122
Gürcü hökuməti Şirək düzündən taxılın məhdud miqdarda aparılmasına
icazə verməklə, o qədər də aşkar görünməyən bir başqa məqsəd də güdürdü. Bəlli
olduğu kimi, Zaqatala dairəsinə aparılan taxılın heç də hamısı kəndlilərə qalmırdı:
həyata keçirilən «ərzaq sapalağı» (prodrazverstka) siyasəti çərçivəsində onun
xeyli hissəsi dövlət orqanlarının Zaqatala dairəsində isə hərbi hakimiyyətin
sərəncamına keçirdi. Təbii ki, taxılın miqdarı məhdudlaşdıqca, yerli əhalinin
payına düşən hissə də azalırdı. Deməli, gürcü hökuməti Zaqatala əhalisi ilə sovet
hakimiyyəti arasında nifaqı bu yolla daha da dərinləşdirməyə çalışırdı. Zaqatala
qəza partiya komitəsinin 28 oktyabr iclasında Şirəkdən gətirilmiş taxılın
kəndlilərdən hətta müsadirəsi məsələsi qaldırılmışdı. Təbii ki, bu təklifin qəbul
olunması onsuz da narazı əhalinin yeni çıxışına səbəb ola bilərdi və ona görə də
rədd edilmişdi.
Yeri gəlmişkən, əhalinin narazılığının artmasında müsadirələr və həbslərlə
yanaşı, 1921-ci ilin baharına qədər Zaqatala mahalında yeni hakimiyyətin
formalaşması və strukturlaşmasının başa çatmaması da önəmli rol oynayırdı. Bəhs
etdiyimz dövrdə bölgədə ikihakimiyyətlilik bərqərar olmuşdu: bir tərəfdən mülki
hakimiyyət (mahal inqilab komitəsi və onun yerli orqanları), digər tərəfdən isə
hərbi hakimiyyət (Qızıl Ordu hissələrinin komandanlığı). Faktiki olaraq real
hakimiyyət hərbi struktura məxsus idi və o, qəza inqilab komitələri ilə müqayisədə
daha üstün səlahiyyətlərdən istifadə edirdi.
Çox vaxt hərbi orqanlar yerli inqilab komitələrini bacarıqsızlıqda və siyasi
etibarsızlıqda suçlayırdı. Məsələn, mahaldakı xüsusi şöbənin fəal hissəsinin rəisi
Aşukin 1920-ci ilin sonlarında apardığı təftiş nəticəsində belə qənaatə gəlmişdi: «Yerli
hakimiyyət orqanlarının tam fərasətsizliyi və kənddə bacarıqsız işi bahara doğru
böhranlı vəziyyət yarada bilər və dairədəki hissələri məhvə məhkum edər.. .»
69
Korpus
komandiri S.A.Tkaçovun öncə iqtibas gətirdiyimiz məlumatında da analoji iddia ilə
rastlaşırıq.
Bu ittihamlar bir həqiqəti əks edirdi: vilayətdə mülki hakimiyyəti heç bir
dövləti idarəçilik praktikası olmayan, siyasi təcrübəsi isə qeyri-leqal inqilabi
fəaliyyətlə məhdudlaşan Z. Balaxlinski (o, sentyabr ayında Moskvaya təhsil
almağa getmişdi), X.Ağamirov, M.Qocayev, S.Qocayev kimi 21-23 yaşlı gənclər
təmsil edirdilər.
70
Yeri gəlmişkən, bu cür vəziyyət o dövrdə Azərbaycanın yeni
hakimiyyəti üçün səciyyəvi idi. Təcrübəsizlik isə təbii ki, səhvlər doğururdu.
Fəqət, bir başqa həqiqət də mövcud idi: kənardan gəlmiş və yerli
xüsusiyyətlərdən tamamilə baş çıxarmayan hərbi-siyasi inzibatçılar - hərbi
rütbəlilər və xüsusi şöbə işçiləri inqilab komitələrinin fəaliyyətinə kobud
müdaxilələri ilə mahalın idarə edilməsini pozur və hətta iflic vəziyyətinə salırdı-
lar. Məsələn, 1920-ci ilin noyabrında Zaqataladakı inqilab komitələri
strukturlarında çalışanların, demək olar, hamısı hərbi hakimiyyət tərəfindən həbs
edildi. Vilayət bir müddət başda keçmiş poruçik S.R.Serebryakov olmaqla
123
ruslardan (Şvyakov, Misin və b.) və ermənilərdən (T.Ayrapetov, R.Vartazarov,
Elçibekov, Atamyants) ibarət hərbi-inqilab komitəsi tərəfindən idarə olundu.
Bu barədə 1921-ci ilin martında N.Nərimanova ünvanladığı məruzəsində
Xəlil Ağamirov (inqilab komitəsinin 1920-ci ilin noyabr ayında sədri) yazırdı ki,
onlan əks-inqilabi fəaliyyətdə ittiham edərək, karserə salmışdılar. Kolçakla
döyüşlərdə ağır yaralanmış, Orta Asiyada sovet hakimiyyətinin qurulmasında fəal
iştirak etmiş Ağamirovun «burada sovet hakimiyyətidir, ya yox» sualına «sən
haradan bizim yoldaşımız oldun» cavabını vermişdilər.
71
Saxlanılan şəxsləri yalnız 19 gündən sonra Bakıdan xüsusi göstərişin daxil
olması ilə azad etdilər.
Hərbi hissələrin Azərbaycanda, o cümlədən Zaqatalada özbaşına
hərəkətləri yalnız 1921-ci ilin baharında səngidi: XI Qızıl Ordu hissələrinin
Gürcüstanın sovetləşməsi ilə əlaqədar ora dislokasiya edilməsi
72
yerli hakimiyyət
üzərinə təzyiqlərin nisbətən zəifləməsinə gətirib çıxardı.
Sadalanan amillər sovet hakimiyyətinin bölgədə nüfuzuna ciddi zərbə
vururdu və Gürcüstana qeyd etdiyimiz meylin meydana çıxmasına səbəb olmuşdu.
Narazı əhvali-ruhiyyəni sakitləşdirmək məqsədi ilə 1920-ci ilin avqustun 20-də
Zaqatala şəhərində Müzəffər Nərimanovun sədrliyi altında mahalın məntəqə
inqilab komitələri sədrlərinin qurultayı çağırıldı Onun iştirakçıları digər məsələlərlə
yanaşı, Gürcüstana birləşmək lehinə təbliğatla fəal surətdə mübarizə aparmaq
haqqında bəyanat qəbul etdilər.
73
1920-ci ilin coşqun may-iyun aylarından sonra Zaqatala mahalı ətrafında
cərəyan edən proseslər nisbətən sakit məcaraya düşdü, hərçənd sərhəddə müəyyən
olaylar baş verməkdə idi. Məsələn, Şirək düzündə gürcülər, qeyd etdiyimiz kimi,
biçilmiş taxılı müsadirə edirdilər, ara-sıra zaqatalalıların mal-qarasını aparırdılar.
74
Sentyabrın sonlarında Gürcüstanın kiçik kəşfiyyat dəstəsi Qabaqçöl
rayonunda sərhədi keçərkən yaxalanmışdı.
75
Bundan əlavə, payız aylarında
Gürcüstan və Azərbaycan xarici siyasət idarələri bir-birini sərhəddə qoşun
toplamaqda ittiham edən notalarla mübadilə etmişdilər.
76
6. Gürcüstanın sovetləĢməsi və Zaqatala mahalının
mənsubluğu haqqında məsələnin həll olunması
1920-ci ilin noyabrın 29-da Ermənistanda Sovet hakimiyyəti bərqərar
olduqdan sonra Gürcüstan Cənubi Qafqazda Sovet təsir sferasından kənarda qalan
yeganə ölkəyə çevrilmişdi. O zaman Sovet Rusiyasının siyasi vəziyyəti də xeyli
möhkəmlənmişdi: oktyabrın 12-də Riqada Polşa ilə barışıq imzalanmış, noyabrın
ortalarında isə Krım yarımadası Vrangel qoşıınlarından tamamilə təmizlənmişdi.
Hadisələrin bu məcrada inkişafı Gürcüstana münasibətdə sovet siyasətinə özünün
yeni məntiqini diktə edirdi.
Dostları ilə paylaş: |