Aynurə Paşayeva
54
barını artırmaq vasitəsi kimi əlverişli və maraqlı görü-
nür.
«Yeraltı dünyanın sakini olan Xortdan bədii
mətndə obrazını yaradan müəllif onun ənənəvi gedişa-
tını, yəni qəbirdən çıxıb insanlar arasında dolanması
süjetini əks istiqamətə çevirir. Əsərdə Xortdanın «na-
gah xəyalıma cəhənnəm düşdü» – deyə yaşadığı bu
dünyadan o biri dünyaya getmək istəyir. Xristofor
Kolumb, Magellan, Vasko de-Qamma kimi səyahətçi-
lərin adlarını çəkən müəllif onların səfər etdikləri o
biri dünya və ədəbiyyatlarda «yeni dünya» kimi tanı-
nan coğrafi məkanlarla Xortdanın cəhənnəm səyahəti
arasındakı fərqi göstərərək, bunu İsgəndəri-Zülqərey-
nin qaranlıq dünyaya səyahətinə oxşadır. Belə bir mo-
tivin işləndiyi «İsgəndərnamə» poemasında da Nizami
Gəncəvinin qəhrəmanı qaranlıq dünyaya dirilik suyu
ardınca gedir. Ə. Haqverdiyevin qəhrəmanı Xortdanın
isə səyahəti konkret olaraq cəhənnəmdir. Və burada
əsas məqsəd o biri dünyadan xəbər gətirməkdir. Eyni
motivə fərqli və bəzi məqamlarda ironik yanaşmanı
isə Ə. Haqverdiyevin mənsub olduğu ədəbi məktəbin
təsiri kimi də qəbul edə bilərik» (12, s. 178).
Yazıçı əsərdə hadisələrin inkişafı baxımından
mövcud islam mifoloji təsəvvürlərinə mümkün qədər
Məni nə vədə Şuşaya yetirərsən?
55
sadiq qalmışdır. Əsərə dini, mifoloji baxımından ya-
naşsaq, bir çox buna aid süjetlərin şahidi olarıq. An-
caq islam bəni adəminin cəhənnəmə (axirət dünya-
sına) düşüb geri qayıtmaq imkanı rədd etdiyi üçün ya-
zıçı qəhrəmanını daha qədim mifoloji qatlardan seç-
məli oldu. «Xortdan sırf Azərbaycan mifik təsəvvü-
ründə ölüb sonradan dirilən «xortdamış» məxluq ki-
mi, səciyyələnir. Deməli, cəhənnəm-axirət səyahəti
ancaq qəhrəmanın insan deyil, məhz Xortdanın olması
ilə həyata keçirə bilər. Əsərin qəhrəmanının çox qə-
dim mifik köklərlə bağlılığı, birbaşa onunla əlaqəli
məsələlərin cəhənnəmə yönəldilənlərin və eləcə də,
səyahət zamanı ona bələdçilik edən obrazın da həmin
zəmində-islamdan əvvəlki mifologizmlərlə bağlılığını
şərtləndirir» (46, s. 46).
Xortdan əsərdə o dünyaya gördüklərini qayıdıb
danışa bilmək, məlumat gətirmək məqsədi ilə gedir.
Belə funksional mövqe Xortdanı eyni zamanda ruhları
ilə real dünya arasında əlaqə yaradan medium, digər
aləmə düşə bilən şamandır. Adi insan axirət dünya-
sına gedib qayıda bilmədiyi üçün əsərin qəhrəmanı
buna icazəsi olan cildə girməlidir. Yazıçının təsvi-
rində isə qəhrəman əslində xarici görkəmiylə, davra-
nışıyla dövrün ziyalısı simasına salınmış Xortdandır.
Aynurə Paşayeva
56
İnsani və qeyri-insani keyfiyyətlər qəhrəmanın obra-
zında incəliklə birləşdirilir. «Bəndeyi-həqirü fəqir,
əqəlli-küllü-bəndəgan müləqqəb be «Xortdan» bir gü-
nü kəştiyi xəyalatda əyləşib dəryayi-təfəkkürdə seyr
eləyirdim və dünyanın keçmişini və gələcək işlərini
bir-bir xəyalımdan keçirirdim. Nagah xəyalıma cə-
hənnəm düşdü. Və xəyalımdan qulağıma bir nida gəl-
di ki, «Ey qafil xortdan, bu nə xabi qəflətdir ki, uyub-
san? İnsan dünyanın cəmi yerlərini, dağlarını, meşə-
lərini, dəryalarını ayaqları altına alıb gəzdi: yer üzün-
də insan ayağı dəyməmiş bir nöqtə qalmamış. Nə olar,
sən də onların acığına gedib cəhənnəmi səyahət elə-
yib, oradan bir xəbər gətirəsən?» (31, s. 26-27) .
Qəhrəmanın zahiri görünüşü adi insanlardan heç
nəyi ilə fərqlənməsə də, «xortdanlıq», qeyri-bəşərilik
onun psixologiyasında, şüurunda üstünlük təşkil edir.
Qəhrəman dünya üzərində gəzən insanlardan fərqli
olaraq, yeraltı dünyaya, cəhənnəmə düşə bilmək im-
kanına malik olduğunu bilir. Qeyri-insanilik əsər boyu
Xortdanın ətrafda baş verən hadisələrə obyektiv, ya-
xud subyektiv iştirakçı deyil, neytral mövqeli tama-
şaçı münasibətində də duyulur.
Xortdanın cəhənnəm səyahəti üçün vasitə olaraq
istifadə olunan iksirin atributlarının hər birinin həmin
Məni nə vədə Şuşaya yetirərsən?
57
prosesdə, yəni Xortdanın gələcək fəaliyyətinin təmin
edilməsində özünəməxsus mövqeyi və xidməti dairəsi
vardır. Məs: İksirdə istifadə olunan «qara xoruz»un
rəng antaqonizmi, yəni qara rəng yeraltı – ölüm dün-
yası ilə bağlıdır.
Abidədən (Kitabi-Dədə Qorquddan) gətirdiyimiz
örnəklərdəki «qara yer»in qarğışlardakı «qara yer»lə
eyni olmasına şübhə etmirik. Bu da göstərir ki, qara
rənglə ifadə olunan «qara yer» Oğuz təsəvvüründə üs-
tündə, üzərində gəzilən ev, otaq tikilən dünyanın alt,
qaranlıq, yəni qara rəngli qara qatıdır. Məsələ belədir
ki, qara yerin alt qatına birbaşa dəxli olan və insanın
dünyasını dəyişməsini bildirən «ölüm» də «Kitab» da
elə «qara ölüm» şəklində deyilir (1, s. 67-68).
Prosesin məntiqi davamı isə Xortdanın cəhənnə-
mə düşməsi və onun bələdçisi ilə (odabaşı) ilə rast-
laşması, daha doğrusu bələdçinin onu qarşılamasıdır.
Maraqlıdır ki, islam-mifik təsəvvüründə o dünya-
ya düşən ruhun bələdçisi, yol göstərəni olmur.
Dantenin «İlahi komediyası»nda da cəhənnəmə
düşən qəhrəmana şair Vergili, əraf hissəsində isə
gənclik dövrünün sevgilisi olan Beatriçi bələdçilik
edir.
Dostları ilə paylaş: |