ehtiyac böyük və vaxt isə qiymətlidir; məsələn, Likeyada hə-
sir21 vermiş adam belə hərəkət etmişdir. Beləliklə, madam
insanların kima, пэуэ görə və hansı vəziyyətdə təşəkkür et-
dikləri aydmdır, onda xidmət məhz belə şeyləro, ogor beləsi
olmasa, onda onlara bərabər və ya mühiim olanlara aid ol-
malıdır, bəzi insanların belə ehtiyac və məyusluq içində ol-
duğunu və başqalarınm isə onlara beb ehtiyacı aradan qal-
dırmaq üçiln yardım etmiş olduğunu və etdiyini göstərərək
buradan bir nəticə çıxarmağın lazım olduğu aydındır. Həm
də, xidmətin əhəmiyyətini песэ aradan götürmək və insam
təşəkkür etməkdən azad etmək üçün пэ etmək lazım olduğu
da aydındır: demək olar ki, bu adamlar ya xidməti öz şəxsi
mənfəətlərinə görə edibbr (bu isə dediyimiz kimi xidmət
deyil), ya da onlar şərait ib əlaqədar belə hərəkət edibbr, ya
da beb hərəkət etməyə məcbur idilər, ya da onlar xidməti
sadəcə olaraq etməyiblər, тйэууэп bir fikirb, ya da fıkirsiz
etməyə məcbur qalıblar, hər iki
halda xidmət başqa bir şeyin
naminə göstərilib, buna görə də xidmət kimi adlandırıla
bilməz.
Bu zaman bütün kateqoriyaları nəzərə almaq lazımdır,
ona görə ki, madam xidmət fılan şeydir və ya fılan həcmdə-
dir, у a da hər hansı keyfıyyətlərə malikdir, ya da nə
vaxt isə,
ya da harda isə
baş veribsə, onda xidmət eb xidmətdir.
Sübut kimi beb mülahizələri göstərmək olar ki, daha
az vacib olan halda bizə xidməti göstərmədibr, ya da
diişmənlər tiçtin eyni şeyi və ya пэ isə ona bərabər şeyi etdi-
br, ya da ondan böyük xidməti göstərdibr, çünki, bunun
öziinün də bizim özümüzə görə edilmədiyi aydındır, ya da
əgər şüurlu şəkildə пэ isə pis bir şey edilibsə də, heç kəs pis
şeybrə ehtiyacı olduğunu boynuna almaz.
8.
Əzabın tərifı. - Bu hissi kim keçirs hihr və keçirə
bilməz? - Kim və nə rdhm hissi yarada bilər?
108
Beblikb, biz, xeyirxahlıq etməyin və etməməyin пэ ol-
duğu barəsində də danışdıq.
fndi isə bizdə rəhm (eleos) yaradan şeybr haqqında,
kimə və hansı vəziyyətdə olarkən rəhm hiss etməyimiz bars-
sində danışaq. Qoy rəhmi insam layiq olmadığı halda yaxa-
layan, nəticəsi ölüm, ya da ziyan olan, bizim özümü
2
ü, ya da
bizə yaxm olanları yaxalaya bibcək və həm də çox yaxmda
görünən fəlakətin görünüşii qarşısmda yaranan тйэууэп qə-
bildən olan qəmginlik hesab edək. Axı, aydındır ki, insan
rəhmi hiss etmək üçün, hesab etməlidir ki, onun özünün, ya
da yaxınlarından birinin göstərdiyimiz şəkildə, ya da ona
oxşar şəkildə, ya da ona yaxın şəkildə fəlakətə diişməyi
miimkündür.22 Ona görə də tamamib məhv olmuş adamlar
rəhm hiss etmirlər; onlar hesab edirbr ki, daha başlarına
bundan artıq şey gəb bilməz, çünki artıq olan olub; eləcə də
özbrini tam xoşbəxt hesab edən insanlar da rəhm hiss etmir-
br, amma özbrini təkəbbürlü aparırlar: madam onlar özb-
rini bütün nemətlərə sahib hesab edirbr, onda heç bir pisliyə
məruz qalmamaq kimi nemətə də sahibdirbr, çünki, bu da
nemətlərin sırasma daxildir. Özbrinin zərər çəkə biləcəyinin
mümkün olduğunu hesab edənbrin sırasma isə artıq zərər
çəkmiş və ölümdən qurtarmış insanlar, düşüncə və təcriibə
cəhətdən daha yetkin insanlar, zəif adamlar və daha çox
qorxaq adamlar, е1эсэ də savadh adamlar (çünki beb adam
lar düzgün düşünürlər) daxildir. Valideynləri, ya da uşaqları,
ya da arvadları olanlar da bu sıraya daxildir, çünki, onlarm
hamısı bizə yaxmdır və qeyd olunmuş fə'akətbrə düçar ola
bibrbr. Həm mərd ehtirasların (məsəbn, qəzəb və cəsur-
luğun) təsiri altında olmayan, həm də yilksək təkəbbürlü əh-
val-ruhiyyədə olmayan adamlar пэ gəbcəyi, пэ də zərər çəkə
biləcəklərini düşünmürbr, amma öz ovqatlarına görə onlar
orta mövqe tuturlar. Buraya həm də tam qorxunun təsiri
altında olan insanlar da daxildir, çünki, qorxu keçirmiş in-
sanlarm başı öz şəxsi vəziyyətlərinə qarışdığı üçün onlar
rəhm hiss etmirlər. Rəhm hissini ancaq e b insanlar hiss edir
109