120
Gürcü tərəfi öz davranış xəttində bu cür tərəddüd qeyri-ardıcıllığı Zaqatala
üsyanı günlərində də nümayiş etdirmişdi. Gegeçkori bir qədər əvvəl toxunduğumuz
14 iyun notasından əlavə, Azərbaycanın xarici işlər komissarlığına iyunun 16 və
20-də də analoji məzmunlu teleqramlarla müraciət etmişdi.
57
O, bölgəyə sovet
hissələrinin yeridilməsinə qəti etiraz edir və hətta adekvat addımlar atacaqları ilə
hədələyirdi. Fəqət nə onun etirazları bir nəticə vermədi, nə də gürcülər kiçik
istisnalarla mahala hərbi qüvvələrini sövq etmədilər, hərçənd Laqodex rayonundakı
gürcü qoşunları komandiri general Sumbatov iyunun 20-də Zaqatala dairəsindən
sovet qoşunlarının təxirə salmadan çıxarılması barədə ultimatumla çıxış etmişdi.
58
Görünür, Azərbaycanda antisovet üsyanlarının yetərincə qısa müddətdə və son
dərəcədə amansızlıqla yatırılması gürcü hökumətinə çəkindirici təsir göstərmişdi.
Üsyan günlərində mahalın bəzi sərhədyanı məntəqələrinə gürcü
hissələrinin daxil olmasını biz artıq qeyd etmişdik. Lakin çox güman ki, onlar
tezliklə geri çağırıldılar, belə ki, XI Ordu komandanlığının qoşunlara 7 iyul tarixli
əmrindən də göründüyü kimi, Zaqatala ərazisində gürcü hissələri artıq yox idi.
59
5. 1920-ci ilin iyun üsyanından sonra Zaqatala mahalının
siyasi və iqtisadi vəziyyəti
Biz
yuxarıda
Zaqatala
üsyanının
səbəblərindən
danışarkən,
Azərbaycandakı hərbi hissələrin faktiki olaraq zorakılıq və qarətçiliklə məşğul
olduqlarını qeyd etmişdik. XI Ordunun özbaşınalığının miqyas və xarakteri
Azərbaycanın Moskvadakı təmsilçisi B.Şahtaxtinskinin Leninə 20 sentyabr tarixli
məktubunda xüsusi vurğulanırdı: «Qızıl Ordu ... özünü mürtəce aparır, yerlərdən
heyrətamiz məruzələr alınmaqdadır. İş qadın və qızların açıqcasına zorlanmasına
qədər gedib çıxır... Azərbaycan kəndliləri ancaq bir şeyi xahiş edir və yalvarırlar:
nə varsa, hər şeyi dərhal, bir dəfəyə götürün və bizi gündəlik evə soxulmalardan
xilas edin.
Azərbaycan kəndlilərinin hal-hazırda vəziyyəti fövqəladə dərəcədə ağırdır.
Onlar, hətta ağ neft belə əldə edə bilmirlər
belə ki, ağ nefti kəndlərinə daşıdıqları
bütün arabaları yolda Qızıl Ordu müsadirə edir. Kəndlilər tarlaları əkməkdən
imtina edirlər... Öz çörəyi ilə yaşayan Azərbaycan indi çörəksiz qalıbdır, ac
Gürcüstan və Ermənistanın isə indi çörəyi boldur».
60
Şahtaxtinskinin gətirilən xarakteristikası Zaqatala mahalında üsyanın
məğlubiyyətindən sonra yaranmış siyasi və sosial-iqtisadi vəziyyətə şamil oluna
bilər. Hətta burada əhalinin müqaviməti ilə əlaqədar vəziyyət daha ağır və
acınacaqlı idi. Qəza inqilab komitəsi sədrinin məlumatlarında bildirilirdi ki, «üs-
yançı hərəkatın ləğvindən sonra... əhalinin rifahı kəskin surətdə pisləşdi. Bu üsyanı
ləğv etmiş süvari diviziyası və piyada briqadası... sözün əsl mənasında, xüsusən də
121
dənli məhsullar və furaj baxımından dairəni yeyib qurtarmışlar».
61
Əhalidə olan yem
və taxılın müsadirəsində ordu ilə yanaşı, ərzaq şöbəsi (prodotdel) də fəal iştirak
edirdi. Zaqatala dairəsinin müvəqqəti müvəkkili Əliyevin AK(b) MK-ya təqdim
etdiyi məruzəsində (7 iyul, 1920) deyilirdi ki. «Qızıl Ordu hissələrinin vəhşilikləri
haqqında təhriklərdən qorxuya düşmüş əhali qoşunlarımızın hücum etməsi zamanı
özünün bütün əmlakını ataraq, dağlara qaçmışdı və bunun nəticəsində
çoxmilyonluq mal-varidat qarət edilmiş və minlərlə baş mal-qara sahibsiz bütün
mahalda dolaşmaqdadır». Məruzə müəllifi külli sayda mal-qaranın gürcülərin əlinə
keçməsindən, həmçinin Ordunun mahalda saxlanılmasının yerli kəndlilər üçün baha
başa gəldiyindən söz açırdı.
62
Bir başqa məlumatda deyilirdi ki, bütün müsadirələrdən sonra
zaqatalalıların yeganə ümidi Alazan çayının sağ sahilindəki əkin sahələrinə idi.
«Fəqət Zaqatala dairəsinə bu taxılı yığmağa icazə verən gürcülər... onun dairə
mərkəzinə aparılmasına maneçilik törədərək, deyirlər: «bolşeviklər getdikdən sonra
ondan yararlanarsınız».
63
Zaqatalalıların Şirək düzündə yetişmiş və biçilmiş taxılının aparılmasına
gürcülərin izin verməməsi vilayətdə, xüsusən də Əliabad və Almalı nahiyələrində
real aclıq təhlükəsi yaratmışdı. Bu məsələ o qədər ciddi idi ki, hətta AK(b)P-nin
Zaqatala qəza komitəsi özünün avqustun 8-də olmuş iclasında problemin həlli üçün
Bakıya nümayəndə göndərməyi qərara almışdı.
64
Düzdür, payıza doğru vəziyyət
nisbətən dəyişdi: Zaqatala qəza partiya komitəsinin 28 oktyabr iclasında bəlli oldu
ki, Gürcüstan hakimiyyət orqanları yalnız mahal kəndlilərinin şəxsi ehtiyaclarını
təmin edəcək miqdarda taxılın çıxarılmasına hər halda icazə vermişdi.
65
Yeri
gəlmişkən, gürcülər sözlərinin üstündə durdular: həmin il vadidə 16000 pud (təqr.
256 ton) taxıl yetişmişdi ki, onun sadəcə yarısını zaqatalalılar Alazan çayının sol
sahilinə daşıya bilmiş, yerdə qalanı isə ya gürcü hökuməti tərəfindən müsadirə
olunmuş, ya da məhv olub getmişdi.
66
Taxılın qismən aparılmasına icazə verməklə, qismən də özündə
saxlamaqla gürcü hakimiyyəti iki vəzifənin həllinə çalışırdı. Birincisi, artıq qeyd
etdiyimiz kimi, iqtisadi üsullarla (taxılın aparılmasının əvvəlcə yasaqlanması, sonra
isə qismən icazə verilməsi ilə) əhalini özünə cəlb etmək istəyirdi. Hətta bu
məqsədlə Gürcüstanın mahalla həmsərhəd rayonuna külli miqdarda şəkər və başqa
ərzaq məhsulları gətirilərək, zaqatalalılara ucuz qiymətə, lakin yalnız gürcü
valyutasına satılırdı.
67
Belə addımlar, şübhəsiz, bolşeviklərin müsadirə siyasətindən cana gəlmiş
əhali arasında müəyyən rezonans doğurmaya bilməzdi. Qızıl Ordunun
Zaqataladakı süvari korpusunun komandiri A.Tkaçev öz raportunda (1920, 31 iyul)
əhalinin Gürcüstana meylini belə təsvir edirdi: «... Yaşanılan an əhaliyə hələlik heç
bir fayda gətirməmişdir, əksinə, gündən-günə onun ehtiyaclarını inkişaf etdirir.
Şüursuz yerli müsəlmanlıq üçün ... ona heç nə verməyən Bakının hakimiyyətindən
azad olmaq və Tiflislə əlaqəyə girmək olduqca cazibədar görünür».
68
Dostları ilə paylaş: |