İslam memarlığı v
ə inşaat
davamlılığının layihələndirilməsi və hesablanması
şərtlərini də yaxşı bilirdi. Tarixi faktlar göstərir ki,
tikintinin baş memarının orta yüzilliklərdə nüfuzu
yüksək, gəliri çox olurdu. Memarlığın texniki-
bədii kamilliyini təmin edən amillərdən biri də bu
idi. Rəşidəddin salnaməsində yazır ki, memarlıq
layihəsini hazırlamaq üçün cizgilər tərtib edən me-
marlar, smeta tutmaq üçün inama layiq məmurlar
və təcrübəli mirzələr cəlb olunurdu. Bununla bağlı
binaların planlarının quruluşu və memarlıq deko-
runun hissələrinin tərtib olunmasında geniş istifadə
olunan modul sisteminin əhəmiyyətinə də fikir
verilirdi. Layihələndirmə zamanı tikiləcək bina
modeli kiçik miqyasda hazırlanırdı. Bu model
memar üçün tikintinin gedişatını izləməkdən ötrü
əyani formada bir vəsait idi. Mürəkkəb memarlıq
kompleksinin tikilişində bir qayda olaraq onların
maketi hazırlanır, sonra tikintiyə başlayırdılar. Me-
marlıq abidələrinin əksəriyyətinin salamat qalması
tikinti sənətinin yüksək səviyyədə inkişafını göstə-
rir. İnşaatçılar zəlzələnin dağıdıcı təsirini bilərək
birinci növbədə fəza kompozisiyası sisteminə, ti-
kintinin ümumi kütləsinə və onun binanın müxtə-
lif sistemləri arasında bölüşdürülməsinə uyğun
gələn inşaat materiallarının seçilməsinə böyük
fikir verirdilər.
11-ci əsrin ikinci yarısı və 12-ci əsrdə aparı-
lan geniş tikinti işləri Azərbaycan memarlığının
yeni bina növləri (mədrəsə, qülləvari türbə), kon-
struktiv fəndlər (ikiqatlı örtük, mərkəzi dayaq
sütunu), quruluş elementləri (silindrik minarə,
baştağ), bəzək vasitələri (həndəsi naxış, şirəli
kərpic, bloklarla) və sairlə zənginləşirdi. Bu zaman
orta əsr Azərbaycan memarlığı üçün ümumi üslub
sistemi də formalaşırdı.
Beləliklə, 14-16-cı əsrlərdə son dərəcə
müxtəlif tikintilərin yaradılması inşaat sənətinin
yüksək səviyyədə inkişafına səbəb olmuşdu. Bu,
böyük tikinti (müxtəlif növ və həcmli memarlıq
kompozisiyası, şəhərsalma) dövrü ilə əlaqədardır.
Müsəlman memarlığı inşaatçılıq əməllərini
xalqa göstərmək üçün yox, xoş niyyətlə, Allah
xatirinə olan əməldir.
Məhəmməd Peyğəmbərdən (s) rəvayət
edirlər ki, o buyurub: “Allahın yaratdığı şeylər
barəsində fikirləşməkdən böyük ibadət yoxdur”.
12-13-cü əsrlərdə memarlıq quruluşunda
standartlaşdırılmış elementlərdən də geniş istifadə
olunurdu. Bu dövrdə birtərəfli üzlük binaların yeri-
ni, ikitərəfli sadə üzlük blokları tuturdu. Ustalar bu
üsulu kompleksdə dəfələrlə təkrar etməklə abidə-
nin bədii tərtibat cəhətdən yüksək zövqünə nail
oldular. Bu üsulla polixrom mozaik elementlərdən
və standart bloklardan geniş istifadə edilirdi. Bun-
dan əlavə bir sıra memarlıq hissələrinin bəzi ele-
mentləri, xüsusilə stalaktitlər və onların standart-
laşdırılmış komponentləri əvvəlcədən hazırlanırdı.
Monumental binaların üz örtüyü ölkənin müxtəlif
şəhərlərində vahid bir konstruktiv sxemə malik idi.
Hörgü işi qurtardıqdan sonra binanın şirəli kərpic-
lərlə üzlənməsi prosesinə başlanırdı. Üzlü kərpic-
lər bir qayda olaraq kəc məhlulla bərkidilirdi. Bu
məhlulun möhkəmliyini nəzərə alaraq ustalar
ondan zəlzələliyi yüksək olan yerlərdə tikililərdə
geniş istifadə edirdilər.
İslamın yayıldığı ilk yüzilliklərdə Ərəb
Xilafəti mərkəzlərində çalışan, elm və incəsənətin
inkişafında mühüm rol oynayan azərbaycanlılar
içərisində memar, tikinti ustaları da olmuşdur.
Tarixi qaynaqlarda bildirilir ki, 7-ci əsrdə xəlifə
Ömər Kufədə məscid tikmək üçün Azərbaycanın
qədim şəhərlərindən olan Həmədandan Ruzbeh
adlı bir memar çağırmış, azərbaycanlı memar
Kufənin ilk məscidini doğma yurdunun tikinti
ənənələri əsasında ucaltmışdır.
Orta əsr Azərbaycan şəhərlərindən –
Naxçıvan, Bakı, Şamaxı və Təbrizdən çıxmış bəzi
sənət ustaları nəinki öz vətənlərində tikilən böyük
binalarda iştirak edirdilər, onlar hətta Orta Asiya
və Yaxın Şərqə də (Səmərqənd, Herat, Məşhəd,
Bağdad, İsfahan və s. kimi mühüm şəhərlərə)
nadir tikililərə dəvət olunurdular.
Tarixi qaynaqlar bildirir ki, Tac-Mahal
kompleksinin baş memarı türk ustad Məhəmməd
İsa Əfəndi olmuş, ona səmərqəndli, təbrizli, şirazlı,
dəməşqli, buxaralı, lahorlu usta və nəqqaşlar
kömək etmişlər.
Məlum olduğu kimi, Teymurləng fəal
sifarişçi olub. O, Orta Asiyada yerləşən Əhməd
Yasəvi xanəgahının tikinti ölçüsünü vermişdir.
Doğrudan da binanın texniki təhlili göstərdi ki,
onun hissələri proporsiyalaşdırma sisteminə
əsaslanmışdır.
Teymurləng “Avtobioqrafiya” adlı məşhur
kitabda Səmərqənddə tikdiyi bir saray kompleksi
haqda belə yazmışdır: “Mən mübarək şahlığımda
saray memarları və inşaatçılarının gətirilməsinə
əmr verdim... Onlar birlikdə hovuz və xiyaban-
ların planlarını hazırladılar, bağın divarları və
bağın ortasında ucaldılmasını əmr etdiyim çox
yüksək sarayın tikintisi ilə məşğul oldular”. Bu
İslam memarlığı v
ə inşaat
11
məlumatdan göründüyü kimi gəlmə sənətkarlar
Teymur tikililərində ən məsul işçiləri götürürdülər.
Səmərqənddə Azərbaycan memar və usta-
larının əli ilə onlarla abidələr – Bibixanım məscidi,
Tuman Əkə türbəsi, Uluqbəy mədrəsəsi, Şahi
Zində kompleksi yaranmışdır. Şahi Zində
ansamblı və bütövlükdə Səmərqənd üçün tipik
olmayan belə formanın yaranması Özbəkistan
alimlərinin fikrincə hər şeydən əvvəl, hələ Teymur
vaxtından Səmərqəndə gətirilmiş azərbaycanlı
ustalara borcludur.
Türküstan, Hindistan, İran, ərəb ölkələri,
Türkiyə və digər islam ölkələri kimi zəngin irsi,
parlaq memarlığı olan ölkələrdə çalışmaq, həm də
böyük nüfuz sahibi olan azərbaycanlı sənətkarın
doğma yurdunda aldığı yüksək professional (ixti-
sas) hazırlığından, Azərbaycan mədəniyyəti, islam
əxlaqı və mənəviyyatının yüksək səviyyəsindən
irəli gəlirdi.
Beləliklə, bəlli olduğu kimi, ayrı-ayrı dövr-
lərdə xüsusən Azərbaycanda bizim yaradıcılığın
bütün mövqelərinin yüksək inkişaf etdiyi 12-16-cı
əsrlərdə Əcəmi Naxçıvani və Əli Şah Təbrizi,
dekorativ sənətdə Əli Məhəmməd oğlu Şirvani və
digərləri kimi yaradıcılıq diapazonuna və yüksək
istedada malik sənətkarların təkrarsız əsərləri,
onların yaratdıqları bədii məktəb və üslublar, zən-
gin irs və ənənə əsrlər boyu Şərq memar və xalq
ustaları üçün tükənməz ilahi örnək mənbəyi olmuş
və onları sənət inciləri yaratmağa ruhlandırmışdır.
Bir çox görkəmli memar və başqa sənət-
karlar Müsəlman Şərqinin paytaxt və şəhərlərində
geniş fəaliyyət göstərmiş, Tac-Mahal, Şahi Zində
kompleksi, Bibixanım məscidi, Aksaray, İsfahan
və İstanbulun bir sıra məşhur abidələrinin
tikilməsində bilavasitə iştirak etmişlər.