48
tərəfdən də Xəzərlərin zərbələrinə uğradı. Güney Azərbaycanda isə atəşpərəstlik
daha üstündü. Sonraları (IX yüzilliyin başlanğıcında) islamiyyət əleyhində
mücadilə edən yerli Babəkiliyin bir qədər müvəffəqiyyəti vardı. Fəqət o da ümum
tərəfindən tamamilə qəbul edilməmişdi. Saydığımız bu dinlərdən heç birinin
məmləkətdə mütləq bir əhəmiyyəti yox idi. Yalnız ərəblər zamanındadır ki,
Azərbaycan din və mədəniyyət birliyini əldə etmişdir.
Din və mədəniyyət birliyini müsəlmanlığın yerləşməsilə qazanan
Azərbaycanın etnik birliyi və bugünkü şəkli ilə qələbəlik bir türk məmləkəti halına
gəlişi sonraları tamamlanmış və bu gəlişimin ən sürətli seyri X yüzildən başlayaraq
XIV yüzil arasında zühura gələn böyük hadisələr - Oğuz-səlcuq türklərinin axını,
sonra da Monqol istilaları nəticəsində vücudə gəlmişdir. Etnoqraflarsa, xalqlar
inqilabı dövrü deyə anılan bu .illərdə, xüsusilə XIII və XIV yüzillərdə
Azərbaycanın etnik çöhrəsi tamamilə türkləşmiş və o tarixdən bu günə qədər
məmləkətin müqəddaratında türklüyünü azaldan deyil, əksinə getdikcə çoxaldan
amillər rol oynamışlardır.
Belə ki, din ünsürü baxımından VIII yüz ildən başlayaraq islam
mədəniyyətinə girən Azərbaycan, etnik ünsür baxımından da XIII yüzildən
etibarən tamamilə türk birliyinə daxil olmuşdur.
Ərəblərin idarəsində imtiyazlı vilayətlər, yarım müstəqil amirliklər və
nəhayət müstəqil feodallıqlar halında idarə olunan Azərbaycan böyük türk
sülalələri zamanında da ya bu sülalələrin başlıca idarə mərkəzlərini təşkil etmiş və
ya bunların çöküşü üzərinə özünəməxsus müstəqil vilayətlər, Atabəyliklər və
xanlıqlar şəklində yaşamışdır. Hələ Quzey Azərbaycandakı Şirvanşahlılar min
ildən artıq bir zaman müddətində istiqlallarını mühafizə etmişlərdir.
Siyasi istilalar qovşağında müxtəlif adət və mədəniyyətlərin çarpışdığı bir
sahədə bulunan Azərbaycan həyatının şiddətli mücadilələr içində keçdiyini qeyd
etdik. Bu şərtlər altında Azərbaycan topluluğu özündə qüvvətli xarakter sahibi
mübariz insanlar yetişdirmişdir. Bu iddianın siyasi mücadilə ilə əsgərliyə aid
dəlillərindən yana, sırf mədəniyyət tarixi bucağından görülən olaylarını diqqətlə
izləsək digər misallarla qarşılaşarıq. Bir kərə türk dastanları qəhrəmanlıq və
fədakarlıq misalları ilə doludur. Sonra buradakı dini və fəlsəfi hərəkatların qeyri-
adi tiplər verdiyinə şahidik. Bu xüsusda artıq təfsilata girmədən bir-iki misal
verməklə Azərbaycan ictimai fikrinin mətanət və dəliqanlılığına işarət etmək
istərik. İrəlidə özündən ayrıca bəhs edəcəyimiz XIV yüzil şairi Nəsimi
Azərbaycanda doğan hürufi təriqətinin ideoloqu və daisi idi. Özünü Hələbdə edam
etdilər. Dərisini diri-diri soydular. Fəqət canfəda şair bu cəhənnəm əzabına bir ah
demədən qatlandı və ölümü qeyri-adi bir igidliklə qarşıdadı. Buna bənzər bir
hadisəyə XIX yüzil ortalarında da rast gəlirik. Dini bir hərəkata mənsub olan
qəhrəman bir qadın vardır. Adı - Qüdrətüleyn. Gözəlliyi ilə bərabər bilginliyi ilə də
məşhur olan bu qadın Qəzvin qazisinin qızı, Azərbaycanlı bir türkdür. Tehranda
49
Nəsrəddin şahın əmrilə özünü diri-diri yandırmaya məhkum etdilər. Ona “dinini
tərk et, şah səni bağışlar” - dedilər. Fəqət o:
“Bən deməm kim, sən səməndər ol da, ya pərvanə ol, ÇÜnki yanmaq
niyyətindir, dönmə dur, mərdanə ol!”
beytini söyləyərək yandı.
Bu iki tablo Azərbaycan xarakterinin nə qədər atəşli və nə qədər səbatlı və
fədakar olduğunu göstərmək istedadındadır. Tarixin müxtəlif çağlarında biz bu
xarakterin başqa cürə verimlərini də izləmək imkanındayıq.
Tarixi coğrafiya şərtlərinə görə Azərbaycan Şərqi islam mədəniyyət
qoluna daxildir. Burada o, sadə bir şey olmaqla qalmaz. Müsəlman mədəniyyətinin
bütün səhifələrində onun oynadığı subyektiv rol da böyükdür. Azərbaycan alimləri
ilə şərhçilərinin adları ərəb müəllifləri tərəfindən qeyd olunmuşdur. Müqəddəsiyə
görə Azərbaycanlılar Hənbəli məzhəbinə mənsubdurlar və məzhəb təəssübündən
uzaqdılar. İbn Hövqələ görə münəvvər azərbaycanlılar sxolastik elmlərdən uzaq
qalır, daha ziyadə təbiblik sahəsində gözə çarpan adamlar yetişdirirlərdi.
Səlcuqlular zamanında və daha sonra Elxanlılar dövründə azərbaycanlı alimlərin
islam elmlərinin hər sahəsində böyük xidmətləri olmuşdur. Məxsus surətdə təşkil
olunmuş bir akademiya tərəfindən böyük Türk-Monqol və ümumdünya tarixi
yazılmışdır. İlk dəniz xəritəsindən biri Təbrizdə Arqun xan zamanında qızılmışdır.
XIII yüzildə Genuyalılar tərəfindən yapılan coğrafiya xəritəsi Elxanlıların
sarayında, Marağa rəsədxanasında çalışan şərq alimlərinin bilgilərinə
dayanmaqdadır. Marağa rəsədxanasının əsərləri Qərb məmləkətlərinə də əks
etmişdir. “Elxan nüsxəbəndliyi” adındakı təbibliyə aid əsər çincədən tərcümə
edilmişdir. Elxanlı vəziri Rəşidəddinin fəlsəfi əsəri Bizans paytaxtı İstanbulda
rumcaya çevrilmişdir.
Ərəb və ya fars elminin sırasına keçmiş məşhur Azərbaycanlıların adlarını
burada tamamilə vermək imkanında deyilik. Yalnız irəli sürülən iddianı
sənədləşdirmək üçün bunlardan bir qismini zikr etməklə kifayətlənəcəyik.
Təbrizli Xətib, ərəb filoloqları arasında görkəmli bir yer tutmaqdadır.
Klassik ərəb ədəbiyyatına aid abidələri təfsir edən əsərlərilə məşhurdur. X
yüzillikdə yaşamışdır, Məşhur Əbül-Üla əl-Məərrinin şagirdidir. Hal tərcüməsinə
aid məlumatda dilinin “Azərbaycanca” olduğu qeyd edilmişdir. Əsərləri
Avropalılarca məlumdur.
Əbül-Həsən Bəhmənyar. XI yüzil başlarında yaşayan bu adam ilk
müəllim deyə məhur olan müsəlman filosofu Əbu Əli Sinanın şagirdi və onun
məktəbini davam etdirən bir filosofdur. Əsərləri Avropa dillərinə də tərcümə
edilmişdir.