28
qarşısında həyata keçirilir. Başqa evlənmə müqavilələri kimi yaxşı, qanunauyğun
nəcib iş hesab edilir. Əgər tərəflər razılığa gəlsələr vaxtın qurtarmasına
baxmayaraq, evlənmə müqaviləsi təzələnir. Onlar müqaviləni vaxtından qabaq
pozmaqda, kirə ilə saxladıqları qadını qaytarmaqdan sərbəstdirlər; lakin arvadı geri
qaytararkən müqavilədə göstərilən təlimatı bütünlüklə verməlidirlər. Çünki kirə ilə
saxlanan qadın kişidən ayrılarsa, qırx gün ərzində kirə saxlanıla bilməz, başqa bir
kişi ilə əlaqədə ola bilməz. Bu, təmizlənmə günləri termini ilə ifadə olunur. Dul
qalmış qadınların təmizlənmə müddəti isə, əksinə olaraq, yüz otuz gündür.
Yuxarıda dediyim kimi, Məhəmməd dini yaxşı ki, nəfsini saxlaya bilməyənlərlə,
əri öldükdən sonra həmin vaxt ərzində kişilərlə durub-oturmaqdan özünü saxlaya
bilməyənlərlə də əlverişli rəftar edir. Bəzək mərasimi qanununu (gəlin bəzəmək və
s.—V. A.) bilənlər başa düşürlər ki, Məhəmmədilər bu qaydanı yəhudilərdən
götürmüş, bir qədər dəyişmişlər. İstər Məhəmmədilərdə, istərsə də yəhudilərdə
bəzək mərasimi evlənməyə aid olduqda son dərəcə bir-birinə bənzəyir. Onlar belə
hesab edirlər ki, bu qanun hamının nəzərində qadınlarla rəftar etmək üçündür.
Qanuni arvadlar nikaa (nigahlı— V. A.) adlanırlar. Məhəmməd dini onlardan
dördünü saxlamağa icazə verir. Belə ki, iki səbəb üzündən bir nigahlı arvad
saxlayırlar.
Səh—264. Birincisi, ailə təsərrüfatının pisliyi qanuniləşdirilmiş arvadların
çoxunun bir binada yaşamasına səbəb olur. Çünki arvadlardan hər biri evdə əmr
vermək istəyir, onların bir-birinə qarşı olan qısqanclığı evi alt-üst edir. İkincisi,
iqtisadi səbəbdir və ya qənaətcillikdir. Farslarda evlənmək böyük xərc tələb edir.
Bəzən də adamları var-yoxdan çıxarır. Bunu öhdəsinə götürməyə razılaşan adamlar
da var. Bəziləri məşuqə və ya qul (kəniz mənasında—V. A.) saxlamaqla
kifayətlənirlər. Varlı adamlar, adətən, özlərinə uyğun ailələrdən arvad alırlar. Əgər
aldıqları nigahlı arvad onları yarıtmazsa (bədbəxtlikdən həmişə belə olur), onlar
qul qadınlarından (kənizlərdən—V. A) istifadə edirlər. Bundan ailənin əmin-
amanlığı qətiyyən pozulmur, çünki nigahlı qadın həmişə evin xanımı və sahibəsi
olaraq qalır. Yerdə qalan işlərdə isə qadının razı olub-olmaması nəzərə alınmır,
valideynləri də belə şeylərə qoşulmurlar. Adətən ortabab adamlar lazım gəldikdə
asanlıqla üzülüşmək üçün kirə ilə arvad saxlayırlar. Kiçik adamlar (kasıblar—V.
A.) adətən, əksinə olaraq, nadir hallarda kirə ilə arvad saxlayırlar. Nüfuzlu adamlar
isə qətiyyən kirə ilə arvad saxlamırlar; istəmirlər ki, onlara xidmət etmiş qadın
sonradan kiminsə kirəçisi olsun, həm də kiminsə qabağından qalana yaxın
durmurlar. Əgər təsadüfən nüfuzlu bir adam bir qadına, fahişəyə, yaxud özünə
arvad edə bilməyəcəyi bir qadına vurularsa, onu doxsan illiyə kirəyə götürür. Bu
da, evlənmədən həmin qadına ömrü boyu sahib olmaq deməkdir. Nüfuzlu adamlar,
xüsusilə nüfuzlu qadınlar və ya böyük ailələrdən çıxmış xanım Səh.—265 larla
evlənirlər ki, valideynləri qınağa məruz qalmasınlar. Aşağı təbəqədən olan qadınla
əlaqəyə girmək üçün yuxarıdakı üsuldan istifadə edirlər. Adətən müsəlmanlar qazı
vasitəsilə evlənirlər. Çünki qadınları qətiyyən kişilərə göstərmirlər. Evlənmə
29
mərasimi bu qayda ilə keçirilir. Hər iki tərəfin adamları qızın mənzilinə yığışırlar.
Qızın atası yaxın adamlarının müşayiəti ilə gələcək yeznəsini qarşılamağa gedir,
onu qucaqlayıb öpür, onu məclis olan yerə aparır, sonra ordan çıxıb gedir. O,
müqavilədə qətiyyən iştirak etməli deyil. Gələcək kürəkəni sərbəst buraxmaq lazım
gəldiyindən, onun orada dayanması qanuni deyildir. Müqavilə xüsusi yerdə
bağlanır. Orda təkcə gələcək kürəkən, vəkillər və keşiş olur. Keşiş adətən, kilsə
adamıdır, onu müqavilə tərtib etdirmək üçün gətirirlər. Onlar müqaviləni özlərində
saxlayırlar və bu müqaviləyə əsasən tərəfləri şərtləri yerinə yetirməyə məcbur
edirlər. Tərəflər ən nüfuzlu adamlar olduqda prokurorluq üçün ya sədri (sədr — ali
ruhanidir), ya da şeyxülislamı (o, böyük mülki hakimdir) dəvət edirlər. Əgər
tərəflər ortabab adamlar olsalar, onda qazını (qazı mülki işlərə baxan canişindir),
əgər tərəflər kasıb adamlardırsa, onda bir molla və ya qanunçuluğa baxan keşiş
çağırırlar. Adaxlı qız otaqda və ya ona qonşu otaqda dayanır, onu çoxlu qadın
müşayiət edir. Qızın olduğu otağın qapısı yarımaçıq olur, qapıçı qadın elə dayanır
ki, heç kəsi görə bilməsinlər. Tərəflərin vəkilləri ayağa qalxdıqda, qız tərəfin vəkili
qız olan otağın qapısı tərəfə çəkilib, ora əlini uzadıb, ucadan deyir: «Mən N
vəkiləm, N-, sizin Səh.—266 tərəfinizdən vəkiləm, sizi N-ə ərə verirəm, bu işdə
iştirak edirəm. Sizin qarşılıqlı şəkildə razılaşdığınız və əvvəlcədən müəyyən
edilmiş qaydada ərinizdən sizə qalacaq varisliyə görə, siz onun ömürlük arvadı
olacaqsınız. Digər vəkil belə cavab verir. Mən N, N tərəfindən vəkiləm, onun
adından N-i daimi arvad qəbul edirəm. N tərəfindən ona etibar edilmişəm. Ərdən
qadına qalacaq və əvvəlcədən müəyyən edilmiş, qarşılıqlı surətdə razılaşdırılmış
varislik şərtilə razıyam. N-in vəkili kimi burada iştirak edirəm».
Nəhayət, müqavilə tərtib etmək üçün orada iştirak edən ruhani və hər hansı
bir adam ayağa qalxıb, başını otağın qapısına doğru uzadıb nişanlı qıza deyir:
«Sizin adınızdan vəkiliniz Knin indicə verdiyi vədi təsdiq edirsinizmi?» O, cavab
verir: «Bəli».
Sonra o, həmin şeyi nişanlı oğlandan soruşaraq müqavilə tərtib edir, ona
möhür basır, şahid olsunlar deyə möhürü yığıncaqdakıların gözləri qarşısında
vurdurur, axırda müqaviləni (nigah kağızını— V.A.) nişanlı qızın vəkilinə verir.
Ərindən ona qalacaq varisliyi arxayın olmaq üçün müqaviləni arvad saxlayır,
(burada: qız evi saxlayır V.A.). O müqavilə daha etibarlı sayılır ki, onda azı on
möhür olsun. Kirə ilə saxlanan (siğə edilən—V.A.) qadınlara müqavilə
bağlanarkən (nigah kəsilərkən—V. A.) tərəflərin vəkil etdikləri adamlar başqa
ifadələrlə vədlərini desələr də, nigah mərasimində elə bir fərq əmələ gəlmir. Onlar
belə deyirlər: «Mən N, N-nin həqiqi vəkilliyini üzərimə götürdüyüm üçün yaxşılıq
xatirinə bu şərt və bu qiymətə əsasən, onu N-ə istifadə etmək (saxlamaq—V.A.)
üçün verirəm.
O biri vəkil belə deyir: «Mən N, N-nin həqiqi vəkilliyini üzərimə
götürdüyüm üçün yaxşılıq xatirinə, onun adından qeyd edilmiş şərtləri qəbul
etməklə N-ni arvadlığa götürürəm; mən buna and içirəm.