274
Şahlıq ən ali əgər qulluq deyil, başqa nədir
Şahlığa layiq olur, qulluğa diqqət eləsə.
Təkcə cahillərin yox, alimlərin şahı olar
Elminin mənbəyini Quran və sünnət eləsə.
Şah odur Behiştdə padşah kimi dövran eləyə
Amma mümkünmü bu, dünyasını cənnət eləsə?
Bəzi bəhanələr nəinki yersiz, hətta gülünc olur. Bu du-
rum Rəbbinə deyil, nəfsinə uyanlarda baş verir. Rəbbiylə
olanlar həqiqətdən qeyri şey söyləməzlər. Çünki danışdı-
ran Odur, Ondan uzaq düşənlər, xoşlamadıqları vəziyyətlə
qarşılaşarkən təbii üzrlər köməyə yetməyəndə onları uy-
durmağa başlayırlar. Heç biri həqiqəti əks etdirməsə də,
saxta, qondarma bəhanələr təbii bəhanələr kimi deyildir.
Mömin qul Dinini qorumaq üçün bəzən öz istəyinə uy-
ğun şəkildə cərəyan edən hadisələrdən yararlansa da,
saxta üzrlər uydurmaz. Çünki kimə qarşı uydurduğunun
fərqindədir. Fərqində olmayanlar Allahın qəlbləri bildiyini
bilməyənlər yaxud unudanlardır.
İBRƏT Allah Rəsulu (salləllahu əleyhi və səlləm) müsəl-
manları Bizanslılara qarşı Təbuk savaşına hazırlayarkən bu
uzaq (780 km), məşəqqətli yürüşdən müxtəlif bəhanələrlə
yayınmaq istəyənlər də olmuşdu. Bunlar, şübhəsiz ki, üzdə
özlərini müsəlman göstərən münafiqlərdi. Təxminən, 80
nəfərə qədərdilər. Allah onların haqqında buyurdu:
“Əgər o asan əldə edilən mənfəət və orta bir səfər ol-
saydı, onlar mütləq sənin ardınca gedərdilər. Lakin yoru-
cu məsafə onlara uzaq gəldi. Bununla belə onlar: “Əgər
gücümüz çatsaydı, biz də sizinlə yürüşə çıxardıq” deyə
Allaha and içəcək, özlərini həlaka sürükləyəcəklər. Allah
isə onların yalançı olduqlarını bilir” (ət-Tövbə, 42).
275
Rəvayətə görə Cidd ibn Qays adlı bir münafiq Təbuk
savaşına qatılmamaq üçün belə bir gülünc üzrdə bulunur:
“Ya Rəsulallah! Qövmüm mənim qadınlara olan düşkün-
lüyümü bilir. Mən sarışın Rum qadınları görüncə səbir edə
bilməyəcəyimdən qorxuram. Getməməyə izn ver, məni fit-
nəyə düşürmə.”
Rəsulullah (salləllahu əleyhi və səlləm) ondan üzünü çevir-
miş və bu ayə nazil olmuşdur: “Onlardan bəziləri Pey
ğəm bərə: “Mənə izn ver, məni fitnəyə düşürmə” deyirdi.
Bilin ki, onlar zatən fitnə içinə düşmüşlər. Şübhəsiz ki,
Cəhənnəm kafirləri bürüyəcəkdir” (ət-Tövbə, 49).
Haqqa zidd hər bir üzür bəhanədir, səbəb deyil
Hətta zidd olmasa da, haqq deyilsə, ədəb deyil.
Yerli xalq sayılsaq da böyük köçə çox qalmayıb
Uy səma adətinə, orda üzr heç dəb deyil.
Yalnız yer əhlidi, ey qul, bölünən tayfalara
Kim səma əhlidisə əcəm deyil, ərəb deyil.
Nəfsi kim yer kimi tapdarsa səma sakinidir
Ucaldan çünki qulu təqvadı, soy-nəsəb deyil.
Hər məxluq öz adına uyğun həyat tərzi yaşar
Ey insan, isminə uy, ilan deyil, əqrəb deyil.
Öyrən, ey qul, özünü, eylədikcə ömür vəfa
Ali təhsildi həyat, ibtidai məktəb deyil.
Hər cür bəhanə özündə bu və ya digər şəkildə yalan ele-
menti daşıdığından Rəsulullah (salləllahu əleyhi və səlləm)
istər hərbdə, istər sülhdə heç vaxt onu dilinə gətirməmişdir.
Hətta, ən adi ailə, məişət məsələlərində belə yalnız haqqı
söyləmiş ya da susmuşdur. Məsələn, o Həzrət (salləllahu
276
əleyhi və səlləm) hər hansı xörəyə qarşı iştahsız olardısa,
heç nə demədən süfrədən çəkilərdi. Yaxud ondan bir şey
istəyənə yanında varsa mütləq verər, yoxdusa sadəcə susar,
“yox” söyləməzdi. Günümüzdə bu sünnəyə uyanlar azdı.
Bir çoxları imkanlı ola-ola möhtacları aramaz, möhtaclar
on ları arayanda iş öz ehtiyaclarından, tələbatlarından gen-
bol danışaraq, müxtəlif bəhanələr gətirərək gələni əliboş
geri çevirərlər. Halbuki yardım verə bilməsələr də xoş söz-
lər lə təsəlli verə bilərlər. O da yardımdır.
Bəhanəçilik insanlar, o cümlədən ibadət əhli arasında
ən çox yayılmış qəlb xəstəliklərindəndir. Hərdən yanımı-
za gələn bir gənc vardı. Bir dəfə yenə gələrək məscidə da-
xil oldu. Məni məşğul gördü və oturub gözlədi. Qurtarıb
görüşdüm. Məscidin ədəbini gözləməməsinin, yəni otur-
mazdan əvvəl iki rükət namaz qılmamasının səbəbini so-
ruşdum. Tutuldu və “Fikirliydim” deyə ağlına gələn ilk ca-
vabı verdi. “O nə fikirdir ki, sənə zikri unutdurub? Məscidə
girdiyinin fərqində deyildinmi?” deyə xəbər aldım. Sözü-
nü dəyişərək: “Əvvəlcə sizlə görüşmək istədim” dedi. Ona:
“Məscid Allah evidir. Əvvəlcə evin Sahibi ilə görüşərlər. O
da əyləşməzdən əvvəl iki rükət namazdır. Keçən dəfə bu
barədə söhbətimiz olmuşdu axı” söyləyəndə bu dəfə başqa
bir üzrdə bulundu:
“Dəstəmazsız idim.” “Dəstəmazsız da Allah evinə girib
otu rarlarmı?” deyəndə “Gedim dəstəmaz alımmı?” deyə
soruşdu. “Belə şeylər soruşulmaz” dedim. Dəstəmaz almaq
üçün durub çıxdı. Əslində, dəstəmazsızlığını söyləməsi də
bəhanəydi, səbəb deyildi.
İBRƏT Böyüklərimizdən biri rəvayət etmişdir: “Bir dağ-
da bir gənc gördüm. Bənizi sapsarı idi, gözləri çökmüşdü.
Əzaları titrəyirdi. Bir yerdə qərar tuta bilmirdi. Sanki onu
mizraqlarla vururdular. Gözündən yaşlar boşalırdı.
Ondan: “Sən kimsən?” deyə soruşdum.
O da: “Ağasından qaçmış bir kölə” deyə cavab verdi.
277
– Dönüb üzr diləsənə.
– Üzr dəlil gətirməyə möhtacdır, qüsuru olan nə cür üzr
diləyər?
– Şəfaət edəcək bu vasitəçi taparsan.
– Bütün şəfaətçilər Ondan qorxar.
– Kimdir O?
– Mövlamdır. Mən kiçik ikən böyütdü, mən isə böyük
ikən Ona üsyan etdim...
Ey könül, tövbə elə, üzr-filan bəhanədir
Rəhmətə bəslə ümid, yerdə qalan bəhanədir.
Boş ver hər bəraəti, Vəkil Odur, Hakim Odur
Varsa bir iynə ucu boyda yalan, bəhanədir.
Gördünmü öz dibinə işıq tutan bir şamı sən?
Niyyətə kölgə salan hər bir elan bəhanədir.
Eyləməz eşşəyi at altun yəhər, altun palan
Döyürsən nəfsini döy, yəhər, palan bəhanədir.
Tərbiyən varsa, kişi, övladına tərbiyə ver
Günahı hamı edir, qız ya oğlan bəhanədir.
Həşrə, ey qul, hazır ol, Cəhənnəm haqq, Cənnət haqdır
Amma bil, qayə Odur, huri-qılman bəhanədir.
Adəm oğlu bəhanəçidir. Bəhanəsi əlindən alınsa, ondan
işgüzar məxluq, bəlkə də, olmaz. Hər iş, adətən, nəticəylə
ölçülür. İnsan öz əməyinin bəhrəsini, yəni gerçək nəticə
istəyirsə, bəhanəyə deyil, səbəbə sarılmalıdır. Zatən səbəb
də Allahdır, nəticə də. O, qullarına heç bir bəhanə yeri qoy-
mayıb. Bəhanəçilər qulluğun mahiyyətini anlamayanlardır.
Məmləkətimizdə qulluqdan yayınanlar yayınmayanlar-
dan, ibadət etməyənlər edənlərdən qat-qat çoxdur. Belə lə-
Dostları ilə paylaş: |