Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
138
BİR QARTAL ŞIĞIYIB
QONDU ZİRVƏYƏ
Afad Qurbanov 1983-cü ildə Azərbaycan SSR Elm lər
Akademiyasının müxbir üzvü seçiləndə Firudin Şimşək
bu münasibətlə “Sevindi” adlı şeir yazır. 9 bənd dən ibarət
bu şeirin hər misrası Afad Qurbanova mə həb bət dən yoğ-
rulub, hər misrasında Afad müəl li min ideal bir insan olma-
sı, bən zər sizliyi, böyüklüyü ob raz lı şəkildə can landırılıb.
Afad Qur banovun elmdə çox böyük uğur qazanmasını
metafo rik-metonimik bir dillə, həm də müqayisələr kon-
tekstində ifa də edən şai rin fikrincə, zirvəyə qonmuş qar-
tala görə dağ sevinirsə, ali mə görə də elmin taleyi, bəxti
sevinir. Elə bura da ca qeyd edək ki, şairin Afad müəllimi
qartala bənzətməsi olduqca təbii qarşılanır:
Bir qartal şığıyıb qondu zirvəyə,
Dağlar, ulu dağlar baxdı, sevindi.
– Hər alim qəhrəman balamdır! – deyə,
Elmin də taleyi, baxtı sevindi.
Azərbaycan filoloqlarına, ümumən xalqımıza yaxşı
mə lumdur ki, Afad müəllim bu yüksək elmi ada layiq gö rü-
ləndən bir neçə il əvvəl ustadı Ədüləzəl Dəmirçizadə dün-
yasını dəyiş miş di. Bu mənada Ə.Dəmirçizadənin yox luğu
şairi narahat edir, təsirləndirir. Çünki Ə.Dəmirçizadə kimi
böyük bir alim öz tə lə bəsi Afadın sevincinə şərik ola bilmir:
Eh, kaş sağ olaydı Dəmirçizadə,
Sevinci, şadlığı həddən ziyadə.
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
139
Gələrdi, bəlkə də, əlində badə,
Deyərdi: – Dilçilik taxtı sevindi!
Afad Qurbanov təkcə türkologiyaya deyil, həm də
ümu mi dilçiliyə dair çap etdirdiyi kitablarında “türkolo-
gi yanın bahadırı” adlanan M.Kaşğariyə geniş yer ayırmış,
onun bütün dünyada məş hur olan “Divan”ı barədə dol-
ğun fikirlər söyləmişdir. Bu fikirlərdən birini eynilə təqdim
etmək lazım gəlir: “Mahmud Qaş qarlının “Lüğəti”i hazırkı
lüğətlərdən olmayıb, linqvistik-nə zəri məlumatlarla zən-
gin dilçilik əsəridir. Bu əsərdə leksik-semantik məsələlərlə
ya naşı, dilin fonetik xüsusiyyətlərinə, qram matik qurulu-
şuna dair də fikirlər irəli sürülür. Buna görə də haqlı olaraq
dil çilik ədəbiyyatında bu əsər “türkoloji ensik lo pediya”
ad lan dırılır” (Afad Qurbanov. Ümumi dilçilik. I cild, Ba-
kı, 2004, səh.51). Taleyə bax! F.Şimşək də Afad Qurbanova
çox yüksək dəyər verərkən onu məhz Mahmud Kaşğariyə
bənzədir, şairin nəzərində sanki Mahmud Kaşğari sağdır:
Sağdır nəzərimdə Kaşğarlı Mahmud,
Tufandan güclüdür ondakı sükut.
Deyir: – Dağ çiynini daim uca tut!
Qəbrinə hansı nur axdı, sevindi.
“Mahmud Kaşğari” antroponimik modeli yuxarıda-
kı bən din birinci misrasında “Kaşğarlı” şəklində verilib.
Ma raq lıdır ki, Afad Qurbanovun əsərlərində də “Kaşğa-
ri” ya zılış şəkli nis bə tən fərqli, konkret desək, “Qaşqarlı”
forma sın da təqdim edi lir. Deməli, şair də, onun qəhrəma-
nı da ərəb mənşəli “-i” şəkil çi morfeminin əvəzinə türk
mənşəli “-lı” morfemini işlədir. Bu isə onu deməyə əsas
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
140
verir ki, şair həmin formanı öz qəhrə ma nı nın istəyinə uy-
ğun şə kildə işlətməklə yaratdığı obrazı fər di ləş dirməyə
çalışıb.
Şair “idrak ildırımı çaxdı, sevindi” deməklə Afad Qur -
ba novun yüksək intellektini, geniş erudisiyasını mə caz lar
kontekstində canlandırır, onu Nizami zəkalı, Tusi şöhrətli
bir alim kimi təqdim edir:
Nizami zəkalı, Tusi şöhrətli
Bu yurd əzəl gündən güclü, qüdrətli.
Elmin yolçuları səma xislətli,
İdrak ildırımı çaxdı, sevindi.
Afad müəllim Elmlər Akademiyasının müxbir üzvü
seçildikdə, heç şüb həsiz ki, APİ-nin tələbələri, professor-
mü əllim he yəti daha çox qürur hissi keçirib, fəxr edib, se-
vi nib. Maraq lı dır ki, bu hadisə də həssas qəlbli şairin diq-
qə tindən yayınmayıb, onu poetik təfəkküründən keçirərək
mənalandırıb:
Layiqdi APİ-miz onun adına,
Qartal gücü gəlir qol-qanadına.
Onu bürüyən var ürək oduna,
Mərdlər mərd əlini sıxdı, sevindi.
Şeirdə diqqətçəkən məqamlardan biri də budur ki,
şair Azər baycanda elmin yüksələn xətlə inkişafını, həm də
bu şə rəfl i və müqəddəs işdə Afad Qurbanov kimi alimlərin
yorulmaq bilmədən çalışmalarını “Yaranır, yüksəlir təzə
loğmanım”, – deyərək vəsf edir:
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
141
Ey mənim müqəddəs Azərbaycanım,
İzin ver oduna yenidən yanım.
Yaranır, yüksəlir təzə Loğmanım,
Fərhadım bir dağ yıxdı, sevindi.
“Sevindi” şeirinin son misrası, daha dəqiqi, “Fakül-
təm yo luna çıxdı, sevindi” misrasının poetik semantikası
da maraq do ğurur. Qeyd edək ki, buradakı “fakültəm”
sözü APİ-nin Riyaziyyat fakültəsini və o dövrlərdə həmin
fakültənin dekanı olmuş şair Firudin Şimşəyi işarələndirir:
Şimşəyəm, ilhamım oxşayır selə,
Dostum kimə bənzər? – Yanar məşələ.
Ən gözəl, ətirli güldəstələrlə
Fakültəm yoluna çıxdı, sevindi.
F.Şimşək “Sevindi” şeirində emosionallıq və ekspres-
siv lik yaradan bir sıra vasitələrdən ustalıqla istifadə et miş-
dir. Mə sələn, şair alliterasiyalardan (d-d-d. Deyir: – Dağ
çiy nini daim uca tut!..), assonanslardan (incə saitlərin as so -
nansı. Ən gözəl, ətirli güldəstələrlə...), zəngin qafiyələr dən
(sıxdı-yıxdı-çıx dı...), təşbehlərdən (Günəşə bənzəyir Aka-
demiya...), metoni mi ya lardan (Elmin də taleyi, baxtı sevin-
di...), mübaliğələrdən (Fər hadım bir dağ yıxdı, se vindi...)
və s. kimi bədii təsvir və ifadə vasitələrindən mə ha rətlə is-
tifadə etməklə Afad Qurbanov obrazının bütün tərəflərinə
işıq sala bilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |