hesab olunacaq. Hamı arzuları həyata keçəndə sevinir və
İşlər tərsinə olanda isə qəmlənirlər, buna görə də qəm və se
vinc arzuların əlaməti hesab olunur. eyni nemət və bəlalara
malik adamlar və eyni adamlarla dost və eyni adamlarla
düşmən olan adamlar da dostdurlar, Ona görə ki, belə in
sanlar labüd olaraq eyni istəklərə malikdirbr. Beləliklə, özü
üçün arzuladığmı başqası üçün arzulayan adam həmin ada-
mın dostu kimi görünür.
Biz həm də ya özümüzə, ya da həyatmda iştirak etdiy-
imizlərə yaxşılıq edənləri də sevirik. —
Əgər böyük xeyirxah-
lıq göstərilibsə və bu həvəslə edilibsə, ya da hər hansı şərait-
də bizə gorə belə hərəkət edilibsə; biz həm də bizə yaxşıhq
edəcəklərindən şübhələndiyimiz adamları da sevirik. Biz
həm də dostlarımızın dostlarım da və bizim sevdiyimiz
adamlan seven adamları, eləcə də bizim sevdiyimiz adamla-
rın sevdiyi adamları da sevirik.
Biz həm də bizim düşmən olduqlarımıza düşmən olan
və nifrət etdiklərimizə nifrət edən və bizə nifrət edənlərin
nifrət etdiyi adamları sevirik. Bütün beb adamlar üçün ne-
mət haqqmda olan təsəvvürlər bizimkibr ib eynidir, ona
görə də, onlar bizim üçün nemət olam arzulayırlar, bu isə
dediyimiz kimi dostluğun xüsusiyyətidir.
Biz həm də pul cəhətdən, ya da təhlükəsizlik cəhətin-
dən kömək etməyə hazır olan insanları sevirik; buna görə də
əliaçıq, mərd və ədabtli adamlar b eb hörmətə layiq olurlar,
başqalarından asılı olmayaraq yaşayan adamlar məhz beb
adam sayılırlar, əllərinin zəhməti ib yaşayan və onlarm için-
də xüsusi olaraq öz çörəklərini torpağm becərilməsi və başqa
sənətlərlə qazanan adamlar da beb sayılırlar. Biz həm də
sadə adamları sevirik, ona görə ki, onlar ədalətsiz deyil, sa-
kit adamları da məhz bu səbəblər üzündən sevirik. Biz həm
də dost olmaq istədiyimiz adamları da sevirik, əgər onlar da
bizim hiss etdiyimiz kimi bunu istəyirlərsə, onların sırasına
öz məziyyətləri ilə seçibn, bütün adamlar arasm da, ya da
yaxşı adamlar arasmda, ya da hörmət etdiyimiz adamlar
94
arasmda, ya da bizə hörmətlə yanaşan adamlar arasmda
yaxşı ad-san qazanmış adamlar daxildir.
Biz ham ds ebbrini sevirik ki, onlarla yaşamaq və vaxt
keçirmək xoş olsun: nəzakətli, başqalannm səhvbrini üzə
vurmayan, mübahisə etməyi və dalaşmağı xoşlamayan,
(çünki bütün bu qəbildən olan adamlar döyüşməyi sevirbr,
madam ki, insanlar döyüşürbr, onda təsəvvür etmək olar ki,
onlarm əks istəkləri nədir) məhz beb adamlardır.
Biz həm də zarafat etməyi bacaran və yerini bibnbri
də sevirik, ona görə ki, zarafatın yerini bibn və duzlu zara
fat etməyi bacaran adamların hər ikisi öz yaxınlarma eyni
məmnunluğu verirbr. Biz həm də bizdə olan yaxşı keyfiyyət-
bri, xüsusib də bu keyfiyyətbri itirməyə qorxduğumuz za
man tərifləyən adamları sevirik. Öz xarici görünüşündə,
geymində və özünün bütün həyatı boyu təmizkar və səliqəli
olan adamlar da, bizim səhvlərimizi və bizə göstərilmiş yax-
şılıqları başımıza qaxmağı vərdiş etməyən adamlar (çünki,
başa qaxan adamlar ifşa edəndirbr) da sevilirbr. Biz həm də
kinsiz, inciklikləri yadda saxlamayan və tez banşan adamla-
rı da sevirik, beb hesab edirik ki, onlar başqalarma qarşı
necədirbrsə, bizə qarşı da eb olarlar, biz həm də acıdil ol
mayan adamları, bizə yaxın adamların və bizim özümüzün
pis keyfiyyətbrinə deyil, yaxşı keyfiyyətlərinə diqqət verən
adamları sevirik, çünki ancaq yaxşı adam beb edir. Biz həm
də eb adamları sevirik ki, biz hirslənəndə və ya məşğul
olanda bizimlə mübahisə etməsin, çünki, “beb adamlar toq-
quşmalara meylli deyildir. biz həm də ebbrini sevirik ki, bi-
zə тйэууэп qədər diqqət versinbr, məsələn, bizə hörmət
edən, ya da bizi ciddi adam hesab edənləri, ya da bizim üçün
sevinənləri (onların beb hərəkətləri bizim ciddi və ya xoşag-
əlimli görünmək istədiyimiz xüsusi vaxtlarda daha dəyərli-
dir).
Biz həm də bizə uyğun olanları, bizimlə eyni şeyb
məşğul olanları da sevirik, amma о şərtb ki, bu adamlar bizi
təngə gətirməsinbr və çörəkbrini də bizimlə eyni şeydən çı-
95
xartmasmlar, çünki belə olduqda “dulusçu dulusçunun da-
lınca deyinir”13. Biz həm də elələrini sevirik ki, bizim arzu-
ladığımız şeyi arzulasmlar və hər ikimizin bu arzuya çat-
mağa imkanı olsun, əgər bu imkan yoxdursa, уепэ də eyni
şey olacaq. Biz həm də elə adamları sevirik ki, cəmiyyətdəki
reputasiyamız onlardan asılı olsa da, bu münasibətdən utan-
mayaq və biz, həm də doğrudan da utanmalı olan şeylərə
görə utandığımız adamları da sevirik. Biz həm də rəqabət
apardığımız və paxıllıq deyil, yarış obyekti olduğumuz
adamları da sevirik və onlarla dost olmaq istəyirik.
Biz həm də nə isə yaxşı bir şeydə kömək etdiyimiz
adamları da sevirik, əlbəttə ki, bundan bizim özümüz üçün
böyük zərərin olmaması şərti ilə. Biz həm də elələrini sevirik
ki, onlar həm üzdə, həm də arxada bizə eyni sevgi ilə yanaş-
sınlar, buna görə də hamı ölülərə belə münasibət bəsləyənləri
sevir. Ümumiyyətlə, biz öz dostlarına çox bağlı və onları
atmayan adamları da sevirik, çünki, yaxşı adamlar arasında
məhz yaxşı sevə bilənlər daha çox sevilirlər. Biz həm də bi
zim qarşımızda ikiüzlülük etməyən adamlan da sevirik, юэ-
sələn: öz çatışmamazlıqları haqqmda danışan adamları, ona
görə ki, dediyimiz kimi, biz reputasiyamızın asıh ola bibcəyi
şeylərə görə dostlarımızdan utanmırıq; beləliklə, əgər belə
hallarda adam utanırsa, demək о sevmir, utanmayan adam
isə sevənə oxşayır. Biz həm də bizdə qorxu hissi yaratmayan
və güvəndiyimiz adamları da sevirik, ona görə ki, heç kəs
qorxduğu adamı sevmir. Sevginin növləri - yoldaşlıq, qo-
humluq, əqrəbalıq və s. Əgər xidmət xahişi gözləmədən edi-
libsə və onu etdikdən sonra sərgiyə qoyulmayıbsa (çünki,
belə olduqda elə gəlir ki, bu xidmət başqabir şeyə görə deyil,
adamın özünə görə edilib) beb xidmət dostluq yaradır.14
Düşmənçilik və nifrətə gəldikdə isə aydındn* ki, onları
əks anlayışların köməyi ib nəzərdən keçirmək lazımdır.
Düşmənçiliyi qəzəb, təhqir və böhtan yaradır. Qəzəb bilava-
sitə özümüzə aid olan şeybrdən yaranır, düşmənçilik isə
bunsuz da yarana bibr. Ona görə ki, madam biz həmin in-
96
sam bu cür hesab edirik, biz ona nifrət edirik. Qəzəb həmişə
ayn-ayrı obyektlərə qarşı yönəldilir, məsələn, Kallinin, ya
da Sokratın əleyhinə, nifrət isə bütöv qəbildən olan obyekt-
1эгэ qarşı yönəldilir, məsələn, hamı oğruya, ya da böhtan-
çıya nifrət edir. Qəzəb zamanla müalicə olunur, nifrət isə
sağalmazdır. Birincisi, dilxorluq yaratmaq üçün edilən səy-
dir, ikincisi isə pislik etmək üçün edibn səydir, çünki, qəzəb-
lənən adam öz qəzəbini hiss etdirməyə çahşır, nifrət edən
adam üçün bunun heç bir fərqi yoxdur. Dilxorluğu yaradan
hər şey özünü büruzə verir, amma, böyük pislik, ədalətsizlik
və ağılsızlıq özünü hiss etdirmir, beb ki, nöqsanm olması
bizi qətiyyən narahat etmir. Qəzəb dilxorluqla birbşib, nif-
rət isə onunla birbşməyib: qəzəbbnən insan dilxor olur, nif-
rət edən insan isə bunu hiss etmir; birincisi, əgər nifrət etdiyi
adamın payına çoxlu xoşagəlməz şeybr düşərsə, yumşala bi
b r, ikincisi isə heç bir halda yumşalmayacaq, ona görə ki,
birincisi arzulayır ki, qəzəbbndiyi şəxs пэуэ görə isə zərər
çəksin, ikincisi isə arzulayır ki, onun düşməni yerli-dibli ol-
masın.
Yuxarıda deyibnbrdən aydın olur ki, müəyyən adam
lar, əgər doğrudan da dost və düşməndirlərsə, bunu sübut
etmək olar, həm də onlar dost və ya düşmən deyildirbrsə də,
onları beb göstərmək olar, ancaq sözdə olan dostluğu və ya
düşmənçiliyi də məhv etmək olar, еЬсэ də qəzəb və düşmən-
çiliyin təsiri altında tərəddüd edənləri də istənibn sənətə
çəkmək olar.
5. Qorxunun tərifi. - İnsanlar nədən qorxurlar? -
“Dəhşətli olan” anlayışına nə uyğun gəlir və niyə?
- hansı əhval-ruhiyyədə insanlar qorxu keçirirlər?
- Cəsarət anlayışı və onun tərifı. - İnsanlar пэ
vaxt
уз
туэ cəsardtli olurlar?
Insanlarm nədən və kimdən və hansı əhval-ruhiyyədə
qorxduğu aşağıda göstəribnbrdən aydm olacaq. Qoy qorxu
97
Dostları ilə paylaş: |