50
milyondan fazla məsarifatı bu gün məhcur edilmiş yazıq kəndlilər alın tərilə
qazandığı pullardan vermişdilər»."
7
Beləliklə, 1918-ci ilin payızına doğru, xarici-siyasi aktorların -
Türkiyənin və Almaniyanın fəal iştirakı və təsiri ilə Azərbaycan və Gürcüstan
respublikaları arasında de-fakto sərhədlər bərqərar oldu: keçmiş Yelizavetpol
(Gəncə) və Tiflis quberniyaları, habelə Zaqatala dairəsi ilə Sığnaq qəzası arasında
sabiq Rusiya hökuməti tərəfindən təsbit edilmiş inzibati sərhədlər felən dövlət
sərhədləri statusu kəsb etdi. Zaqatala Azərbaycan, Borçalı və Qarayazı isə
Gürcüstan tərkibində qaldı. Ümumiyyətlə, bu iki respublika arasında 1920-ci ilin
aprelinədək de-fakto təşəkkül tapmış təqribi sərhədlər Azərbaycan diplomatik
sənədlərində aşağıdakı qaydada göstərilirdi: «Zaqatala dairəsinin Sığnaq qəzası ilə
keçmiş sərhədindən Alazan çayınadək və sonra bu çay üzrə Zilçə dağınadək, daha
sonra düz xətlə Eldar düzünü keçməklə cənuba İori çayına doğru, Kəsəmən kəndi
yaxınlarında Gəncə və Tiflis quberniyalarının keçmiş sərhədi üzrə Poylu
stansiyasınadək, Kür çayı ilə yuxarıya yönələrək, Xram çayı üzərindəki Qırmızı
körpüyə qədər və oradan Qazax və Borçalı qəzaları arasında köhnə inzibati sərhəd
üzrə cənuba doğru».
118
Həm Azərbaycan, həm də gürcü tərəfi de-fakto bərqərar olmuş sərhədlərin
şərti və müvəqqəti olduğunu dəfələrlə bəyan etmişdi.
7. Cənubi Qafqazda «Dördlər Ġttifaqı»
ilə Antantanın mübarizəsi
1918-1920-ci illərdə Cənubi Qafqazda cərəyan edən siyasi və sosial
proseslərin tədqiqat məntiqi onlara hadisələrin xarici-siyasi (beynəlxalq)
kontekstini nəzərə almaqla daha geniş rakursda baxılması zərurətini ortaya qoyur.
Bu proseslərin gedişi bir çox hallarda 1918-ci ildə öz sonuncu mərhələsinə qədəm
basmış dünya müharibəsi və Rusiyada yenicə alovlanmaqda olan vətəndaş savaşı
ilə şərtlənirdi.
1918-ci ildə Cənubi Qafqazda əsas fövqəlregional oyunçular Almaniya,
Türkiyə («Dördlər İttifaqı»), İngiltərə (Antanta) və bolşevik Rusiyası idi. Həmin
ilin sonlarında region və onun ətrafında mövcud konfiqurasiya əsaslı dəyişikliyə
uğrayır: «Dördlər ittifaqının» dünya müharibəsində məğlubiyyəti ilə Almaniya və
Türkiyə orduları Qafqazdan getmək məcburiyyətində qalırlar; regionda təqribən il
yarım davam etmiş Antanta (ilk növbədə isə İngiltərə) hegemonluğu dövrü
başlayır. Bununla yanaşı, Cənııbi Qafqaz, Rusiya məkanında cərəyan edən daxili
savaşda qarşıduran düşərgələrin hər ikisinin maraq fokusunda idi. Regionda
qurulmaqda olan dövlətlərin ərazi və sərhədlərinin təsbiti məsələsi də bir çox
məqamlarda qeyd olunan güc mərkəzlərinin məqsəd və maraqlarına müvafiq və
eyni zamanda onların qarşılıqlı təsir müstəvisində öz həllini tapırdı. Ona görə də
51
xarici-siyasi (beynəlxalq) konteksti nəzərə almadan Cənubi Qafqaz respubli-
kalarının qarşılıqlı münasibətlərinin adekvat mənzərəsini yaratmaq, deməli,
mövcud etnosiyasi ixtilafları, o cümlədən Zaqatala problemini dolğun anlamaq
mümkün deyildir.
Almaniyanın 1918-ci ildə Rusiya məkanında davranış tərzini Dünya
müharibəsinin məntiqi, habelə köhnə geosiyasi maraqlar diktə edirdi. Brest sülh
müqaviləsinin şərtlərinə görə Almaniya bu məkanda leqal hərəkət etmək imkanı
əldə etmişdi. Almaniyanın orada əsas rəqibi bilavasitə Antantadan daha çox, onun
patronajı altında 1917-ci ilin sonu 1918-ci ilin əvvəllərində Kuban və Don
hövzəsində formalaşmış «General Alekseyev-Denikin duumviratının» rəhbərlik
etdiyi «Könüllü Ordu» idi
119
Faktiki olaraq Almaniya, yuxarıda qeyd olunan
mülahizələrdən çıxış edərək, antibolşevik Rusiyasının Cənubi Qafqaza
münasibətdə fəal hərəkət etməsini əngəlləyirdi. Məsələn,1918-ci ilin yayında gürcü
hərbi hissələri tərəfindən Soçi dairəsinin tutulması «Könüllü Ordu» düşərgəsində
hiddətlə qarşılanmışdı. Lakin alman amilinin mövcudluğu «ağ»lara çəkindirici
təsir göstərirdi. Oktyabrın əvvəllərində alman missiyası müşavirinin Tiflis
qəzetlərindən birində getmiş aşağıdakı məzmunlu məlumatı da deyilənləri
təsdiqləyirdi: «Rus Könüllü Ordusunun təhdidləri Gürcüstan üçün təhlükəli
deyildir, çünki general Alekseyevin qoşunlarının Gürcüstana hücum edəcəyi
təqdirdə alman qoşunları Gürcüstana münasibətdə öz üzərinə götürdüyü
təəhhüdlər səbəbilə gürcü respublikasının sərhədlərinin müdafiəsinə qalxacaq,
Ukrayna qoşunları isə general Alekseyevə arxadan zərbə endirəcəkdir».
120
Digər tərəfdən isə yeni sovet qurumunu məhv etmək məqsədi güdən
Antanta blokundan fərqli olaraq, Almaniya bolşevik hökuməti ilə yetərincə sıx
siyasi-diplomatik münasibətlər yaratmışdı. Alman-sovet əməkdaşlığı Almaniyaya
Şərq cəbhəsini ləğv etmək, Rusiya və xüsusən də ondan ayrılmış vilayətlərin maddi
ehtiyatlarından yararlanmaq imkanı verirdi. Sovet Rusiyası isə öz növbəsində
müharibədən çıxmaqla hərbi-siyasi konsolidasiyası üçün olduqca zəruri tənəffüs
əldə etmiş olurdu. Sözügedən əməkdaşlığın ən bariz nümunəsi 1918-ci ilin
avqustun 27-də imzalanmış sovet-alman əlavə sazişi idi. Həmin saziş Gürcüstanın
İkinci Reyxin nüfuz dairəsinə keçməsini faktiki olaraq təsdiqləyirdi; Almaniya isə
öz növbəsində, hasil olunacaq Bakı neftinin 1/4 -nin güzəşt edilməsi müqabilində
Azərbaycanın şərqinin sovet Rusiyasında qalmasına razılıq verirdi.
121
Bəlli olduğu kimi, bu saziş bir sıra amillər, o cümlədən hərbi-siyasi
konyunkturanın sürətlə dəyişməsi üzündən həyata keçmədi.
122
1918-ci ilin son aylarında Cənubi Qafqazda beynəlxalq vəziyyət köklü
surətdə dəyişdi: cahan savaşında məğlubiyyət Tüfkiyə və Almaniyanı regionu
tərk etmək məcburiyyəti qarşısında qoydu. Diyarın mühüm məntəqələri - Bakı,
Tiflis, Batumi ingilis qoşunları tərəfindən işğal edildi.
Alman-türk blokunun Qafqazdan çəkilməsi və müvafıq surətdə ingilis
qoşunlarının gəlişi regionda Brest-Litovsk sonrası təşəkkül tapmış hərbi-siyasi və
Dostları ilə paylaş: |