24
• resursun vəziyyətinin monitorinqi;
• resurs üzərində nəzarət;
• resursun istifadəsinin qeydiyyatı.
Bu s
əviyyənin protokolları baza səviyyəsinin lokal resurslar
üz
ərində giriş və nəzarət üçün olan funksiyalarına əsaslanır.
Resurs s
əviyyəsində protokollar resurslarla, unifikasiyalaş-
dırılmış interfeysdən istifadə edərək və konkret resursun
arxitektur xüsusiyy
ətlərini fərqləndirməyərək əlaqə saxlayırlar.
Resurs s
əviyyəsinin protokollarının iki əsas sinfini
f
ərqləndirirlər:
•
resursun strukturu v
ə vəziyyəti haqqında, məsələn onun
konfiqurasiyası, cari yüklənmə, istifadə siyasəti haqqında
informasiya alan informasiya protoko
lları;
•
resursa nisb
ətən tələbləri və icazə verilən hərəkətləri
(prosesl
ərin yaradılması imkanı, verilənlərə giriş)
mü
əyyən etməklə bölünən resurslara girişin razılaşdırıl-
ması üçün istifadə olunan idarəetmə protokolları.
İdarəetmə protokolları sorğulanan hərəkətlərin, qeydiyyat
v
ə mümkün xərclər də daxil olmaqla resursun bölünməsi
siyas
ətinə uyğunluğunu yoxlamalıdırlar. Onlar statusun
monitorinqi v
ə əməliyyatların idarə edilməsi funksiyala-
rını dəstəkləyə bilərlər.
Resurs s
əviyyəsinin protokollarının funksionallığına olan
t
ələblərin siyahısı Qrid arxitekturasının baza səviyyəsi üçün
olan siyahıya yaxındır. Yalnız səhvlər haqqında xəbərdarlıq
sisteminin d
əstəklənməsi ilə müxtəlif əməliyyatlar üçün vahid
semantika t
ələbi əlavə edilmişdir.
Kollektiv s
əviyyə (Collective Layer) - ayrıca götürülmüş
resurslarla iş üzrə fokuslanmış resurs səviyyəsindən fərqli
olaraq müxt
əlif resursların qlobal inteqrasiyasına cavab verir.
Kollektiv s
əviyyədə ümumi və spesifik (tətbiqi əlavələr üçün)
protokolları fərqləndirilir. Ümumi protokollara ilk növbədə
resursların aşkarlanması və ayrılması protokolları, monitorinq
sisteminin avtorizasiya
protokollar
ı aiddir. Spesifik
25
protokollar müxt
əlif Qrid əlavələri (məsələn, paylanmış
veril
ənlərin arxivləşdirilməsi protokolları və ya vəziyyətin
saxlanması məsələlərinin idarə edilməsi protokolları və s.)
üçün yaradılır. Kollektiv səviyyənin komponentləri resursların
birg
ə istifadəsinin çox müxtəlif metodlarını təklif edir.
Aşağıda bu səviyyənin protokollarında reallaşdırılan funksiya
v
ə servislər göstərilmişdir:
• kataloqlar servisi virtual t
əşkilatlara müstəqil resursları aşkar
etm
əyə, resursların tip və yükləmə kimi atributlar və ad
sorğuları yerinə yetirməyə imkan verir;
• resursların birgə ayrılması, planlaşdırılması və paylanması
servisl
əri müəyyən məqsəd üçün bir və ya daha çox
resursların ayrılmasını, həmçinin resurslarda yerinə yetirilən
m
əsələlərin planlaşdırılmasını təmin edir;
• monitorinq v
ə diaqnostika servisləri qəzaları, hücumları və
artıq yükləmələri izləyir;
• veril
ənlərin təkrarlanması servisləri (replikasiyalar) virtual
t
əşkilatlar çərçivəsində yaddaş resurslarının istifadəsini
əlaqələndirir, bununla da cavab vermə vaxtı, etibarlılıq,
d
əyər və s. kimi seçilmiş metrikalara uyğun verilənlərə giriş
sür
ətinin artırılmasını təmin edir;
• m
əsələnin yüklənməsinin idarə edilməsi servisləri
çoxaddımlı, asinxron, çoxkomponentli tapşırıqların təsviri və
idar
ə edilməsi üçün tətbiq edilir;
• birlikl
ərin avtorizasiyası xidmətləri bölünən resurslara giriş
qaydalarının yaxşılaşmasına xidmət edir, həmçinin birliyin
resurslarından istifadə imkanını müəyyənləşdirir. Bu cür
xidm
ətlər resurslar, resursların idarə edilməsi protokolları və
bağlayıcı səviyyənin təhlükəsizliyi protokolları haqqında
informasiya
əsasında giriş siyasətini formalaşdırmağa imkan
verir;
• qeydiyyat v
ə ödəmə xidmətləri istifadəçilərin müraciətlərinə
n
əzarət üçün resurslardan istifadə haqqında informasiyanın
yığılmasını təmin edir.
26
Tətbiqi səviyyə (Application Layer) - virtual təşkilat
mühitində işləyən istifadəçi tətbiqlərini təmin edir. Tətbiqlər
aşağı səviyyələrdə müəyyən edilən servislərdən istifadə
etməklə fəaliyyət göstərir. Səviyyələrin hər birində lazımi
xidmətlərə girişi təmin edən müəyyən protokollar, həmçinin
həmin protokollara uyğun olan tətbiqi proqram interfeysləri
(Application Programming Interface –
API) vardır.
Tətbiqi proqram interfeysləri ilə işi asanlaşdırmaq məqsədi
ilə istifadəçilərə proqram təminatının işlənilməsi üçün
instrumental vasitələr yığımı (Software Development Kit –
SDK) təqdim edilir. Yüksək səviyyənin instrumental vasitələr
yığımı bir neçə protokoldan eyni vaxtda istifadə etməklə
funksionallığı təmin edə bilər, həmçinin protokolların
əməliyyatlarını
aşağı
səviyyənin
tətbiqi
proqram
interfeyslərinin əlavə çağırışları ilə kombinə edə bilər.
Diqq
ət yetirək ki, tətbiqlər praktikada kifayət qədər
mürəkkəb üst proqramlar və kitabxanalar tərəfindən çağırıla
bilər. Bu üst proqramların özləri protokolları, servisləri və
tətbiqi proqram interfeyslərini müəyyən edə bilərlər, lakin bu
cür sazlamalar Qrid-s
istemlərin qurulması üçün lazım olan
əsaslı protokol və servislərə aid edilmir.
Qrid-
sistem özünə aşağıdakı əsas struktur komponentləri
daxil edir [35]:
•
İstifadəçilərin istifadə etdiyi kompüterlərin cəmi;
• Resurs m
ərkəzlərinin cəmi:
hesablama resurslar
ı;
veril
ənlərin saxlanması resursları;
• Qrid-servisl
ər bazası.
İstifadəçi interfeysi (İİ-User Interface) istifadəçinin Qrid
resurslarına girişinin təmin edilməsi üçün təyin edilmişdir.
İİ vasitəsilə istifadəçi aşağıdakı işləri görə bilər.
tapşırıqları yerinə yetirmək üçün proqramın işə
salmasını həyata keçirir;
tapşırığın yerinə yetirilməsi prosesinə nəzarət edir;
tapşırığın yerinə yetirilməsi nəticələrini alır.
Dostları ilə paylaş: |