Aqşin Babayev
Yüklə 5,04 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Gün kimi Ģəfəq saçdı... (Nazim Hikmətin 80 illiyi münasibətilə)
- HALDUN TANER
- ÇĠNGĠZ BEKTAġ
- ƏZĠZ NESĠN
_______________________________________________ Nazim Hikmət qalaktikası 195 Gün kimi Ģəfəq saçdı... (Nazim Hikmətin 80 illiyi münasibətilə) Nazim Hikmət XX yüzilin 4-5 ulu ozanından biri idi. O kiminlə yanaşı durur? Bu sualı “Kim onunla yanaşı durur?” şəklində qurmaq yəqin ki, daha doğru olardı. Yaxşı, kim onunla yanaşı durur? Pablo Neruda, Lui Araqon, Jorj Amadu, Vladimir Mayakovski, Rəsul Rza. Bir də hər xalq özünün ən böyük çağdaş ozanını bu cərgəyə qata bilər… Nazim Hikmət həzin, titrək, kövrək, ağlar bir bayatı idi. Türk xalqının bağrından qopmuşdu. Nazim Hikmət 61 il həyat yolu ilə, 47 sənət yolu ilə keçən bir atlı idi. O, dünyanın və Türkiyənin ona olan ehtiyacından yaranmışdı. Atını heçlikdən əbədiyyətə çapırdı. Burdan bir atlı keçdi, Atın oynatdı keçdi. Gün kimi şəfəq saçdı, Ay kimi batdı keçdi. Yaxşı ki, günəşlə ay səmanı boş qoymurlar. Gündüz biri, gecə o biri nur saçır… Nazim Hikmətin həzinliyi, kövrəkliyi, titrəkliyi bir sıra səbəblərə bağlı idi. Başdan, özü qəlbi yumşaq idi. Humanist idi. Bütün ulular kimi. Sonra uzun illər həbsxanada yatmışdı. Acılar dadmışdı. Daha sonra, ömrünün bir hissəsi vətəndən uzaqlarda keçmişdi. Həsrətlə. Lap sonda, açıq desək, Nazimin şəxsi həyatı faciəli idi. Nazim “Tərcümeyi-hal” şeirində yazırdı: Həbsxanalarda da yatdım, Böyük otellərdə də. Aqşin Babayev_______________________________________________ 196 Kimi balıqların çeşidini bilir, Mənsə ayrılıqların. Bütün bunlardan sonra kim idi Nazim Hikmət? Bu sualın çox cavabları var. Nazim mətin, yenilməz, cəsur bir insan idi. Özü kimilərin zəfər şərqisi, marşı idi. Kərəm idi, siqarasını qurşun yaxacaq fədai idi. Məmləkətindən insan mənzərələri yaradan rəssam idi. Nazim Hikmət Azərbaycana və azərbaycanlılara son dərəcə böyük rəğbət bəsləyirdi. Təsadüfi deyil ki, onun ilk şeirlər kitabı (1928) məhz Bakıda nəşr olunmuşdu. Nazim görüşlərinin birində demişdi: “Canım, gözüm bakılılar! Bakıya gəldim, dünyalar mənim oldu! İnanın, həmişə sizi xatırlayıram. Bakı, Azərbaycan bilirsinizmi mənə nə qədər əzizdir? Mənim gəncliyim də, qocalığım da Bakıya bağlıdır”. N. Hikmət bizim sənət və ədəbiyyat xadimlərimizlə sıx yaradıcılıq və dostluq telləri ilə bağlı olmuşdu. Bu əlaqələr, bu görüşlər N.Hikmətin yaradıcılığında öz geniş əksini tapmışdı. Şübhəsiz N. Hikmətin Azərbaycan poeziyasına böyük təsiri olmuşdur. Şairin Bakıya hər gəlişi nazimsevərlər üçün o cümlədən mənim üçün də əsl bayram idi. Mən həm onun haqqında tədqiqat işi yazan aspirant və eyni zamanda bir radiojurnalist kimi tez-tez Nazimlə görüşərdim, onunla maraqlı söhbətlər edərdik. Şair Bakıya gələndə həmyerlimiz Əkbər Babayev həmişə onun yanında olardı. İndi nə Nazim Hikmət həyatdadır, nə də Əkbər Babayev. Qalan xatirələrdir, lent yazılarıdır, şəkillərdir, bir də ən qiymətli xəzinə olan kitablardır. Əkbər özü ömrü boyu bircə dəfə də Türkiyədə olmadı, amma onu bu məmləkətdə tanıyırlar, sevirlər. İndi də onu kövrək duyğularla yad edirlər. Bu yadetmələr təkcə quru söz olaraq qalmır, _______________________________________________ Nazim Hikmət qalaktikası 197 mətbuat səhifələrinə çıxır, xalqın malı olur. Türkiyədə Əkbər haqqında yazılanları oxuyanda iftixar hissi keçirirəm. Türk sənət xadimlərinin dediklərindən: HALDUN TANER: “Hamımızın dostu, ən böyük köməkçimiz idi. Demək olar ki, onu həm heç tanımırıq, həm də çox yaxşı tanıyırıq. Çünki Nazim Hikmətin bir parçası kimi idi. Nazimə olan böyük sevgisinə görə bəlkə də bir az kölgədə qalmışdı. Amma bu sevgidən, bu dostluqdan, yaxınlıqdan əsla istifadə etməyə çalışmamışdı…Əkbərin təvəllüdünün 1913-cü il olduğunu biləndə inanmadım. Yaşından xeyli cavan görünürdü… Sanki 100 yaşınadək yaşıyacaq insanlar kimi idi…” ÇĠNGĠZ BEKTAġ: “Türk yazıçıları üçün Sovet İttifaqında iki səfirlik vardı. Biri rəsmi səfirlik, o biri Babayevin evi di. Belə bir dost idi… Sovet yazıçıları, tadqiqatçıları türkoloqları və tərcüməçiləri isə onun haqqında belə deyirlər: Ə. Babayev olmasaydı, biz türk ədəbiyyatını tanıya bilməzdik. O, türk ədəbiyyatının ağzı, dili, qulaqı idi…” ƏZĠZ NESĠN: (Türkiyə Yazarlar Sindikatının sədri olaraq Sovet Yazıçılar İttifaqına göndərdiyi teleqramdan) “Qabaqçıl türk yazıçılarının dostu olan Ə. Babayevin ölümü münasibətilə Türk Yazarlar Sindikatının bütün üzvləri dərin kədər duymuşlar. İllərdən bəri həsrətlə Türkiyəni ziyarət etmək istəməsinə və bizim də bu yolda əlimizdən gələni etdiyimizə baxmayaraq, Türkiyəni görmədən ölməsi bu kədərimizi daha da artırmışdır.” Amma türklərin hamısı Nazimi sevməz. Məsələn, bir türk gəlmişdi bu yaxınlarda Bakıya. Yaxşı süfrə açdıq ona. Nazimin səsini dinləyəndən sonra “Onu sevmirəm” dedi. Ağzından bir kəlmə də xoş söz çıxmadı Nazim Hikmət üçün. Mən bilirəm, Türkiyədə Nazimin Orxan Seyfi, Yüklə 5,04 Kb. Dostları ilə paylaş:
|