47
İKİNCİ BÖLÜM
BOŞANMA SEBEBİ OLARAK EVLİLK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN
SARSILMASI
I. EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI
A. Genel Olarak
“Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek
derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir.
Yukarıdaki fıkrada belirtilen hallerde, davacının kusuru daha ağır ise,
davalının açılan davaya itiraz hakkı vardır. Bununla beraber bu itiraz, hakkın kötüye
kullanılması niteliğinde ise ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar
bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamışsa boşanmaya karar verilebilir.
Evlilik en az bir yıl sürmüş ise, eşlerin birlikte başvurması ya da bir eşin
diğerinin davasını kabul etmesi halinde, evlilik birliği temelinden sarsılmış sayılır. Bu
halde boşanma kararı verilebilmesi için, hâkimin tarafları bizzat dinleyerek
iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın mali sonuçları ile
çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulması
şarttır. Hâkim, tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu
anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Bu değişikliklerin taraflarca da
kabulü halinde boşanmaya hükmolunur. Bu halde tarafların ikrarlarının hâkimi
bağlamayacağı hükmü uygulanmaz.
Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine
karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten başlayarak üç yıl geçmesi halinde,
her ne sebeple olursa olsun ortak hayat yeniden kurulamamışsa evlilik birliği
temelden sarsılmış sayılır ve eşlerden birinin istemi üzerine boşanmaya karar verilir.”
48
4.5.1988 tarihli 3444 sayılı kanunla değişik 765 sayılı TMK’nin 134. maddesi
hükmü, 4721 sayılı TMK’nin 166. maddesiyle aynen korunmuştur.
201
Önceden belirlenmesi mümkün olmayan bir olayın kanunun deyişi ile evlilik
birliğini temelinden sarstığı ve bu sebeple eşlerden artık ortak hayata devam etmeleri
beklenilemediği durumlarda boşanmanın genel sebebi gündeme gelir.
TMK Md. 166’da üç tür genel boşanma sebebinin düzenlendiği görülür.
Bunlardan ilki Md. 166/1, 2’de düzenlenen dar anlamda evlilik birliğinin temelinden
sarsılması iken diğerleri Md. 166/3’te eşlerin birlikte dava açmaları ya da birinin
açtığı davayı diğerinin kabul etmesi ile Md. 166/4’te açılmış olan bir boşanma
davasının reddinden sonra eşlerin kanunda öngörülen süreyi ortak hayatı yeniden
kurmadan geçirmeleri yani evlilik birliğinin fiilen kurulamamasıdır. Öğretide, evlilik
birliğinin temelinden sarsılmasının genel boşanma nedeni olduğunda birlik olmasına
karşın, MK 166/2 ve 3. fıkralarında düzenleme bulan anlaşmalı boşanma ve ortak
hayatın yeniden kurulamaması nedenlerinin genel boşanma nedenlerinden olup
olmadığı tartışmalıdır. Anlaşmalı boşanma ve ortak hayatın yeniden kurulamaması
nedenlerinin genel boşanma nedenleri arasında olduğunu kabul eden yazarların ortak
olarak dayandıkları gerekçe, bu iki nedenin MK. 166. madde çatısı altında
düzenlenmiş oluşu ve madde lafzında kanun koyucunun evlilik birliğinin temelinden
sarsılmış oluşunu karine olarak kabul etmesidir.
202
201
Tek bir farkla ki; 765 sayılı TMK döneminde Md. 134’ün başlığı “Evlilik Birliğinin Temelinden
Sarsılması ve Müşterek Hayatın Yeniden Kurulamaması” idiyken 4721 sayılı TMK Md. 166’nın
başlığı “Evlilik Birliğinin Sarsılması” olmuştur; 4721 sayılı TMK’nin komisyon çalışmaları
sırasında Medeni Kanunda ayrı ayrı boşanma sebeplerine yer verilmeyerek, bunların yerine
Alman Medeni Kanununda olduğu gibi, genel bir sebep olarak sadece “temelden sarsılma”
ilkesine dayanan bir boşanma sebebinin kabul edilip edilmemesi tartışılmış; tartışmalar
sonucunda; 3444 sayılı Kanunla yürürlükteki kanunda yapılan değişikliğin, genel bir boşanma
sebebi olarak Alman Medeni Kanunu’nun 1555 ve 1567. maddelerine benzer bir durumu
içermesi, genel boşanma sebepleri dışında özel boşanma sebeplerinin uygulamada bugüne kadar
herhangi bir sorun yaratmamış olmaları ve özellikle zina için evlilik birliğinin temelinden
sarsılması şartının getirilmesinin Türk toplumunda yanlış yorumlara yol
açabileceği düşüncesiyle
mevcut durumun aynen korunması kararı alınmıştır(Bkz. Gerekçe, s. 295).
202
Akıntürk/Karaman, s. 260–274; Tekinay, s. 172; Oğuzman/ Dural, s. 123; Öztan, Bilge: “Türk
Medeni Kanununa Göre Evliliği Sona Erdiren Sebepler, Özellikle Boşanma”(Boşanma), Prof.
Dr. Turgut Kalpsüz’e Armağan, Ankara 2003, s. 717; Aksi fikir için bkz., Hatemi /Serozan, s.
217–218.