Ki̇fayət Ağayeva
44
şu onların qarınlarından başlayır”. Sonralar onun məşhur kəlamı
“
Qadın qadın kimi doğulmur, onu cəmiyyət qadın edir” feminist
qadınların əsas şüarına çevrilmişdi.
Bu hərəkat ABŞ-da, Fransada və digər Avropa ölkələrində
tələbələr tərəfindən, daha doğrusu, radikal feminist tələbə qrupla-
rı tərəfindən başlamışdır və radikal feminizm bir-biri ilə ziddiy-
yət təşkil edən bir neçə qrupa bölünmüşdü. Bu qruplar arasında
fərq ondan ibarət idi ki, onlar qadınlar üçün sadəcə azadlıq tələb
etmirdilər. Bu qrupları birləşdirən cəhət, onların hamısının bütün
cəmiyyətə
müharibə elan etməsi idi. Radikal feministlər mövcud
cəmiyyəti
kişilər tərəfindən yaradılan kişi cəmiyyəti adlandırır-
dılar.
Qərbdə feminizm hərəkatının “
ikinci dalğa”sına start veril-
mişdi və artıq söhbət təkcə təbii hüquqlardan deyil, qadınların
sosial (əmək, təhsil, siyasət və s.) hüquqlarından gedirdi.
İkinci dalğa feminizminə görə də cəmiyyətdə dominantlıq
edən sistem təkcə açıq zorakılıqdan istifadə etməklə kifayətlən-
mirdi, bəzən bu sistem cəmiyyətin əsas
qurumlarında (ailə, ni-
kah, məhəbbət və s.) gizli şəkildə insan azadlığına qarşı zorakılıq
halları tətbiq edirdi. Radikal feminizmin ideologiyasının
sistemi
rolunda patriarxat (belə patriarxatlıq müxtəlif sosial mexanizm-
lərdə özünü büruzə verir) əsas fiqur hesab olunur, bütün kişilər
qadınlar üzərində ağalıq edirlər. Radikal feminizm faktiki olaraq
cins və
sinfi eyniləşdirir, lakin Roksana Danbarın fikrinə görə,
cins tamamilə iqtisadi siniflə üst-üstə düşmür – bu
kastadır, yəni
“insanın doğulandan mənsub olduğu və çıxa bilmədiyi sosial ka-
teqoriya görünüşüdür” (Dunbar R., 1971:183). Kişilərə
düşmən,
istilaçı,
istismarçı adı verilir və onlarla olan hər hansı bir mü-
nasibətə
kollaborasionizm (düşmənlə əməkdaşlıq) kimi baxılır.
Liberal feministlərdən fərqli olaraq, özünəməxsus xüsusiyyətlərə
malik olan kişi və qadınların anlaşması da daxil olmaqla, aksent
insanların oxşarlığının üzərinə deyil, fərqliliyinin üzərinə qoyu-
lur.
Qırmızı corablar qrupu öz manifestlərində belə yazırlar: “Ki-
ABŞ-da gender m
əsələləri
45
şilər öz
üstünlüklərindən istifadə edib, iqtisadi, seksual və psixo-
loji xeyirlərini əldə edirlər...”
II dalğa feminist hərəkatın əsas tələblərindən biri də repro-
duktiv azadlıq idi ki, onlar ailə planlaşdırılmasının önəmini qa-
bardaraq dövlətdən aborta icazə verilməsini tələb edirdilər, çünki
qeyri-leqal abort nəticəsində ABŞ-da minlərlə qadın həyatını iti-
rirdi. Beləliklə, 1973-cü ildə ABŞ-da abortun leqallaşmasına döv-
lət səviyyəsində baxıldı və icazə verildi. Ümumiyyətlə, abortun
leqallaşması məsələsinə ABŞ-da heç də birmənalı baxmırdılar və
bunun əleyhinə çıxanlar arasında təkcə kişilər deyil, qadınlar da
var idi. Onlar abortla deyil, başqa qoruyucu vasitələrlə ailə plan-
laşdırılmasına nail olmağı daha məqbul hesab edirdilər. Hazır-
da da ABŞ-ın müxtılif ştatlarında abortla əlaqəli fərqli qanunlar
mövcuddur.
Feministlər ABŞ Konstitusiyasında Bərabər hüquqlar haqqın-
da düzəlişi (Equal Rights Amendment) qəbul etdirməyə cəhd
göstərsələr də, Konqresdə bu qəbul olunmadı (Hansen, Karen
Tranberg and Philipson, Ilene J., 1990).
Feminizm - III dalğa. Ikinci Dünya müharibəsindən sonra
feminist hərəkat yenidən fəallaşır. “Qadın dirçəlişi” 60-cı illərə
təsadüf edir. Onun mərkəzi məhz o vaxtlar demokratik proses-
lərin canlanması ilə seçilən ABŞ-a keçir. Bu dövrdə feminist
hərəkatın tərəfdarları patriarxal mədəniyyəti tənqid atəşinə tutur,
genderlər arasındakı bütün mövcud sosial münasibətlər sistemini
dəyişməyə çağırışlar edirlər.
1963-cü ildə işıq üzü görmüş “Qadınlığın mistikası” adlı ki-
tab (B.Fridand) qadınların mübarizəyə qoşulmasına və aktivləş-
məsinə qüvvətli təkan verdi. Bu kitabın əsasını sosioloji tədqiqat-
lar təşkil edirdi. Kitab təbliğat maşını tərəfindən yaradılmış ideal
burjua ailəsini, amerikasayağı qadın xöşbəxtliyini və istehlakçı
– qadın stereotipini tamamilə ifşa edirdi.
1970-ci illər və sonrakı dövrdə bu dalğanın feministləri ilə
ikinci dalğa feministləri arasında narazılıqlar başlandı. 1970-ci