_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
221
Nazim Hikmət və kino
Nazim Hikmət şair, dramaturq olmaqla yanaşı, həm də bir
kinossenarist kimi məşhurlaşmışdı. Onun qələmə aldığı ssenarilər, eyni
zamanda, kinematoqrafçıların onun yaradıcılığına müraciəti Nazim
Hikmətlə kino sənətini bir-birinə bağlayan əsas amillərdir. Əlamətdar
haldır ki, Nazim Hikmət, yaradıcılığının ilk dövründən başlayaraq kino
sənəti ilə məşğul olmuşdur.
1932-ci ildə İstanbulda Nazim Hikmətin “Benerci özünü nə üçün
öldürdü?” adlı poeması çap olunur. Əsərin qəhrəmanı xalqını əsrlər boyu
davam edən zülm və işkəncələrdən xilas etmək üçün inqilabi hərəkata
qoşulmuş gənc bir hindlidir. 30-cu illərdə şairin Hindistan mövzusuna
müraciət etməsi onun senzuradan ehtiyatlanması ilə bağlı idi. Sənətkar bu
əsərdə Türkiyəyə xas olan ictimai problemləri Hindistan prizmasından əks
etdirmiş, gənc hindlinin dilində öz ideallarını səsləndirmişdi. Həmin illərdə
Türkiyədə kino və teatr xadimi kimi tanınmış Muhsin Ərtoğrul türk
kinematoqrafiyasının inkişafında mühüm işlər görürdü. O, Nazim Hikmətin
“Benerci özünü nə üçün öldürdü?” əsərini oxuduqdan sonra, şairə bu
mövzuda ssenari yazmağı təklif etdi. Nazim Hikmət ssenarini yazdı, ancaq
film çəkilmədi. Onların bu fikri həyata keçməsə də, bu əsər iki sənətkarı
birləşdirən bir amil oldu. Cəmi bircə il sonra onlar “Yaraşıqlı bərbər” adlı
satirik kinokomediya yaratdılar. Nazim Hikmət bu filmdə ssenari müəllifi
və rejissor assistenti kimi iştirak edirdi. Hadisələr əsərin qəhrəmanı – gənc,
yaraşıqlı, ancaq kasıb bərbərin ətrafında cərəyan edirdi.
1934-cü ildə Nazim Hikmətlə Muhsin Ərtoğrul müştərək olaraq
“Aysel – körfəzli qız” filmini çəkdilər. N.Hikmət bu filmdə dialoqçu və