiminin təzyiq, təqib və işgəncələrinə
məruz qalan insanların taleyi, Qafqaz birliyi ideyası, Sovetlərin ədəbi-mədəni və
din sahəsindəki siyasətinin tənqidi mühacirət publisistikasının aparıcı mövzuları
olmuşdur».
Abid Tahirli mühacir müəlliflərin publisistika irsindən nümunələr verməklə,
onların sənətkarlıq problemlərini dərindən təhlil edir, dəyərləndirir, müvafiq elmi-
nəzəri qənaətlərə gəlir. Tədqiqatçı monoqrafiyanın «Nəticə» hissəsində problemin
həlli ilə bağlı araşdırmaları ümumiləşdirir, yekunlaşdırır, sahə tədqiqatçıları
qarşısında duran vəzifələrindən bəhs edir, bu gün də aktual və əhəmiyyətli olan
319
mühacirət mətbuatı probleminin, o cümlədən publisistikasının daha geniş şəkildə
tədqiqinin vacibliyini göstərir.
Beləliklə,
Abid Tahirlinin monoqrafiyası ilə bağlı fikirlərimizi
yekunlaşdıraraq, bu qənaətə gəlirik ki, elmi-tədqiqat işini cəsarətlə sahənin
lokomotivi adlandırmaq olar.
Xeyrulla MƏMMƏDOV
filologiya elmləri doktoru, professor
(Abid Tahirli. Azərbaycan mühacirət
mətbuatında publisistika (1921-1991).
Bakı, 2005, “Ozan” nəĢriyyatı. Kitaba
ön söz əvəzi)
MühacirətĢünas alim
Milli-mənəvi sərvətlərin taleyi üçün cavabdehlik əsl ziyalı xislətidir. Zaman-
zaman ziyalılarımız öz şəxsi rahatlıqlarını unudaraq millətin gələcəyi naminə onun
keçmişi ilə bağlı sənədləri, fikir və mülahizələri toplayıb tədqiq edərək müasirliyin
xidmətinə veriblər. Çoxlarının öz şəxsi rifahları naminə əcnəbi ölkələrə üz tutduğu,
zəka alverinin amansız bir tərzdə gücləndiyi bizim dövrdə belə bir ziyalı və
vətəndaş işinin intixab etmək az qala qəhrəmanlığa bərabərdir. Bu gün bu tarixi
missiyanı təmənnasız bir şəkildə öz üzərinə götürüb ləyaqətlə icra edən
ziyalılardan biri Abid Tahirlidir.
Hələ 1989-cu ildə Azərbaycan xalqının tarixi taleyi sınağa çəkiləndə
Belçikadan «Tərcüman» qəzetinin müxbiri Yusif Çinal əməkdaşı olduğu qəzetə
yazırdı: «Avropaya gələn sovet qrupundakı qəzetçi Abid Tahirli ilk iş olaraq
Avropada yaşayan azərilərlə türkləri tapıb onlarla dərdləşmək oldu. Abid Tahirli
«Bu gün Azərbaycan üzərində oyunlar oynanılır. Qarabağ bizim canımızdır. Heç
kim həvəslənməsin» dedi».
Bu cəsarətli sözlər o zaman tanınmış jurnalist olan mənim dostum Abid
Tahirlinin vətəndaş mövqeyi idi. Məhz bu mövqedən də onun mövzusu müəyyən
olundu, bir alim kimi tədqiqatçılıq fəaliyyəti başlandı. Bu mövzunun adı o zaman
çox az araşdırıcılara məlum, unudulmuş MÜHACİRƏT idi.
Abid Həmid oğlu Tahirli düz əlli il əvvəl – 1955-ci il noyabrın 30-da qədim
Qəbələ bölgəsinin Nohurqışlaq kəndində anadan olub. Hələ IX sinifdə oxuyarkən
yazdığı «Sinoptiklər» hekayəsinə görə o vaxt hamımıza doğma olan «Azərbaycan
pioneri» qəzetinin keçirdiyi yaradıcılıq müsabiqəsinin qalibi olub. Sonra
Azərbaycan Dövlət Universitetində coşqun tələbəlik illəri (1975-1980) və bu
unudulmaz illəri «Bakı», «Azərbaycan müəllimi», «Sovet kəndi», «Azərbaycan
təbiəti» kimi mətbuat orqanlarında çap olunan yazıların sevincləri onun taleyinə
yazılıb.