Ki̇fayət Ağayeva
50
K.Marks “
Yəhudi məsələsi” (1843) adlı məqaləsində belə bir
fikir irəli sürür ki,
insanın emansipasiyası tam halda o zaman baş
verir ki, qadın bu emansipasiyanı özü dərk edir, uğrunda müba-
rizə aparmaqla bu emansipasiyaya nail olur. 1884-cü ildə Engels
“
Ailə, xüsusi mülkiyyət və dövlətin mənşəyi” adlı əsərini dərc edir-
di və həmin əsərdə qeyd edir ki, feodalizmdən xüsusi sahibkarlığa
keçid nəticəsində qadınların statusunda müəyyən qədər dəyişik-
liklər oldu. Xüsusi sahibkarlıq sistemində o fərdlərin ki, torpağı
və ya istehsal üçün bir vəsaiti yoxdursa, onlar kapitalı olan sahib-
karlar üçün işləməlidirlər. Engels (1884) izah edir ki, belə növ
sistemə keçid ayrıca ictimai və özəl sektorun yaranmasına səbəb
olur və sonda insanlara qeyri-bərabər əmək haqqı verilir.
Engels (1884) iddia edir ki, qadının tabeçilik statusunun onun
bioloji yaranışı ilə heç bir əlaqəsi yoxdur, bu sosial əlaqələrin nə-
ticəsidir və kişilər həm qadının əməyi üzərində nəzarət edir, həm
də onun çinsi statusunu nəzarətdə saxlayır. Məsələyə marksist
tarixi perspektivdən yanaşan Engels (1884) hesab edir ki, qadı-
nın cinsi əxlaqla əlaqəli sosial fenomenini yəni zinakarlıq edən
qadınların şiddətlə cəzalandırılması və bacı-qardaşlıq münasibə-
tindəki bərabərsizlik (qardaşın bacı üzərində olan səlahiyyətləri)
və qadınların ərlərinə tabe olması ədalətsizlikdir.
Ailədə əmək bölgüsü kişi ilə qadın arasında mülkiyyət böl-
güsünü şərtləndirdi; ailədə əmək bölgüsü əvvəlki halında qalmış-
dı, lakin ailədən kənarda əmək bölgüsü dəyişmişdi. Artıq kişinin
peşə əməyinə nisbətən qadının ev işi öz əhəmiyyətini itirmişdi;
kişi əməyi hər şey, qadın əməyi isə cüzi bir əlavə hesab olunurdu.
Belə ki, qadın ictimai məhsuldar əməkdən kənarda qaldıqca və
ev əməyi ilə kifayətlənməyə məcbur olduqca, qadının azad ol-
ması, hüquqi cəhətdən kişi ilə bərabərliyi nə indi, nə də gələcək-
də mümkün olacaqdır. Qadının azadlığa çıxması yalnız o zaman
mümkün olacaqdır ki, o, istehsalda ictimai miqyasda iştirak edə
bilsin, ev işi isə onun yalnız cüzi vaxtını alsın. Bu isə yalnız müa-
sir iri sənayenin inkişafı sayəsində mümkün ola bilər; sənayeləş-
ABŞ-da gender m
əsələləri
51
mə nəinki qadın əməyinin böyük miqyasda inkişafına yol verir,
hətta bunu açıq-aydın tələb edir. Xüsusi ev əməyi isə getdikcə
daha artıq dərəcədə ictimai istehsalda əriməyə başlayır.
Evdə kişinin hökmranlığının qərar tutması ilə onun təkbaşına
hakimiyyəti yolundakı son maneələr aradan qalxdı. Bu təkbaşı-
na hakimiyyət ana hüququnun devrilməsi, ata hüququnun tətbiq
edilməsi, monoqamiyaya keçilməsi nəticəsində möhkəmlənib
əbədiləşdi. Bu isə qədim qəbilə quruluşuna zərbə vurdu: həmçi-
nin ailə qəbiləyə qarşı duran zəhmli bir qüvvə oldu.
Beləliklə, marksist feminizm qadınlara təzyiq edilməsinin
(kapitalist mövqeyindən) izahı üçün marksist nəzəriyyənin po-
tensialından istifadə edən nəzəri cərəyandır. Marksist feminizmin
meydana gəlməsində K.Marks,
F.Engels və onların ardıcıllarının,
qadın fəhlə və sosialist hərəkatı nəzəriyyəçilərinin, o cümlədən
Klara Setkin və Aleksandra Kollantayın mühüm rolları olmuş-
dur. 1970-ci illərdə bu nəzəriyyə daha fəal şəkildə işlənilmişdir.
Marksist klassiklər qadınlara təzyiq məsələsini sinfi bərabərsizlik
baxımından təhlil edirdilər. F.Engels hesab edirdi ki, əməyin cin-
si əlamətə görə bölünməsinin bütün dövrlərdə mövcüd olmasına
rəğmən, kişi və qadınlar tərəfindən yerinə yetirilən işin eyni cür
qiymətləndirilməsi zəruri olmuş və “ibtidai bəşəriyyət” gender
baxımından eqalitarlıq təşkil etmişdir. Lakin adi məhsulun (əmək
alətlərinin dəyişməsi və onun məhsuldarlığının artması nəticəsin-
də) və varidat toplamaq imkanlarının meydana çıxması ilə kişilər
varislik modellərinin formalaşmasında maraqlı olmuşlar. Nəticə-
də, qadın üçün kəskin şəkildə ümumi və xüsusi sferaya ayrılan
monoqam “əxlaq” yaradılır ki, bununla da qadın seksuallığına
nəzarət mümkün olur.
F.Engels seksuallığı və reproduksiyanı iqtisadi nəzəriyyəyə
daxil etməklə bu sahədə böyük cığır açmış oldu. Lakin o, ev
təsərrüfatında sərf olunan sosial zəruri əməyin makroiqtisadiy-
yata necə daxil edilməsini aydınlaşdırmağa cəhd gəstərməmişdir.
Markisist feminizm 1960-1970-ci illərin sol təmayüllü gənclə-