80
Eyni zamanda Azərbaycanda əmtəə məhsulu çox az olan patriarxal
uklad da var idi. Bu, köçəri ma ldarlıq təsərrüfatın ın mövcud olması ilə bağlı id i.
Azərbaycanda YĠS-in baĢlanğıcında xüsusi kapitalın ələlxüsus ticarətdə
canlanması müĢahidə olunurdu. 1921-ci il ərzində respublikada 602 xüsusi
ticarət müəssisəsi yaranmıĢdı. Ġyul ayı ərəfəsində onlar bütün ticarət
müəssisələrinin 90 faizdən çoxunu təĢkil edird i. 1922-ci ilin üç ayında təkcə
Bakıda 3496 xüsusi ticarət müəssisəsi açıldı
35
.
YĠS-in baĢladığı dövrdə dövlət ticarəti, kooperativlər geniĢ ticarət
əməliyyatlarına və bazarda kütləv i istehlakçını əhatə etməye hazır deyildi.
Dövlətin kooperativ ticarətinin zəifliyindən istifadə edən xüsusi kapital bazar ları,
xüsusən də kənddə, ələ keçirməyə nail o ldu. 1922-ci ilin sonunda Azərbaycanda
ümu mi mal dövriyyəsinin 70 faizi xüsusi alverçilərin, 11 faizi dövlət ticarət
orqanların ın, 19 faizi kooperasiyalarını əlində id i
36
.
Respublikanın kənd təsərrüfatında xüsus i təsərrüfat kapitalını tə msil
edən varlı kəndlilərin, qolçomaq ların da müəyyən mövqeləri var idi. 1921 -ci ildə
qolçomaq təsərrüfatları kəndli təsərrüfatların ın altı faizini təĢkil edird i.
YĠS-lə bağlı kəndlərdə yaran mıĢ Ģəraitlə uyğunlaĢan qolçomaqlar ö z
təsərrüfatların ı geniĢləndirməyə çalıĢırdılar. Yo xsul kəndlilərin torpaq paylarını
becərmək imkanında olmamasından istifadə edən qolçomaqlar A zərbaycan SSR
Xalq Ko missarları ġurasının müvəqqəti olaraq zəhmətkeĢ əhali arasında
bölünməmiĢ, kənd təsərrüfatına yararlı torpaqların icarəyə verilməsinə icazə
verən 1922-ci il 1 mart tarixli qərarına arxalanaraq, onların pay torpaqların ı,
həmçinin fəaliyyətsiz qalmıĢ su nasoslarını icarəyə götürürdülər.
Azərbaycanda dövlət kapitalizmi konsessiyalarda deyil, ço x məhdud da
olsa, yalnız icarə yolu ilə, əsasən neft sənayesində mövqe tuturdu.
1921-c i ilin əvvəllərində neft sənayesi ağır vəziyyətdə idi, vəsait
çatıĢmazlığı ü zündən, hətta Mərkəzi sovet dövlətinin gücü ilə də onun yaxın
zamanda bərpası mü mkün olmadığından neft mədənlərini xarici kapitalistlərə
konsessiyaya vermək məs ələsi ortaya çıxd ı. Azərbaycan neftinin taleyi əsasən
"Mərkəzi hakimiyyətin" əlində idi. 1921-ci il fevralın 1-də RSFSR Xalq
Ko missarları Soveti qərar çıxardı: Bakının və Qro znın ın ayrı-ayrı neft
rayonların ın, həmçinin baĢqa mədənlərin konsessiyaya verilməsi əsas etibarilə
bəyənilsin. Rusiya XKS-i Ümu mrusiya Xalq Təsərrüfatı ġurasına tapĢırdı ki,
neft çıxarmağ ı təmin etmək və mədənlərin indiki istismarı zamanı yarana b iləcək
fəlakətlərin səbəblərini öyrənmək üçün Bakıya və Qrozn ıya komissiyalar
göndərsin
37
.
Lakin Bakı fəhlələri arasında belə bir inam var id i ki, onlar ö z
mədənlərin i konsessiyaya vermədən özləri bərpa edə bilərlər. Bu məsələ 1921-ci
ilin ortalarında Moskvada keçirilmiĢ müĢavirədə Bakı neftçilərinin nümayəndəsi
81
– Mədən Fəhlələri Hərnkarlar Ġttifaq ı MK-n ın sədr müavini M.E.Sapunovun
məruzəsində qaldırılmıĢdı. Bu fikirlə tanıĢ olan V.Ġ.Len in onu kifayət qədər
inandırıcı hesab etmə miĢdi
38
. V.Ġ.Lenin RK(b)P-n in X qurultayı öz iĢini qurtaran
gün (1921-ci il 16 mart) ö z mövqeyini əsaslandıraraq demiĢdi: "Konsessiyalar
olmasa, biz yüksək dərəcədə təchiz edilmiĢ müasir kapitalist texn ikasından
yardım görəcəyimizə ü mid edə bilmərik. Bu te xnikadan istifadə etmədən isə biz
bütün dünya təsərrüfatı üçün müstəsna əhəmiyyəti olan neft çıxarılması kimi
sahələrdə öz iri istehsalımızın əsasını düzgün qura bilmərik... . Bu, dünya
bazarına çıxmağa imkan verər"
39
.
RK(b)P X qurultayının qəbul etdiyi qətnamədə göstərilirdi ki,
Azərbaycan Respublikasının partiya və hökumət dairələrinin razılığ ı olduğundan
Bakı neft mədənlərinin bir hissəsi konsessiya obyekti ola b ilər
40
. Lakin məsul
iĢçilər, həmçinin Bakı fəh lələri arasında mədənlərin konsessiyaya verilməsinə
mənfı münasibət bəsləyənlər də var idi. 1921-ci il aprelin 11-də Ümu mrusiya
Həmkarlar Ġttifaqının Mərkə zi ġu rasının fraksiyasındakı məru zəsində V.Ġ.Len in
Bakı və Qrozn ını da əhatə edən konsessiya barədə dekreti təsdiq edən partiya
qurultayının qərarın ı Ģərh edərkən bakılıların etirazına to xunaraq demiĢdi: "Mən
bu fikirlə ta m qətiyyətlə mübarizə aparmıĢa m... ", V.Ġ.Lenin onu "yerliçilik
vətənpərvərliy i", "sex vətənpərvərliyi" kimi səciyyələndirmiĢdi
41
.
Bununla belə 1921-ci ilin oktyabrında rəhbər dövlət orqanların ın,
Dövlət Plan Ko missiyasının və RSFSR ÜXTġ-nin Rəyasət Heyətinin
yığıncağında bu məsələnin mü zakirəsi zaman ı Əmək və Müdafiə ġurasının
Bakıda o lmuĢ ko misiyyasının məru zəsi din lənilmiĢdi. Ko missiya da mədənlərin
konsessiyaya verilməsi əleyhinə çıxmıĢdı. Onun bu təklifı y ığıncağın qərarı ilə
bəyənilmiĢdi
42
.
Bununla belə Bib iheybət və Suraxan ı mədənlərinin konsessiyaya
verilməsi artıq həll olun muĢ hesab edildi. Buna görə Bakı neftçiləri ö z
nümayəndəsini — AHĠġ Rəyasət Heyətinin üzvü A.NikiĢin i V.Ġ.Len inin
görüĢünə göndərərək, konsessiyalar haqqında müqavilənin bağlan masını
ləngitməyi xahiĢ etmiĢ və mədənləri ö z qüvvələri ilə bərpa etməy ə söz
vermiĢdilər
43
. Onlar verdikləri sözə əməl etdilər. 1921-1922-ci illərdə Bakı
fəhlələrin in istehsalat uğurları göstərdi ki, o zaman xarici kapitalın iĢtirakı
olmadan da neft sənayesini dirçəlt mə k mü mkündür. Bakı fəhlə lərinin
qəhrəmancasına əməyi nəticəsində 1922-ci ildə neft hasilatı artmağa baĢladı.
Azərbaycanda YĠS-in baĢlanğıcında, təsərrüfat dağınıqlığı Ģəraitində
fəaliyyətdən qalmıĢ kiçik sənaye müəssisələrinin icarəyə verilməsinə, onların
tezliklə bərpası üçün xüsusi kapitaldan istifadə etməyə icazə var idi. A zərbaycan
XKS-n in 1921-c i il 5 avqust tarixli dekret inə müvafıq olaraq, respublikanın XTġ
gəlirli olmayan, dayanmıĢ kiçik və kustar müəssisələrdən yaxa qurtarmaq imkanı