www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
88
Böyük mükafatlarla təşkil olunan kökpar oyunlarına qonşu
xalqlardan da kökparçılar dəvət olunurlar. Bu kökpar oyununda hər
cinsdən olan atları bir yerdə görmək mümkündür. Zərif əndamı ərəb
atları, uzun boyunları ilə dünyaya bir az təpədən baxan Akhaltəkə
atları, əsil ingilislər və ya iri gövdəli Kökçetav atları və müxtəlif
mələzlər kökpar meydanında şücaətlərini göstərirlər.
Kökpar başlayarkən dualarla kəsilən oğlaq sahənin ortasına
buraxılır. Komandalar hakimin əmri ilə oğlağı qapmaya çalışır. Oğlağı
alan qrup öz yoldaşlarını qoruyaraq, əvvəldən müəyyən olunmuş bir
sərhədi keçməyə çalışır. Böyük bir qarışıqlıqda cərəyan edən oyunda
atların və oyunçuların qabiliyyətlərinə görə vəzifələri vardır. Məsələn,
iri gövdəli atlar sinələri ilə vuraraq oğlağı qapdırmamaq
üçün bir araya
toplanmış qarşı qrupu yararaq aralarına girmək üçün yol açırlar. At
üzərində daha yaxşı hərəkət edə bilən güclü atsürənlər onun qrupun
arasına girərək oğlağı qapmaya çalışırlar.
Kökparın bu geniş yayılan etibarını bilməyən avropalı atçılar
yaxşı bir kökpar atına iyirmi, otuz min dollar qiymət qoyulduğunu da
heç cür anlaya bilməzlər.
Dünyada məşhur olan oğlaq oyununun başqa bir şəkli də
Anadoluda oynanılır. Muhittin Aralın nəql etdiyinə görə Samsun və
Bafra ətrafında post yarışları
yörənin ən maraq çəkən
əyləncələrindəndir. Anadoluda post yarışlarının məlum olan digər adı
isə post qovğasıdır. Hələ dilimizdə yaşayan “post qovğası” deyimi
qaynağını yəqin ki, bu yarışlardan alıb. Post yarışlarında qələbə çalmaq
Orta Asiyadakı oğlaq oyununda olduğu kimi böyük şan və şərəf idi.
Keçən əsrin 70-ci illərində yörə dəliqanlıları post yarışlarını
səbirsizliklə gözləyərdilər.
***
“Türk ata minən kimi bütün qayğılarını, əndişələrini unudur,
qorxusu gedir, könlü coşur. Dördnala gedən atın üzərindən dünyaya,
cahanın hakimi ədasıyla baxır. Atdan endikdən sonra darıxmağa
başlayır”, bu ifadələr Qazaxıstanın ən məşhur elm adamlarından olan
türkoloq professor Rəhmankul Berdibaya aiddir. “Ata minəndə Allahı,
atdan enəndə atı unutma!” deyən atalar sözündə də eyni ruh halı
anladılır. Bu ruh halını ifadə edən bir deyimi də anamdan eşidərdim
“Türk ata minəndə özünü bəy sanır”.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
89
Bu sözlərin həyatda necə öz əksini tapdığını bir Qazaxın at
üzərindəki duruşuna baxaraq görmək mümkündür.
Piyada yeriyərkən
çiyinləri düşmüş, başı bir az öndə olan Qazax atın üzərində başı dik,
dünyaya meydan oxuyurmuş kimi baxmağa başlayır. Çünki o atla
birlikdə böyüyür. Onun ata ilk minməyi təntənə ilə qeyd olunur. Yeddi
yaşı olan uşaqlar dostunu-tanışını dəvət edərək, qoyun kəsib süfrələr
quraraq “at mindirmə toyu” təşkil edirlər. Ata minmək hələ də atalar
üçün mühüm məsələlərdən biri sayılır. Ata mindirmə toyundan sonra at
və Qazax bir-birilərinin ən yaxın dostu və yoldaşı olurlar. “At igidin
qanadıdır” bir Qazax atalar sözündə belə deyilir. Atlı igid
üçün uzaqlar
yaxındır, çünki o qanadlıdır.
Yeddi yaşında yəhərə oturan Qazax, 8-10 yaşlarına çatanda artıq
yaxşı at minicisidir və xalq arasında çox məşhur olan “beygə”
yarışlarının miniciləri bu gənc süvarilərdən seçilir.
Beygə yarışları da, kökpar kimi və hətta ondan daha çox xalq
arasında maraq doğuran yarışlardandır. Beygədə ata daha az yük
qoyulması üçün çəkiləri az olan gənc minicilərə üstünlük verilir. Beygə
toylara, düyünlərə rəng qatan yarışlardır. Bu gün dünyada təşkil olunan
ən ağır şərtlərə malik dözümlülük yarışları beygələrdir desəm
yanılmaram. Yalnız atın deyil, onu minənin də müqaviməti vacibdir.
Bu ağır şərtlərə malik beygələr bir yaşındakı atlar arasında “tay
beygəsi”, iki yaşındakı atlar arasında “qulum beygesi” olaraq
təşkil
olunur. Lakin əsl iddialı beygələr daha böyük yaşdakı atlar arasında,
adətən bir liqa üsulu kimi şəhər, bölgə və ölkə üzrə keçirilir. 30, 40,
hətta 50 km məsafənin qət olunduğu bu yarışlar olduqca iddialı keçir və
mükafatları da çox yüksəkdir. Məsələn, Türkistan kimi şəhər
bölgəsində birinci yerə çıxana avtomobil verilərkən, ölkə miqyasında
olan yarışlarda mükafat yeni model ciplərdir.
Bir Türkistan beygəsində
birinci yerə çıxan uşağın qazandığı maşından çox, ona verilən maşının
açarı ilə maraqlanması diqqətimi cəlb etdi.
Qazaxlar arasında geniş yayılan və at üzərində oynanılan
“avdarıspak” oyunu da böyük qoçaqlıq tələb edir. Oyunçular atları ilə
bir-birilərinə yaxınlaşaraq rəqiblərini at üzərindən düşürməyə çalışırlar.
Toylarda, şənliklərdə gənclərin qatıldıqları “tengə aluv”
oyununda isə minici at üzərində ikən yerdəki metal pulları toplamağa
çalışır.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
90
Qazax şənliklərinin zövqlü yarışlarından biri də “kız kour” yəni
“qız qovalamaq” oyunudur. Gənc qızlar və oğlanlar arasında təşkil
olunan bu oyunda əvvəlcə müəyyən bir məsafə təyin edilir. Buraya bir
hakim qoyulur. Qızlar gənc oğlanlardan 10 metrə qədər irəli çıxırlar.
Yarışda hakimə qədər olan məsafədə qızın altındakı dəsmalı almaq
lazımdır. Dəsmalı almayan yarışı uduzur.
At yarışı deyilərkən, rahvan at yarışlarını da yaddan çıxarmamaq
lazımdır. Qazaxların “jorqa jarıs” dedikləri və Anadoluda da təşkil
olunan rahvan at yarışları xüsusi yeriməyə öyrədilmiş
atlarla təşkil
olunur. Anadoluda olduğu kimi, Qazaxıstanda da rahvan atlara xüsusi
ehtiram göstərirlər. Çünki bu rahvan atlar minicisini heç yormadan
gəzdirir. Qazax onun üzərində kresloda oturmuş kimi rahatdır.
Atla iç-içə yaşayan Qazaxların dilində atla bağlı sözlər hər halda
ayrı bir lüğət olacaq qədər çoxdur. Atın yaşı ilə bağlı çoxlu sözlər var.
Məsələn, yeni doğulan ata Qazaxlar “kulun” (qulun) deyirlər. Qulun 1
yaşı olunca tay lur. Dişi taylara “batyal” deyilir. İki yaşında “kunan”,
üç yaşında “dönən” və dörd yaşında “betsi” olur. Atların rəngləri,
xasiyyətləri, davranışları ilə bağlı sözlər bir yerə yığılsa, böyük bir
lüğət alınar.