22
birgə hücumu haqqında saziş imzalandı. Xəlifə öz qoşununu da onlarla yola saldı.
Məsud tezliklə Azərbaycana yiyələndi, onun şəhərlərindən II Toğrulun alay la rını
qovdu. Bundan sonra, Məsud hicri 527-ci ilin şabanında (iyun, 1133) öz qoşununu
Həmədan üzərinə göndərdi. II Toğrul məğlubiyyətə uğradı və Reyə qaçdı. Məsud
Toğrulu izləyə-izləyə İsfahan, Rey və bütün Farsı ələ keçirtdi. Toğru lun əmirləri
bundan sonra Məsudun tərəfinə keçdilər
1
.
Buna baxmayaraq, Məsud Toğrulun üzərində çald ığı qələbədən sonra,
təcili Azərbaycana qayıtmalı o ldu. Orada, Ruin -Dej qalasına sığınan şahzadə
Davud ona qarşı qiyam qald ırmışdı. Bundan istifadə edən II Toğrul Həmədanı
və başqa şəhərləri yenidən geri ala bildi. Toğrul Qəzv inə çatanda, Məsud ona
qarşı hücuma keçdi. Ramazan ayında (iyul, 1133) Qəzvin yanındakı döyüşdə
Məsud məğlub oldu və Bağdada qaçdı. Xəlifə əl-Müstərşid yenidən ona
sığınacaq verdi
2
.
Xəlifə Toğrula qarşı mübarizə üçün Məsudu yeni ordu ilə təchiz edərkən,
Bağdada xəbər gəldi ki, hicri 528-ci ilin məhərrəm ayında (noyabr, 1133)
Toğrul Həmədanda öldü
3
. Məsud həmin an Bağdada yollandı, orada ordu ona
and içdi. O, sultan elan edild i, traqın və Qərbi İran ın yeganə hakimi o ldu.
Xəlifə əl-Müstərşid üçün çətin günlər başlandı. Səlcuq şahzadələri başçılar
başçısı olmaq uğrunda öz aralarında mübarizə apardığ ı zaman, xəlifə əl -Müstərşid
onların şöhrətpərəstliyin i qızışdırıb taxt -tacın bir iddiaçısını başqa birisinin üzərinə
qaldırırdı. Xəlifənin yeganə məqsədi bu idi ki, Səlcuqilər bir-b irilə mübarizədə
zəifləsinlər, o isə yenidən müsəlman dünyasının yalnız din i başçısı deyil, həm də
dünyəvi başçısı mövqeyini tutsun!
Xəlifəyə şöhrətpərəstlik fikrin i həyata keçirmək nəsib olmad ı. Əgər II
Toğrulun ölümünədək Xəlifə ilə Məsud bir-birinə qarşı gizli mübarizə
aparırdılarsa, Məsud sultan olan kimi, onlann arasındakı gizli mübarizə böyüyüb,
açıq silahlı toqquşmaya çevrildi.
Xəlifə əl-Müstərşid hələ Məsud hakimiyyətə gəlməmişdən qabaq, bir sıra
türk qoşun başçılarını ö z tərəfinə çəkməyə səy göstərmişdi. Yürün Quş əl-Bazdar,
Qızıl, Əbdürrəh man Toğan Yürək, Həmədan valisi Xu mar-Təkin və başqaları
onun tərəfinə keçmişdilər. Xəlifə onların hamısına öz yanında xid mət vermiş, fəxri
geyimlərlə q iy mətləndirmişdi. Məsud da Xəlifənin tərəfınə keçmiş əmirlərə yeni
iqta mülklə ri vəd edərək, onla rın başına ağıl qoymağa ça lış mış, ancaq bundan bir
şey hasil olmamışdı. Xəlifən in xid mətçiləri Məsudun əmirlərə məktubunu ələ
1
İbn əl-Əsir, VIII, səh.339-340; əl-Bundari, səh.164-165, 168-171; İbn əl Cövzi, X, səh.29; İbn əl-
Kalanisi, səh.238; Sibn ibn əl-Cövzi, XII, səh.172.
2
İbn əl-Əsir, VIII, səh.342-343; İbn əl-Cövzi, X, səh.35-36.
3
Ravəndi, səh.217; əl-Bundari, səh.172; əl-Hüseyni, vər.59a; əl-Marizi, əs-Suluk, 1/1, səh.36; İbn
Xaldun, V, səh.127.
23
keçirtdilər. Məsudun niyyətini bilən Xəlifə onun adının xütbədə çəkilməsini
qadağan etdi
1
.
Hic ri 529-cu il şaban ayının 8-də (24.05.1135) xə lifə əl-Müstərşid adları
çəkilən əmirlərlə b irlikdə Sultan Məsuda qarşı müharibəyə başladı
2
. Xəlifə ilə
tərəfdarların ın 8000 atlısı, Məsudun isə cəmi 3000 atlısı olmasına baxmayaraq,
sultanın üzərinə yenidən hücuma keçdi. Hicri 529-cu il ramazan ayının 10-da
(24.06.1135) Bisitun dağları ətrafında xəlifən in qoşunları Məsud tərəfindən bir
daha darmadağ m edildi. Xəlifənin adamları ona qaçıb qurtarmağ ı təklif edəndə, o
dedi: "Mənim kimisi qaçmır! Kim mənim yerimdə olsa, qaçmaz!" O, əsir düşənədək
müqavimət göstərdi
3
. Məsudun əlinə çoxlu qənimət: 400 min d inar yüklənmiş 70 qatır
keçdi.
Əsir düşmüş Xəlifəni Bağdada aparacağına söz verən Məsud qələbədən
sonra Həmədana yola düşdü. Yol boyu Xəlifə Məsudla bir yerdə oldu, onun özünə
xüsusi çadır aynlmış, gözətçilər təyin edilmişdi. Xəlifə ilə Sultan Məsud arasında
Həmədanda aparılan danışıq lar nəticəsində belə qərara alındı ki, Xəlifə təzminat
ödəyəcək, bundan sonra heç zaman ordu toplamayacaq və Bağdaddakı qəsrini tərk
etməyəcəkdir. Beləliklə, xəlifə dünyəvi hakimin bütün səlahiyyətlərindən məhrum
oldu və müsəlmanların yalnız dini baş çısı kimi qald ı. Bundan başqa, Sultan Məsud
Bağdadda gözlənilə biləcək toqquşmanın qarşısını almağı qət edib, əmir Bəy-Apa
Mahmudini şəhərin şihnəs i təyin etdi. O da Bağdada gələn kimi, Xəlifənin bütün
əmlakını müsadirə etdi. Şəhərdə çaxnaşma başladı, ancaq Bəy-Apa həyəcanı tezliklə
yatırtdı.Narazı olanlardan çoxunu qırdı və şəhər divarlarını uçurtdu. Bununla o,
Bağdadın bundan sonra İraq sultanlığının adi bir şəhəri olduğunu nümayiş etdirirdi
4
.
Hicri 529-cu ilin şəvvalində (15.07-12.08.1135) Sultan Məsud Xəlifə ilə
birlikdə Marağaya yollandı
5
və ordan Böyük Sultan Səncərə xahişlə müraciət etdi ki, o,
Xəlifənin gələcək taleyini həll etsin
6
. Səncər öz elç isini məktubla Məsudun yanına
göndərdi. Məktubda deyilird i ki, verilən iztirablardan ötrü Əmir əl-mö mindən üzr
istəməli, sonra ona ən böyük ehtiram göstərilib Bağdada qaytarılmalıdır
7
. Sultan
Məsud xəlifə əl-Müstərşiddən üzr diləyib, onun Bağdada yollanması üçün hazırlıq
görməyə başladı. Ancaq hicri 529-cu il zülqədə ayının 7-də (29.08.1135) Səncərin
ikinci elçisi Əmir Qır Xan gizli tapşırıqla Məsudun yanına gəldi
8
. Məsud, özünün bütün
qoşun başçıları və ordusu ilə Qır Xanı qarşılamağa çıxdılar. Düşərgədə yalnız Xəlifə və
1
İbn əl-Cövzi, X, səh.41-44; Sibt əl-Cövzi, XII, səh.77; əl-Bundari (səh.125-126) bu əmirlərdən
başqa, Sunqur, Çavlı və İbn Şirgirin də adını çəkir.
2
İbn əl-Əsir, VIII, səh.347; yenə də onun: "Atabəylər", səh.49.
3
Ətraflı məlumat üçün bax: İbn əl-Əsir, VIII, səh.348; əl-Bundari, səh.177; İbn əl-Kalanisi,
səh.250; İbn əl-Cövzi, X, səh.45; Ravəndi, səh.218; əs-Suyuti, səh.432.
4
İbn əl-Əsir, VIII, səh.348; İbn əl-Cövzi, X, səh.46.
5
İbn əl-Əsir, VIII, səh.348; İbn əl-Cövzi, X, səh.49.
6
İbn əl-Kalanisi, səh.249.
7
İbn əl-Cövzi, X, səh.47-48.
8
İbn əl-Əsir, VIII, səh.348; əl-Bundari, səh.177; əl-Hüseyni, vər.60a.
Dostları ilə paylaş: |