Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
150
tişdirdiyi kadrlar. Bura da həmin bəndləri eynilə təqdim
etmək lazım gəlir:
Dilçilik yaşıl çəmən
Ortada dəstə güllər.
O gülün həvəsinə
Cəh-cəh vurur bülbüllər.
Bu, Qurbanov Afaddı,
Nə qədər çiçək əkdi,
Çəmənzarlıq yaratdı.
Afad müəllimin elmi-pedaqoji fəaliyyətinə həsr olun-
muş yazılarda onun qayğıkeşliyi, xeyirxahlığı, yalanı sev-
mə diyi, alicənablığı, əyilməzliyi – bir sözlə, ideal insan ol-
duğu dönə-dö nə vurğulanıb. Zahid Xəlil də bu cür fikirləri
poetik təfək kü ründən keçirərək obrazlı şəkildə ifadə edib.
Burada fikri təsdiq üçün bir müqayisə aparmaq zərurəti
ya ranır: tədqiqatçılar Afad müəllimi “ideal insan”, “əsl in-
san” kimi səciyyələndiribsə, şair də onu “insanlığın ta cıy-
dı” deyərək tərənnüm edib:
Heç kəs söyləyə bilməz,
Hansı sözü acıydı.
O, böyük insan idi,
İnsanlığın tacıydı.
O, Qurbanov Afaddı,
Hamıya yaxşı oldu,
Öz ömrünü uzatdı.
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
151
Şairə görə, Afad Qurbanov elə bir ömür yaşayıb ki,
onu heç kəs yaşaya bilməz. Yaxud onun çəkdiyi yükü kim-
sə daşıya bilməz. Heç şübhəsiz ki, burada onun yorul maq
bilmədən elmlə məşğul olmasına və daha çox da rəh bər
vəzifələrdə işləməsinə işarə edilir. Bu, öz təsdiqini “Nə
qədər çinar əkdi” misrasında da tapır. Yeri gəlmişkən, bu
mis ranı da təsadüfi hesab etmək olmaz. Belə ki, Afad müəl-
lim APİ-də rektor vəzi fə sində işləyəndə əsas binanın qar-
şısında çinar ağacları əkdirib. Deməli, real həyat hadisələri
obrazlı şəkildə canlandırılıb:
Bir ömür yaşadı ki,
Hamı yaşaya bilməz.
Onun çəkdiyi yükü,
Heç kəs daşıya bilməz.
O, Qurbanov Afaddı,
Nə qədər çinar əkdi,
Çinar ömrü yaşatdı.
Afad müəllimin ciddi, qətiyyətli, sözübütöv, dəmir
mən tiq li... bir insan olmasından kifayət qədər bəhs olunub.
Təq di rəlayiq haldır ki, həssas qəlbli Zahid Xəlil Afad müəl-
limin bu mə nəvi keyfiyyətlərini məhz obrazlı şəkildə ifadə
edib, səslərlə sözlərin harmoniyası kontekstində yaradıb:
Sözünün ağasıydı,
Fikirləri qətiydi.
Sərt idi, qaya kimi,
Qılınc kimi itiydi.
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
152
O, Qurbanov Afaddı,
Günəş kimi doğuldu,
Günəş kimi də batdı.
Afad müəllim gözəl ailə başçısı idi, ailədə onun ağ-
saqqal sözü bütün qanunlardan üstün tutulurdu, beş öv-
lad böyüt müş dü. Hər birini də “Ata malından nə fayda,
başda ağıl olmasa” (“Kitabi-Dədə Qorqud” dastanı) tipli
deyim lə rin məna yükünə uyğun şəkildə tərbiyə etmişdi.
İndi on la rın beşi də elm ada mı dır, daha dəqiqi, beşi də
elmlər dok to rudur. Açığını deyək ki, cəmiyyətimizdə belə
ailələr çox azdır. Bu mənada Afad müəl li min evini “Ərk
qalası”na bənzədən, böyütdüyü övladlarını “Hə rəsi bir
qəhrəman” deyərək tərənnüm edən şair haqlıdır:
Evini qala sandı,
Basılmaz Ərk qalası.
Gözünün işığıydı,
Doğma ciyərparası.
O, Qurbanov Afaddı,
Hərəsi bir qəhrəman
Düz beş övlad böyütdü.
“O, Qurbanov Afaddı” şeiri dil və üslub baxımından
zən ginliyi ilə seçilir. Burada yerində olmayan söz və ifadə
tapmaq çətindir. Şair Azərbaycan dilinin imkanlarından
ki fayət qədər məharətlə istifadə etməklə son dərəcə gözəl,
po etik siqlətli bir əsər yarada bilmişdir. Qeyd etdiyimiz ki-
mi, onun qəhrəmanı nüfuzlu alimdir, qətiyyətli rektordur,
əsl müəllimdir, gözəl ailə başçısıdır, ideal insandır... Şair
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
153
bu tip sintaktik mühitlərin hər birini uyğun söz və ifa də-
lərlə işıqlandıra bilmişdir.
“O, Qurbanov Afaddı” şeirində obrazlılıq yaradan va-
si tə lər isə, əsasən, bunlardan ibarətdir: assonanslar (incə
sait lərin assonansı. Nə qədər çiçək əkdi...; qalın saitlərin
as sonansı. İn san lığın tacıydı..), alliterasiyalar (d-d. Dilçilik
dənizinin...), zən gin qafiyələr (acıydı-tacıydı...), ədəbi tə-
ləff üzün trans krip siyası (Afaddı, qətiydi..), metonimiyalar
(Nə qədər çiçək ək di... burada Afad müəllimin kitablarına,
eləcə də yetişdirdiyi kadr lara işarə olunur), təşbehlər (Sərt
idi qaya kimi...)... Bir cəhəti də qeyd edək ki, bu şeirdə təş-
behlər üstün mövqedə çıxış edir. Bu da, bir tərəfdən, möv-
zu ilə, digər tərəfdən, şairin öz fikir lə rini məhz təş behlər
vasitəsilə çatdırmağa üstünlük verməsi ilə bağlıdır.
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
154
AFAD ADINDA
BİR MƏKTƏB QALACAQ
Bu kiçik yazıya başlıq kimi götürdüyümüz “Afad
adın da bir məktəb qalacaq” cümləsi şair Akif Azalpın
2009-cu ildə akademik Afad Qurbanovun nurlu xati-
rə sinə həsr etdiyi “İzlər” şeirinin sonuncu misrasıdır.
Şeirin məz mu nu, ümumi ruhu da məhz bu misranın se -
mantik yükün də ehtiva olunur. “Afad adında bir mək-
təb qalacaq!” mis ra sına qədərki semantik dinami ka nın
inkişafı da dedik lə ri mizi sübut edir: Afad adında bir dağ
ucalacaq! – Dərya kük rəyəcək Afad adında! – Afad adın-
da bir bağ yaranacaq! – Qala yüksələcək Afad adında! –
Afad adında bir məktəb qalacaq!
Bu, o deməkdir ki, “Afad adında məktəb” Afad adın-
da uca lan dağdan da, kükrəyən dəryadan da, yaranan
bağ dan da, yüksələn qalalardan da böyükdür. Sintaktik
pa ralelizmlər şəklin də işlənmiş misralar da məhz sonun-
cu mis radakı poetik mənanı qüvvətləndirir. Bu da təbiidir.
Be lə ki, “...eyni motiv, eyni fikir və poetik düşüncə üzərin-
də köklənən şeirin dil strukturu bə diilik baxımından çevik-
lə şir, fikrin yönümünə uyğun onun dol ğun əks etdirilməsi
üçün şair məqsədəmüvafiq üslubi vasitə lər dən maksimum
yararlanmağa səy göstərir” (Məhərrəm Hü seynov. Dil və
po eziya. Bakı, 2008, səh.104). Deməli, “İzlər” şeirin də se-
mantik dinamika məhz “Afad adında bir məktəb qalacaq!”
misrası ilə tamamlanır – qənaəti bütün parametrlərinə gö-
rə elmi və inandırıcı görünür. Həmin misranın kod-şifrəsi
isə belədir: Afad Qurbanov Azərbaycanda ilk dəfə olaraq
“Ono mas tika Məktəbi”ni yaradıb; O, “Azərbaycan Ono-
Dostları ilə paylaş: |