Aqşin Babayev_______________________________________________
222
yenə rejissor assisteni idi. Həmin əsər məşhur rus yazıçısı Aleksandr Qrinin
hekayələrinin motivləri əsasında yaradılmışdı. Film tez bir zamanda geniş
tamaşaçı kütləsinin hüsn-rəğbətini qazandı. Bu iki böyük şəxsiyyətin
yaradıcılıq dostluğu bir-birinin ardınca öz gözəl bəhrələrini verirdi.
N.Hikmətin ssenariləri və M.Ərtoğrulun rejissorluğu ilə çəkilən filmlər türk
kino xəzinəsinin bəzəyi idi. Bu filmlərin bir qismi də Nazim Hikmətin
özünün rejissorluğu ilə yaradılmışdı. Sənətkarın 1934-cü ildə çəkdiyi
“İstanbul simfoniyası” və “Bursa simfoniyası” kimi qısametrajlı filmlərini
xüsusilə qeyd etmək lazımdır. Bu əsərlərdə Türkiyənin ictimai-siyasi həyatı
bütün incəliklərinə qədər əks etdirilmişdi. Vətəndaş sənətkar bu
kinolentlərdə İstanbul və Bursa gecəqondularındakı həyatı, burada yaşayan
zavallı insanların taleyini göstərə bilmişdi. 1937-ci ildə çəkdiyi qısa
metrajlı “Günəşə doğru” filmində isə şair sadə, zəhmətkeş insanların
gələcəyə inamını poetik boyalarla əks etdirmişdi.
Nazim Hikmət kinoşünaslıq sahəsində də qələm işlətmişdir. Onun həm
yerli, həm xarici filmlər haqqında dövri mətbuatda çap etdirdiyi məqalələri
şairi bir kinoşünas kimi tanıtmışdı. Nazim Hikmət yazırdı:
“Kinematoqrafiya rəssamlıq, poeziya kimi incəsənət növüdür. Bundan
başqa, kinematoqrafiya bütün sənət növlərini özündə sintetik şəkildə
birləşdirən bir incəsənət qoludur. O, nəinki əyləndirməli, həm də öyrətməli,
düşündürməlidir”.
N.Hikmət həmişə bayağı, yüngül, əxlaqsızlığı təbliğ edən xarici
filmlərin əleyhinə olmuş və bu mövzuda onlarla tənqidi məqalə yazmışdı.
Bu məqalələrdən biri də “Bu təkrar olunmamalıdır” adlanırdı. Nazim
Hikmət, adı çəkilən yazısında Qərb ölkələrinin bir sıra filmlərini boykot
etməyi məsləhət görürdü. Sənətkar belə yazılarında tamaşaçının zövqünü
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
223
korlamamağı, əksinə, gözəl, dəyərli sənət nümunələri ilə ona ülvi hisslər
aşılamağı təklif edirdi.
Məlumdur ki, Nazim Hikmət çox keşməkeşli bir həyat yolu keçmişdir.
O, ilk şeirlərini yazdığı gündən ömrünün sonuna qədər hakim dairələr
tərəfindən qəbul edilməmiş, təqib olunmuşdu. Yüzlərlə poetik nümunənin,
onlarla pyesin və kinossenarinin müəllifi olan Nazim Hikmət bütün həyatı
boyu kino sənəti ilə bağlı olmuşdur. Sənətkar 13 illik həbsxana həyatından
sonra, 1950-ci ildə Moskvaya döndükdən sonra təsəllisini Azərbaycanda,
Azərbaycan xalqı ilə təmasda, sənət adamlarımızla görüşlərdə tapa
bilmişdi. Nazim Hikmət Azərbaycanın kino xadimləri ilə də ömrünün
sonuna qədər bağlı olmuşdur. “Qəribə adam”, “Bir məhəlləli iki oğlan”,
“Məhəbbətim mənim, kədərim mənim” və.s. filmlər Nazim Hikmətin
əsərləri əsasında çəkilmiş, geniş tamaşaçı kütləsinin hüsn-rəğbətini
qazanmışdır.
“Bir məhəlləli iki oğlan” filmi Nazim Hikmətin ssenarisi əsasında
yaradılmışdı. Bu haqda görkəmli kinorejissor Əjdər İbrahimov belə yazırdı:
“Biz Qurinlə bərabər ( filmin ikinci rejissoru İlya Qurin nəzərdə tutulur-
A.B.) Nazim Hikmətin yanına gəlib onun ssenarisi əsasında filmin
çəkilişinə icazə verməsini xahiş edəndə o, bizə əvvəlcə inamsızlıqla baxdı (
o vaxt bizim ikimizin birlikdə 50 yaşı olardı ), sonra dedi: “yaxşı, başlayın,
sizlər gəncsiniz, əminəm ki, öhdəsindən gələcəksiniz”.
Biz filmin çəkilişinə başlayandan sonra gördük ki, Nazim Hikmət,
sözün həqiqi mənasında bu əsərlə yaşayır. Az qala o, hər gün çəkilişlərə
gəlir, məsləhət verir, hətta dialoqları dəyişib üzünü köçürürdü. Düzünə
qalanda o, filmin müştərək quruluşçu rejissoru idi”.
Aqşin Babayev_______________________________________________
224
“Məhəbbətim mənim, kədərim mənim” filmi isə onun “Fərhad ilə
Şirin” pyesinin motivləri əsasında çəkilmişdir. Hər iki film kino sənətinin
nadir incilərindən hesab oluna bilər.
“Nazim Hikmət və kino sənəti” məfhumu, söz yox ki, yuxarıda qeyd
etdiyimiz əsərlərlə məhdudlaşmır. İnanırıq ki, hələ bundan sonra da
kinemotoqrafçılarımız Nazim Hikmət yaradıcılığına müraciət edəcək və
gözəl sənət nümunələri yaradacaqlar.
“Elm və həyat” jurnalı,2000, № 1-2.
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
225
Azərbaycan Nazim Hikmət dünyasında
Nazim Hikmət Azərbaycana sıx tellərlə bağlı bir sənətkar olmuşdur.
Onun şeirləri, nəsr əsərləri dəfələrlə respublikamızda nəşr edilmiş, pyesləri
səhnəmizdə uğurla tamaşaya qoyulmuşdur. Mən Nazim Hikməti, əvvəlki
yazılarımda dediyim kimi, ilk dəfə 1957-ci ildə Azərbaycan Dövlət
Universitetinin tələbəsi ikən uzaqdan-uzağa dinləmişdim. Sonra Füzulinin,
Mirzə Fətəli Axundzadənin yubileylərində də ona heyranlıqla qulaq
asmışdım. Onun çıxışlarını bir müxbir kimi maqnitofona da yazmışdım.
İndi həmin lent yazılarının bir qismi Azərbaycan radiosunun qızıl fondunda
saxlanılır. Nazimin nitqlərinin böyük bir hissəsi isə arxivimdədir. Əkbər
Babayevə istinad etsək, türk şairi Kamal Bayramın kitabında qeyd edildiyi
kimi, Moskva radiosunda şairin 27 lent yazısı vardır. Rəsul Rza, Süleyman
Rüstəm və başqa sənət xadimlərimiz Nazimin çıxışları haqqında öz
xatirələrində geniş söz açmışlar. Ümumiyyətlə, Nazimi vaxtilə tanımış olan
hər hansı bir şəxs bu fikri təsdiq edər ki, Nazim Hikmət böyük şair,
dramaturq, kinossenarist, nasir olmaqdan başqa, həm də alovlu tribun idi.
O, kürsüyə çıxan zaman salon lal olar, onu sonsuz maraqla dinləyərdilər.
Ahəngdar səsi, türk dilinin gözəlliklərini hamıya sevdirmək məharəti ona
Allah
tərəfindən
verilmiş
vergi
idi.
Azərbaycanın
ilk
qadın
kinorejissorlarından Qəmər Salamzadə “Kiçik pəncərədən görünən dünya”
adlı əsərində Nazim Hikmət haqqında belə yazır: “Mən Nazimin Bakıya
gəldiyi və Yazıçılar İttifaqının Natəvan adına klubundakı çıxışlarının və
yeni yazdığı şeirlərinin daimi dinləyicisi idim. Çox gözəl şeir oxuması var
idi Nazimin. O, kürsüyə çıxdımı, hamımız susar, böyük sevgi ilə onu
Dostları ilə paylaş: |