18
gəlməkdən qoruyur. Təəssüf ki, biz imanlılar bəzən tələsirik, Allahın
iradəsi olmayan işləri Allahın iradəsi zənn edib səhvə yol veririk. Bir
müddət sonra isə yanıldığımızı görürük, amma artıq gec olur.
Şübhə etməyimiz təbiidir, amma biz ömür boyu şübhələrlə yaşamalı
deyilik. Qərarsızlıq, səbatsızlıq çox pis haldır. Biz şübhələrdən
keçib sabit imana çatmalıyıq. Bir şübhəniz varsa, Müqəddəs Kitabı
araşdırın, dua edin, Allahdan cavab alın. İsa Məsihin qulu Yəhuda
“Şübhə edən (qərarsız) adamlara qarşı mərhəmətli olun”
[51]
—
deyə buyurmuşdur. Allah səmimi olaraq şübhələnən və həqiqəti
axtaran insanları haqq yola gətirəcək!
Əsas sual budur ki, bizimlə həqiqətən Allah danışır, yoxsa biz
bunu özümüzdən uydururuq? Çox vaxt biz hisslərimizə qapılırıq,
yaxud Müqəddəs Kitabda oxuduğumuz müəyyən ayələrin bizə aid
olduğunu güman edirik. Amma hər kəlam hər adama hər vəziyyətdə
aid olmur. Belə güman etməkdənsə şübhələnib Allahdan soruşmaq,
qərarsız qalıb Kəlamı araşdırmaq və ancaq həqiqəti tapıb əmin
olduqdan sonra hərəkət etmək yaxşıdır.
Gümanına görə hərəkət edərək səhvə yol verən insan çox vaxt
qürurlu və özündən razı olurlar. Onlar özləri barədə çox yüksək
fikirdə olurlar, odur ki heç şübhələnməzlər, tez-tez “Allah mənə
dedi” deyərlər, başqa imanlılardan məsləhət almazlar. Özümüzü
səhv fikirlərə uymaqdan qorumaq üçün imanlılar cəmiyyətində bir-
birimizə müticəsinə qulaq asmalıyıq.
Yadda saxlayaq ki, imanımız Allaha və Allahın bizə dediyi
kəlamlara inanmaqdan ibarətdir. Allahın bizə demədiyi fikirlərə
inanırıqsa, Allahdan nahaq yerə cavab gözləyirik. Özünüzü yoxlayın:
siz nəyə inanırsınız? Allah sizə bunu deyibmi? Buna yüz faiz
əminsinizmi? Bəlkə də, şübhələnmək yaxşı olar? İsa suyun üstündə
durub “Gəl!” — deyə sizi səsləməsə, suyun üstü ilə yeriyəcəyinizi
zənn etməyin. İsanın onlara bahalı maşın verəcəyini güman edənlər
nəyə əsasən bunu gözləyirlər? İsanın onları varlı edəcəyinə inananlar
İncili diqqətlə araşdırıb şübhələnsələr yaxşı olmazmı? Doğrudan
[51]
Yəhuda 1:22
19
da, öz gümanına görə nəyinsə olacağına inanan adam İsa Məsihin
yolunu tutmur. Bu, iman deyildir! İsa Məsih “(Mən) özbaşına bir
şey etmirəm, ancaq Ata Mənə necə öyrədibsə, o cür danışıram”
[52]
dedi. İsa Atanın nə dediyini yəqin edəndən sonra qərarlı şəkildə
hərəkət edərdi. O, “iman” ilə buyurub, Özü üçün bir imarət, at,
çoxlu pul və sairə yaratmazdı. İsanın yolunu tutmuşuqsa, həyatını
araşdıraq və Ondan nümunə götürək.
Allahla münasibətimizdə imanın rolu böyükdür. İmanla biz qələbə
çalırıq, iblisin hakimiyyətini alt-üst edirik. Buna görə də şeytan
imanımızı yox etmək üçün min yol axtarır. O istəyir ki, biz Müqəddəs
Kitabı yaxşı bilməyək, Rəbbin iradəsindən xəbərsiz olaq, yaxud onu
səhv başa düşək. Belə olduqda imanımızın təməli dağılmış olur. O
bizi Allahın sədaqətindən şübhəyə, imansızlığa sövq etməyə çalışır.
O bizi öz hisslərimizə inandırmağa cəhd edir. O, imanımızın əməldə
yox, sözdə olması üçün əlindən gələni edir. Fikirləşin, bəlkə sizin
üçün də qərarlı şəkildə ayağa durub hərəkət etmək zamanı gəlib.
[52]
Yəhya 8:28
20
İmanda ilk addımlar
Səmimi tövbə olmayan yerdə iman mümkün deyildir.
“Vaxt yetişib, Allahın Padşahlığı yaxınlaşıb. Tövbə edin və
Müjdəyə inanın”
[53]
— deyə İsa Məsih buyurmuşdur.
Həvari Paul
da “(Mən) həm Yəhudiləri, həm də Yunanları tövbə edib Allaha
tərəf dönməyə və Rəbbimiz İsaya iman gətirməyə çağırdım”
[54]
—
demişdir. Tövbə etmədən “iman” edən bir adamın adı imanlı olsa
da, həyatında bir dəyişiklik yoxdur. Belə adam Allahı deyil, özünü
sevər, Allahın deyil, özünün iradəsini axtarar. Həqiqi imanlı köhnə
həyat tərzindən tövbə edər və əsl imana nail olar.
Bu gün çox yerlərdə Müjdəni təbliğ edən vaizlər imsanlara “Sən
ancaq inan!” — deyirlər. Amma Allah “Tövbə et və inan!” — deyə
buyurur. “Allah ...indi hər yerdə hamının tövbə etməsini insanlara
əmr edir”
[55]
.
Həm tövbə, həm də iman Allahın ənamıdır. Allah ürəyimizi
Özünə tərəf döndərəndə biz tövbə edirik. Rəbbimiz Yeremya
peyğəmbərin dili ilə belə deyir: “Onlara ürək verəcəyəm ki, Mənim
Rəbb olduğumu bilsinlər...”
[56]
İncildə yazılıb ki, “
Allahın zəngin
xeyirxahlığı... səni tövbəyə yönəldir...”
[57]
Bəli, Allah insana tövbəni
verməsə, insan özü-özlüyündən heç tövbə edə də bilməz. İncildə
imansızlara həqiqəti danışmağın vacibliyi belə əsaslandırılır: “Bəlkə
Allah onlara tövbəyə imkan verəcək. Beləliklə həqiqəti anlaya
bilərlər”
[58]
.
Allah tövbəni verər, insan isə qəbul edər və ya etməz.
Biz “iman vasitəsilə, lütflə”
[59]
xilas olduq. Bu, bizim nailiyyətimiz
[53]
Mark 1:15
[54]
Həvarilərin İşləri 20:21
[55]
Həvarilərin İşləri 17:30
[56]
Yeremya 24:7
[57]
Romalılara 2:4
[58]
2-ci Timoteyə 2:25
[59]
Efeslilərə 2:8
21
deyil, Allahın hədiyyəsidir. Ancaq Allahın hədiyyəsini qəbul etmək
lazımdır!
İmanımız get-gedə artmalıdır. Həvari Paul Salonikdəki imanlılara
“imanınız artıqca artır və hamınızın bir-birinizə olan məhəbbəti
çoxalır”
[60]
— deyə yazırdı. Biz Allaha yaxınlaşdıqca imanımız
artır və imanımız artdığı zaman biz daha çox bir-birimizi Məsihin
məhəbbəti ilə sevirik.
[60]
2-ci Saloniklilərə 1:3