Fransa
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
28
29
Fransa tarihinde uygulanan farklı anayasalar oldukça çeşitli tiplerde
rejimler ortaya çıkarmıştır. Bunlar; meclis hükümeti (Birinci Cumhuriyet),
mutlakiyet (konsüllük, Birinci ve İkinci İmparatorluk), anayasal monarşi
(1791 Anayasası, 1814 ve 1830 Şartları), başkanlık (İkinci Cumhuriyet),
parlamenter cumhuriyet (Üçüncü ve Dördüncü Cumhuriyet) ve en
nihayetinde yarı-başkanlık sistemi (Beşinci Cumhuriyet) olarak kısaca
sayılabilir. Fransa tarihindeki bu siyasal rejim çeşitliliği, Fransızların
siyasal özgünlüklerinden birini oluşturmaktadır.
Devrimin ateşli günlerinde hazırlanan ve anayasal monarşi kuran 1791
tarihli ilk Fransız Anayasası, 26 Ağustos 1789 tarihli İnsan ve Yurttaş Hakları
Bildirgesi ile açılmaktadır. O tarihten beri birçok insan hakları belgesine esin
kaynağı olan bu bildirge günümüzde yürürlükte olan 1958 Anayasasında
da zikredilmekte ve bu bildirgeye anayasal değer atfedilmektedir.
1791 Anayasası’nın en büyük yeniliklerinden birisi de, Fransız siyasal
sistemine kuvvetler ayrılığı ilkesini getirmesi olmuştur. Ancak Kral,
yetkilerini kısıtlayan meşruti monarşiyi kabul etmeyip diğer Avrupa
krallarıyla anlaşarak Devrimi yıkma çabası içine girince bu anayasa
rafa kaldırılarak Konvansiyon, yani tüm kuvvetleri üzerine alan Meclis
Hükümeti ilan edilmiş ve kuvvetler ayrılığından vazgeçilmiştir.
11
Bu tarihten sonra Fransa çok uzun yıllar, siyasi istikrarsızlıklar,
iç karışıklıklar, ekonomik krizler ve savaşlarla karşı karşıya kalmış;
işgallerin olduğu ve birçok farklı rejim alternatifinin denendiği bir dönem
geçirmiştir.
Önceki dönemlerde de siyasi aktörlere hâkim olan ideolojik katılık
ve sosyal nedenler güçlü bir parlamentarizm üzerine kurulmuş;
Üçüncü Cumhuriyet döneminde merkezin daha da ufalanmasına ve
parçalanmasına yol açmış, bu da Fransa’da krizi olağanlaştırmıştır. Bu
durum bazı yazarlara göre Fransa’nın güçsüzleşmesine, giderek büyüyen
Hitler Almanyası tehdidine karşı duracak politikalar geliştirememesine
ve en nihayetinde işgal edilmesine yol açmıştır.
12
Aşağıdaki tabloda, Fransa’nın siyasi dönemleri, temel özellikleri de
ifade edilerek ortaya konulmuştur.
11
Gencay Şaylan,
Çağdaş Siyasal Sistemler (Ankara: TODAİE Yayınları, 1981), s. 70.
12
Mahmut Nedim Eldem, “Anayasalarımızda Siyasi Rejim Arayışı ve Yarı Başkanlık Çözümü”, (Yayınlan-
mamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale
Üniversitesi, 2007), s. 38.
Fransa
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
30
31
Tablo 1. Fransa’nın Siyasi Dönemleri
13
Yıllar
Dönemin Adı
Önemli
Özelliği
∞-1789
Eski Rejim
(Ancien Régime)
Mutlakiyetçi monarşi
1789-1799 Devrim
Anayasal monarşi, Konvansiyon dönemi, Birinci Cumhuriyet,
Çalkantı, İşgalcilerin
püskürtülmesi, Terör dönemi,
1799-1814 Napolyon
Avrupa’nın çoğunun işgali, medeni hukukun yeniden
düzenlenmesi, imparatorluk tacını giymesi (Devlet Şurası ve
Sayıştay gibi bugün hala Fransız idari teşkilatının en temel
kurumları bu dönemde kurulmuştur.)
1815-1830
Bourbon
Restorasyonu
Monarşinin yeniden getirilme çabası (Hükümetin parlamento
önünde sorumluluğu ilkesi, fesih hakkı anayasal olarak kabul
edilmiştir.)
1830-1848
Orleancı
Parlamentarizm
Liberal monarşi (Hükümet, hem Parlamentoya hem de Krala
karşı sorumlu.)
1848-1852
İkinci
Cumhuriyet
Liberal cumhuriyet girişimi (Erkekler
için genel oy ilkesi
kabul edilmiş, ayrıca doğrudan halk tarafından seçilen Cum-
hurbaşkanlığı getirilmiştir.)
1852-1870
İkinci
İmparatorluk
Muhafazakâr
istikrar
1870-1940
Üçüncü
Cumhuriyet
Burjuva liberal demokrasisi (İki kanatlı parlamenter rejim,
hükümetlerin istikrarsızlığı (70 yılda 104 hükümet))
1940-1944 Vichy
Alman kuklası
Hükümet
1944-1946
Geçici
Hükümet
De Gaulle önderliğinde koalisyon
1946-1958
Dördüncü
Cumhuriyet
İstikrarsız, kavgacı, Çin Hindi ve Cezayir savaşları
1958-
Beşinci
Cumhuriyet
Kuvvetli başkan, devlet
öncülüğünde modernleşme
13
Michael G. Roskin,
Çağdaş Devlet Sistemleri (Ankara: Adres Yayınları, Mart 2011), s. 116.