www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
115
YESƏVİ TÜRBƏSİNDƏ FƏRQANƏLİ ÖZBƏK ANA
Türkistanda dini həyatın böyük təntənə ilə bayram edilən günləri
qəndillərdir və xüsusilə Mövlud Qəndilidir. Bu gecəyə digər
qəndillərdən daha çox önəm verilir. Bu vəziyyəti yalnız Türkistan
şəhərində deyil, Ulu Türkistanın hər yerində müşahidə etmək
mümkündür.
Məsələn, Özbəkistanın müxtəlif yerlərində yaşayan Nəqşibəndi
sufiləri bu qəndildə Əhməd Yesəvini ziyarətə və Türkistan şəhərinə 3-4
km məsafədəki Ökeş Ata Türbəsində zikir etməyə gəlirlər. Qəndil
gecəsindən əvvəlki gün Yesəvi Türbəsində Fərqanə, Səmərqənd,
Buxara kimi, Özbəkistanın hər yerindən insanlar və əlbəttə ki,
Qazaxların axın-axın ziyarətə gəldiklərini görmək mümkündür.
Xoş bir təsadüflə yenə belə bir gündə Türkiyədən dostum və
Xocam prof. Hüseyn Karadağ Türkistana gəlmişdi. Daha sonra
dəfələrlə gələcək olan Xocanın bu ilk gəlişiydi və təbii olaraq Yesəvi
Türbəsini görmək istəyirdi. Türbəyə girdiyimiz zaman qiyafətlərindən
Özbək olduqları bilinən kişili-qadınlı bir qrup da ziyarətə gəlmişdi.
Hüseyn Xoca aralarından yaşlı bir xanımı mənə göstərərək “bu qadın
bibimə nə qədər çox bənzəyir” dedi. Onların oxşarlığına çox heyrət
etdiyi bəlliydi və biz Türbəni gəzərkən Xocanın göz ucu bu oxşarlığa
diqqət etdiyini müşahidə edirdim.
Onlar ayrı, biz ayrı gəzərkən muzey adlanan kiçik bir salona
birlikdə girdik və o andan etibarən biz də qrup üzvlərinin arasına
qarışdıq. Bayaqdan gözlədiyim fürsəti tapdığımı düşünərək söhbətə
başladıq: Özbəkistandan - Fərqanədən gəlirdilər. Mövlud Qəndili
səbəbiylə ziyarət edib Ökeş Ata Türbəsinə keçəcəkdilər. Biz də
özümüzü təqdim etdik. Bu arada mən bir yol tapıb qadına və qrupa
“bizlərin eyni millətdən olduğumuzu, hamımızın Türk olduğunu,
dilimizin, dinimizin, tariximizin eyni olduğunu” anladan bir zəmin
üçün, Xocanın bibisini xatırladan bu qadının fiziki bənzərliyindən
dolayı, çox yaxşı bir fürsət əldə etdiyimi düşünərək Özbək Anaya
dönüb:
-Xoca sizin Türkiyədəki bibisinə çox oxşadığınızı söyləyir. Sizi
görüncə bibisini görmüş kimi oldu, dedim.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
116
Doğrusu, heyrət dolu üz hərəkətləri və sözlər gözləyirdim. Bax,
bundan sonra mənim üçün Türklüyün ortaq tarixi və dolayısıyla ortaq
gələcəyi olmasının zəruriliyi ilə bağlı nitqim üçün tam bir zəmin əldə
etmiş olacaqdım. Lakin gözlədiyim heyrət duyğularını və çaşqınlığı
yarada bilməmişdim. Hətta “burda təəccüblü nə var, övladım” - deyə
Özbək Ana bir ifadə ilə üzümə baxmışdı.
-Gənclər, özündən çox razı bir ədayla dedi. Siz köhnə kitablara
baxın. Buraxın bu yeni yazılanları. Oxşaya bilərik, təbii ki. Nə olub ki?
Hamımız Türkük. Biz də Türkük. Siz köhnə kitablara baxın və onları
oxuyun.
Sözlərini bir yandan Hüseyn Xocaya tərcümə edir, bir yandan da
sevinc və heyrət duyğuları içində özümü güclə saxlayırdım.
Duruşundakı ciddiyyət bu qədər yüksək olmasaydı və mən
utanmasaydım, boynuna sarılardım.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
117
BASLIK BOLAMIN
Baş olmaq istəyi, yəqin ki, Türk mədəniyyətinin insanları
hərəkətə gətirən ən təməl prinsiplərindən biridir. Bu istək Türk sosial
həyatının da bəzən çox qurucu, bəzən də ən dağıdıcı ünsürlərindən biri
halına gəlir. Bu tutqunun tarixini Anadoluda da “baş ol da, soğan başı
ol” deyimiylə anladırlar.
Türkistana gəldiyim ilk günlərdə bu istəklə qarşılaşmağım məni
həm çaşdırmış, həm də düşündürmüşdü.
Kiçik bir piştaxtanın üstündə başında siqaret, biskvit kimi kiçik
şeylər satan 10-11 yaşlarında Qazax uşağı ilə, alış-veriş edərkən
ürəyimdən zarafatlaşmaq keçmişdi.
-Böyüyəndə nə olacaqsan?-deyə soruşdum.
Uşaq bir az düşündü və:
-Başlık bolamın (baş polis, məmur) dedi.
Bu heç gözləmədiyim cavab çox xoşuma gəlmişdi. Bax, bu
millətin ən böyük dəyəri də budur, öz-özümə dedim. Gülmək istəyimin
üzümdə bilinməməsi üçün də üz-gözümə zorla hakim oldum.
-Çox gözəl, ancaq müəllim, həkim, mühəndis kimi bir sənət
sahibi ol, sonra yenə “baslık” olarsan dedim.
Başını bir az yana çevirib gözlərini boşluğa dikərək bir müddət
düşündü. Hər halda fikrimi ciddiyə almadığı üçün qərar verməsi çox
uzun çəkmədi.
-Baslık bolamın, deyərək təkrarladı. Bunu söyləyərkən göz
qırpma hərəkətiylə birlikdə çıxardığı “çık” səsi isə qərarından əmin
olduğunun işarəsiydi.
Rəhmətlik Osman Turan Xocanın “Türklər dünyanı idarə etmək
üçün gəlmişlər” fikrinə haqq verməmək mümkün deyil...
Bu millətin hamısı birdən idarəedici olmaq istəyir. Hətta deyəsən
məslək sahibi olmanı belə idarəçi olmalarını asanlaşdıran vasitə hesab
edirlər.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
118
BİZNİQ ULUQ TÜRKİSTAN BAR
Türkistan coğrafiyasında nə zaman, hansı şüurlu insanlarla
qarşılaşacağımızı təxmin etmək çətindir. Bu torpaqlarda edilən
səyahətlər kimi, insanlar da adətən gözlənilməz hadisələrlə doludurlar.
Buralarda bir yolçuluğa çıxarkən heç bir şeyin gözlənilən və
planladığınız kimi getməyəcəyinə başdan hazır olmalısınız. Səyahətin
uğurlu keçməsinin bəlkə ilk on şərti yəqin ki, budur. Tanış olduğunuz
insanlar haqqında qabacadan fikir yürütməməlisiniz. Onlar da
səyahətlər kimi sürprizlərlə sizləri çaşdıra bilərlər.
Bir gün şirniyyat mağazasında oturub qəhvə içirdim. Demək olar
ki, hər gün eyni vaxtda baş çəkdiyimiz bu məkanda ofisiantlar
soruşmadan qəhvəmi gətirirdilər. Gözəl bir bahar günündə, divarın
dibindəki masamda gündən və günəşdən zövq almağa çalışarkən,
birdən tanımadığım iki nəfərin mənə yaxınlaşdıqlarını hiss etdim.
“Oturmaq olarmı?” deyə soruşdular. Doğrusu, çaşqın və bir az da
dilxor idim. Digər masaların çoxu boş idi. Niyə mənim əyləşdiyim
masaya oturmaq istəyirdilər ki? Olmaz demək nəzakətsizlik olardı,
məcburən “buyurun” dedim. Oturdular.
Onlar mənim Türkiyəli olduğumu bilirdilər. Bunu təxmin etmək
çox çətin deyildi. O zamanlar üst dodağımın üstündə qalın və qapqara
bığlarım özünü o dəqiqə tanıtdırırdı. Onlar da özlərini təqdim etdilər:
Biri Özbək, digəri isə Qazax idi.
Bu məcburi qonaqpərvərliyimə etiraz olaraqmı, yoxsa səhra
adamlarının, pəhləvanların qarşısındakını yoxlayaraq başlayan söhbət
ənənəsindəndirmi, bilmirəm Özbək:
-Əmir Teymur mənim atamdır, deyərək sözə başladı. Bir Özbək
belə başlayarsa söhbətin necə gedəcəyi də məlumdur. Bu oyuna
düşməmək üçün:
-Əmir Teymur mənim də atamdır dedim.
Etmək istədiyi tikanlamağı anlamadığımı düşünərək “damarıma”
basmaq istəyirdi:
-Əmir Teymur Anadoluya gedərək Bəyazidi məğlub etdi, dedi və
arxasına söykəndi.
Çox sakit bir tərzdə:
Dostları ilə paylaş: |