246
Qırxa yaxın bədii elmi və publisistik kitabın müəllifi olan A. Babayevin
“Cazibəli üfüqlər” adlı ilk hekayələr kitabı 1964-cü ildə işıq üzü görmüşdür.
Bunun ardınca “Həmişəbahar” (1967), “Bir parça həyat” (1971), “Ağ ulduzlar”
(1977), “Bir ürəyin hərarəti”(1979), “Kişilər az yaşadı” (1981), “Ayrılıq” (1982),
“Dünya vəfalıdır” (1984), “Sünbül ətri” (1986), “Söz gülləsi” (1989), “Dünyanın
axırı” (1992), “Başımıza gələnlər” (1994), “Azərbaycan və türk dünyası”(1998),
“Müasir türk dramaturgiyası” (1998), “Yanan Zürafə” (1999) kimi ədəbi-bədii
əsərləri və elmi-nəzəri monoqrafiyaları çap olunur. Yenə bu dövrdə onun “Kişilər
az yaşadı” romanı otuz min tirajla Moskvada (1986), “Nazim Hikmət yaşamı”
əsəri Berlində (1989) işıq üzü görür. Povest və hekayələri, elmi məqalə və
monoqrafiyaları Türkiyə , İraq, Gürcüstan, Moldova, Belarus, Ukrayna və başqa
ölkələrdə dərc edilir.
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevə həsr etdiyi “Oğul” və “Xilaskar”,
eləcə də “Yaralar”, “Kim nə deyər...”, “Olmuş əhvalat”, “Əlin cibində olsun”,
“Şeytanın yubileyi”, “Bir parça həyat”, “Nekroloq”, “Dəvətnamə”, “Yol”,
“Mükafat” kimi pyes, libretto və telefilmləri ölkəmizin məşhur teatr səhnələrində
tamaşaya qoyulmuş, televiziya ekranlarında nümayiş etdirilmiş, geniş tamaşaçı
rəğbəti qazanmışdır.
“Bir içim su istədim” adlı şeirlər kitabı 2002-ci ildə görkəmli şairlərimiz
Fikrət Qoca və Vaqif Bəhmənlinin “Ön söz”ü ilə işıq üzü görmüş, şeirlərinə
mahnılar bəstələnmişdir.
A. Babayev bədii tərcüməçilik sahəsində də fəaliyyət göstərmişdir. İtalyan
dramaturqu Terensinin “Qardaşlar”, türk yazıçı-dramaturqu Haldun Tanerin
“Keşanlı Əli dastanı” pyeslərini, Əziz Nesinin “Hekayələr” kitabını və s. əsərləri
dilimizə çevirmişdir. 30-dan artıq xarici ölkə filminin Azərbaycan dilinə
tərcüməsinin altında Aqşin müəllimin imzası var.
Aqşin müəllim “Yusif Məmmədəliyev”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Humay”,
“Qızıl qələm”, “Açıq söz”, “Nurlu qələm ustası”, “Ustad sənətkar” kimi müxtəlif
müjafatlara layiq görülmüş, “Azərbaycan Ali Sovetinin Fəxri fərmanı”, “Əmək
rəşadətinə görə” və “Əmək veteranı” medalları ilə təltif olunmuşdur.
247
1965-ci ildən pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olan A. Babayev hal-hazırda
Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin kafedra müdiri və
professoru olaraq öz elmi-pedaqoji fəaliyyətini davam etdirir.
“Nazim Hikmət və Azərbaycan” kitabı sənətkarın 11 sentyabr 1961-ci ildə
Şərqi Berlində qələmə aldığı məşhur “Avtobioqrafiya” şeiri ilə açılır. Fikrimizcə,
bu təsadüfi deyildir. Bu şeir N. Hikmətin ədəbi kredosu, sənətkar missiyasının
manifesti, Şəxsiyyət olaraq kimliyidir.
Qısa ön sözdə görkəmli sənətkarın yaradıcılığındakı bəşəri dəyərlərdən,
humanizm ideyalarından və mübarizlik ruhundan, onun dünya ədəbiyyatındakı
yerindən bəhs olunur. Burada kitabın mütərcimi Aslan Kavlakın yığcam
tərcümeyi-halı da verilir. Öyrənirik ki, o, 1951-ci ildə doğulub, Qazi Müəllimlər
İnstitutunu və Anadolu Universitetinin Türk dili və Ədəbiyyatı fakültəsini bitirib.
Kənd məktəblərində müəllimlik edib. 90-cı illərin ortalarında Bakıya gəlib. Burada
1999-cu ilə qədər Bakı-Türk Anadolu liseyində işləyib. “Bakıya gedirəm, ay
balam” adlı bir kitabı var. Hal-hazırda Nazim Hikmətlə bağlı yeni bir əsər üzərində
işləyir.
Kitabın “Müəllifdən” başlıqlı ikicə səhifəlik yazısı insanı öz aurasına
salmağa, təsirləndirməyə kifayət edir. Burada Nazimin paşalar-bəylər nəslindən
olmasına, elə onlar kimi də yaşamaq imkanlarına baxmayaraq, kommunist əqidəsi
uğrunda özünü bilə-bilə Vətəninə və xalqına, mütərəqqi-demokratik və sosialist
yönümlü ideyalara fəda etməsinin səbəbləri dilə gətirilir. Şairin məşəqqətli ömür
yolu, 61 illik ömrünün 13 ilini həbsxana divarları arxasında keçirməsi, son 13 ilini
də yurdundan, xalqından, çox sevdiyi xanımı Münəvvərdən və yeganə ciyər-parası
Mehmetdən ayrı yaşaması, “vətən xaini” damğasıyla Türkiyə vətəndaşlığından
çıxarılması vurğulanır.
Əlbəttə, bütün bunlar, eləcə də dünyada 30-40 dildə çap olunduğu halda,
doğma Türkiyəsində türkcə əsərlərinin nəşr edilməməsi faciə idi. Lakin faciələrin
ən müsibəti, şübhəsiz, uğruna hər şeyini verdiyi sosializmi quran ilk ölkədə onun
yaşadığı siyasi-ideoloji xəyal qırıqlığı, sənətkar məyusluğu idi. Bütün ümidlərinin
boşa çıxmasından qaynaqlanan sarsıntının nəticələri özünü çox gözlətmədi.
248
Moskvaya gəlişindən cəmi bir il sonra ürək infarktı keçirdi (sonralar iki dəfə də
təkrarlanacaq bu mərəzə şair “ürək çatlaması” deyirdi).
Kitabda 50-dən artıq yazı yer alır: bəzisi bir-iki səhifəlik miniatür esse,
bəzisi qısa ədəbi portret oçerk, bəzisi müsahibə, bəzisi xatirə, bir qismi isə
müəllifin N. Hikmət poeziyası və dramaturgiyasına dair mütəxəssis təhlil və
şərhləri, sənətkara öz vətənindəki birmənalı olmayan münasibətlərə dair etüdlərdir.
Kitabın sonunda müəllifin şəxsi arxivindən təqdim etdiyi və çoxu ilk dəfə
geniş ictimaiyyətə çatdırılan Nazim Hikmətin Azərbaycan yazıçıları, elm və
incəsənət adamları ilə əlaqələrini əks etdirən təxminən 40-a yaxın fotoşəkil də öz
əksini tapmışdır.
Kitabı küll halında dəyərləndirmək istərsək, qısaca bunu demək mümkündür
ki, əsər şairin Azərbaycanla, habelə Azərbaycan yazıçıları, şairləri, incəsənət
ustaları, alimlərilə əlaqələrinin, Nazim Hikməti şəxsən tanıyan, onunla Bakıda və
Moskvadakı evində görüşən, bütün elmi fəaliyyətini sənətkarın geniş diapazonlu
bədii irsinin, xüsusən dramaturgiyasının baxış bucağından təqdimatıdır. Aqşin
müəllim bütün qələmə aldıqlarını – Vətənimizin və xalqımızın yaxın dostu Nazim
Hikmətin yaradıcılığında Azərbaycan mövzusunu, azərbaycanlı müəlliflərin şair-
dramaturqla bağlı tədqiqatları haqqında elmi qənaətlərini Azərbaycan-türk ədəbi
əlaqələrinin fonunda təqdim etmişdir. A. Babayevin bütün əsərləri kimi,bu kitabı
da doğma respublikamızı özünə ikinci Vətən hesab edən ustad sənətkar haqqında
Türkiyədə, Rusiyada və Azərbaycanda yazılan yüzlərlə kitab və elmi-tədqiqat işi,
minlərlə publisistik məqalə, şeir, bədii nəsr və memuar nümunələri içərisində öz
alimlik səriştəsi, movzuya vaqiflik dərəcəsi, kamil yazıçı dəst-xətti, bənzərsiz fərdi
üslubu ilə seçilir.
Kitabdakı yazılar içərisində ən böyük yeri “Nazim Hikmət və Azərbaycan
ədəbiyyatı”mövzusu tutur. Bu məqalələrdə N. Hikmətin Azərbaycan ədəbiyyatına
vurğunluğu, onun klassiklərimiz Füzuli, Vaqif, Mirzə Fətəli Axundzadə, Sabir,
Cəlil Məmmədquluzadə haqqında söylədiyi fikirlərin bənzərsizliyi və orijinallığı
ilə seçilməsi qeyd olunur. Müəllif yazır ki, N. Hikmətin 1927-ci ildə Bakıya gəlişi,
1928-ci ildə onun ilk “Günəşi içənlərin türküsü” kitabının Azərbaycanda nəşri
Dostları ilə paylaş: |