191
di). Ularning to‘rtta farzandi bo‘lgan: Mo‘minxo‘ja, Bibixon,
Usmonxo‘ja, Ominaxon (yoshligida vafot etgan).
Bo‘lajak shoira Dilshod otin maktabida tahsil olgan.
Dilshod Barno bu haqda shunday deb yozgan edi: «Anbaroy
bug‘doyrang,
sunbul sochli, ohu ko‘z, oy yuzli, axloqi hami-
da va odobi pisandida sohibidur. Bu sakkiz yashar qizcha
bo‘lishiga qaramay, hazrat Navoiy g‘azallarini o‘rganishga
behad qiziqadi... Umidim borki,
bu qizcha katta shoira
bo‘lg‘usi».
Anbar Otin o‘zbek va tojik tillarida ijod qilgan. She’rla-
rida Uvaysiyning ta’siri sezilib turadi. Zero, Uvaysiyni bir
she’rida «momom» deb tilga oladi hamda otasiga Uvaysiy-
ning amma ekanini ta’kidlaydi. Ustozlarning ulug‘i sifatida
Navoiyni tilga oladi:
Agar ustodi adabni izlasang,
Anbar Otin,
Sen Navoiy ta’limini doim mutolaa qil.
«Haziniy to‘dasi» degan ibora Anbar Otin qiziqqan ijodiy
davraning nomidir. Shuningdek, Muqimiy, Furqat, Kamiy,
Zav
qiy, Shavqiylar ijodi ham shoira uchun qiziqarli bo‘lgan.
(She’rlarida ularga murojaat qilgan, ular bilan bahslashgan).
Anbar Otin O‘rta Osiyoning Chor Rossiyasi istilosi davri-
da yashagan. U rus madaniyati, san’ati
va adabiyoti, ayniqsa,
maktab-maorif sohalaridagi ilk o‘zgarishlarni ko‘rib, ularga
nisbatan dastlab ijobiy baho beradi:
Qo‘shulub mulki Farg‘ona o‘rusga bu saro bo‘ldi,
O‘rus o‘zbek elig‘a tug‘ishgandek ag‘o bo‘ldi.
Keyin bu siyosatning qora va jirkanch tomonlarini ham
(«qilich yonig‘a to‘pponcha qo‘shulub») ko‘ra bildi:
Quvonib ibtidoda o‘yladi el: «Zulm ketdi», deb,
Kelib zolim, mulozim birla tezda hampo bo‘ldi.
Anbar Otin mahalliy va rus hukumati vakillarining birga-
lashib uylarini tortib olgani, oqibatda katta oilaning kichik
192
O‘ Z B E K M U M T O Z A D A B I Y O T I
hovlichada qamalib qolgani haqida ham she’riy misralar bit-
gan. Muhimi, u «ikki yoqlik zulmni» ko‘plardan oldin ko‘ra
bilgan va atrofidagilarni uni bartaraf
etish uchun chorlagan
edi.
Anbar Otin uzoq umr ko‘rmagan bo‘lsa-da, umrining
ko‘p qismini to‘shakda mixlangan holda o‘tkazgan. Ammo u
kuchli iqtidor bilan birgalikda mustahkam irodaga ham ega
edi: «Fala
ki jomakabud
1
dastidin
yuz dodki, – deb yozadi
u. – bir yig‘inda haqni aytib, balog‘a qolib zinadan quv-
lang‘animda oyog‘im chiqib yotib qoldim.
Yosh umrim hayf va rangim za’faron bo‘lib yotdim. Bor
mavjud kuchim kitob o‘qumoq va g‘azal abyot qilmoq ila
band bo‘ldi».
«Qarolar falsafasi» Anbar Otin ijodidagi eng go‘zal ada-
biy kashfiyotdir. U shoira shaxsiyatidagi ijtimoiy jur’at va
jasorat
ning, yetuk salohiyat va ijodiy barkamollikning go‘zal
namunasidir.
Anbar Otin adabiyotimiz tarixida
ilk bor falsafiy-pub-
litsistik yo‘nalishda ijod qildi. Tarixda «Risolayi falsafayi
siyohon» («Qarolar falsafasi risolasi») nomi bilan saqlanib
qolgan, bu asar Anbar Otin dunyoqarashi, tasavvuri haqi-
da boy ma’lumotlar beradi. Uning tarix, falsafa, axloq va
madaniyatimiz tarixining bilimdoni ekani ma’lum bo‘ladi. U
inson tanasidagi ranglarning mutlaqo ijtimoiy ahamiyat kasb
etmasligini, uning qayerda yashashi
va qaysi tilda gapirishi
emas, balki olam va odamga munosabatiga ko‘ra farqli ji-
hatlari bo‘lishi mumkinligini ko‘rsatib beradi.
Qora
so‘zining turli ma’no qirralarini izohlar ekan, shoira
ijtimoiy hayotga, undagi tengsizlikka urg‘u beradi. Ijtimoiy
ado latning jamiyat hayotidagi o‘rni va ahamiyatini o‘ziga xos
tarzda talqin qiladi.
Anbar
Otinning ayollar, ularning ijtimoiy-ma’naviy ha-
yotdagi o‘rni va ahamiyati haqidagi kuzatishlari bugun ham
o‘zining ijtimoiy hamda badiiy-estetik dolzarbligini yo‘qotgan
emas.
1
F a l a
k i j o m a k a b u d – ko‘k rangli osmon.