- 28 -
irsin açarı kimi qorunub saxlanılır.
Coğrafi məkan dəyişilir, siyasi məkan dəyişilir, vətəndaşlıq dəyişilir,
ixtisas, təsərrüfat fəaliyyəti, rasional düşüncə, peşə vərdişləri və s. – bütün bunlar
dəyişilir, mənəviyyat isə uzun müddət sabit qalır. İnsan yaşadığı yeni ictimai
mühitin əxlaq normalarına, yeni meyarlara, ilk növbədə hüquq normalarına riayət
etmək məcburiyyətində qalır. İctimai münasibətlərdə bir cür, özü ilə ünsiyyətdə isə
başqa cür olur. Qürbət eldə beyinin tələbləri ilə qəlbin tələbləri, rasional düşüncə
ilə hissiyyat arasında yaranan uyğunsuzluq, daxili mənəvi mühitlə, xarici ictimai
mühitin tələbləri arasındakı mücadilə insanın tam xoşbəxt olmasına mane olur.
İnsan özü ilə bir nisgil, vətən həsrəti daşıyır. Hüquqi-siyasi vətənlə milli-mənəvi
vətən arasındakı fərq insanı ikiləşmək, özgələşmək təhlükəsi qarşısında qoyur.
Lakin insan xarici ölkədə də yaşasa, əgər o, öz daxili mənəvi mühitini qoruyub
saxlayıbsa, bu mühitin böyük miqyaslı proobrazı ilə – Böyük Vətənlə əlaqə
saxlamaq, vətənə xidmət etmək imkanı bu faciəni kompensasiya etməyə, dəf
etməyə şərait yaradır.
- 29 -
FƏLSƏFƏ:
HUMANİTAR, İDEOLOCİ VƏ EVRİSTİK
ASPEKTLƏR
Son illərdə ölkəmizdə fəlsəfi fikir elə bil ki, yenidən doğulur və bu yeni
nəfəsin səbəbi, heç şübhəsiz, yeni əsrdə və ya yeni minillikdə deyil, müstəqillik
amilində axtarılmalıdır.
Lakin nə qədər təəccüblü olsa da, müstəqilliyin ilk illərində fəlsəfi fikirdə
inkişaf əvəzinə, bir tənəzzül və durğunluq müşahidə olunmağa başladı.
İqtisadiyyatda, elmdə, təhsildə azadlıqdan sui-istifadə, qərarlaşmış strukturların
dağıdılması halları fəlsəfədən də yan ötmədi. Bir sıra başqa istiqamətlərdə olduğu
kimi, fəlsəfə də də konturları görünməyən bir azadlıq dəryasına qərq oldu. Uzun
illər ərzində fikirləri məngənədə saxlayan, yaradıcı fantaziyaya meydan verməyən
ideoloji qəliblər sındırıldıqdan sonra azad və nəhayətsiz fikir dünyasına qədəm qo-
yarkən keçirdiyimiz sevinc hissləri tezliklə dibi görünməyən, sərhədləri müəyyən-
ləşməmiş bu nəhayətsizliyin doğurduğu əsrarəngiz bir qorxu ilə müşayiət olundu.
Həmişə nədənsə yapışmağa məcbur olan, divarları özünə bələdçi seçən kor adam
sərhədsiz, geniş meydanda oriyentiri itirdiyi kimi, azadlığa çıxmış fəlsəfi fikir də
büdrəməmək üçün yenidən köhnə qəliblərin qırıntılarından yapışmağa çalışdı.
Müasir Azərbaycanda fəlsəfənin inkişafı üçün, bir tərəfdən Qərb fəlsəfi
fikrinin açdığı geniş asfalt yolla getmək, digər tərəfdən, əsasən qonşu müsəlman
ölkələrindən daxil olan dini fəlsəfi biliklərə yiyələnmək kimi əlavə imkanlar
açılmışdır. Üçüncü bir yol isə kommunist ideologiyasından əl çəkmiş Rusiya ilə
elmi-fəlsəfi əlaqələri bərpa etməkdən ibarətdir ki, əhalinin rus dilini bilməsi və
rusdilli fəlsəfi kitabların və dövrü mətbuatın Azərbaycanda geniş yayılması bu
yolun imkanlarını xeyli artırır.
Lakin biz ona görə müstəqillik əldə etməmişik ki, yenə də kimləri isə təqlid
edək. Azərbaycan fəlsəfi fikrinin öz siması, öz problematikası, öz dəst-xətti
olmalıdır. Mütləq ruha gedən yol milli ruhdan keçməlidir. Lakin bunun üçün
əvvəlcə milli özünüdərk tələb olunur ki, bu vəzifənin də ictimai miqyasda yerinə
- 30 -
yetirilməsi milli fəlsəfi fikrin inkişafından kənarda mümkün deyil.
Cəmiyyət boşluğu sevmir və yaranmış sosial-idraki vakuum həqiqi fəlsəfi fi-
kirlə dolana qədər bura çoxlu psevdofəlsəfələr, saxta «tədqiqatlar» daxil oldu.
Azərbaycan elminin strukturunda fəlsəfə üçün ayrılmış yeri tutmaq, kvotaya
yiyələnmək üçün müxtəlif çeşidli cəhdlər göstərildi. Bu sahədə yazılan dissertasiya
işlərini və kitabları nəzərdən keçirsək yaranmış real vəziyyəti daha aydın təsəvvür
edə bilərik. Qərbə pəncərə açılmasına baxmayaraq, dil baryeri hələ də qaldığından
Qərbi Avropanın fəlsəfi həyatına daxil olmaq bir yana dursun, müvafiq fəlsəfi
ədəbiyyatın orijinaldan tərcüməsinə də hələ ki, rast gəlinmir.
Azərbaycanlı filosofların, şübhəsiz, planetin hər bir sakini kimi ümumbəşəri
ideyaların, dünya fəlsəfi fikrinin inkişafında iştirak etməyə, beynəlxalq fəlsəfi
ictimaiyyətin birgə tədqiqatlarına qoşulmağa mənəvi haqları vardır. Lakin bunun
üçün əvvəlcə müvafiq elmi-fəlsəfi mühit yaranmalıdır. Əgər biz həqiqətən Qərb
dəyərlərinə, o cümlədən Qərb fəlsəfi fikrinə yiyələnmək istəyiriksə, fəlsəfə
klassiklərinin əsərləri Azərbaycan dilinə tərcümə olunmalı və onların şərhi və
təhlili istiqamətində tədqiqatlar aparılmalıdır.
Düzdür, dəqiq elmlər sahəsində Azərbaycan alimləri dünya elmində gedən
proseslərə, qismən də olsa, qatıla bilirlər. Çünki riyaziyyat və təbiətşünaslıq bütün
dünyada eynidir. Hər bir xalqın, hər bir ölkənin öz riyaziyyatı, öz elmi ola bilməz
və qapılar hamı üçün açıqdır. Burada dil baryeri də xeyli zəifdir; çünki riyazi dil və
elmi terminologiya universal olduğundan, dəqiq elmlərdə tərcümələr daha adekvat
olur. Fəlsəfədə isə problematika fərqi ilə, milli mentalitet fərqi ilə yanaşı, dil
baryeri də olduqca mühüm bir amilə çevrilir. Fəlsəfəyə azca da olsa bələd olanlar
dilin nə dərcədə ağır olduğunu, yəqin ki, bilirlər. İnsanlar, hətta öz dilində də
fəlsəfənin mürəkkəb üslubuna uyğunlaşmaqda çətinlik çəkirlər. Belə olduğu halda,
milli fəlsəfə tədqiqatçılarının dünya fəlsəfi fikrinin inkişaf prosesinə qatılması xeyli
çətinləşmiş olur.
Lakin çətinlik bundan ibarət deyil. Ümumi fəlsəfi problemlərlə yanaşı, milli
fəlsəfi problemlər də vardır ki, onların ümumbəşəri bilik kontekstində tədqiqi ilə
biz özümüz məşğul olmasaq, heç kim məşğul olmayacaq. Yəni fəlsəfədə riyaziyyat
və təbiətşünaslıqdan fərqli olaraq, müəyyən avtonomluq da vardır. Bu hal daha çox
dərəcədə artıq fəlsəfədən ayrılaraq nisbi müstəqillik əldə etmiş konkret fəlsəfi
elmlər sahələrində, sosiologiyada, politologiyada, fəlsəfə tarixində və s. özünü
göstərir.
Fəlsəfi biliklər sisteminin öyrədilməsi, əslində gərək zaman oxunda, tarixi
müstəvidə həyata keçirilsin. Əvvəla, insanlar ümumiyyətlə mədəniyyət tarixinin
tərkib hissəsi kimi dünya fəlsəfi fikrinin korifeyləri haqqında məlumata malik
olmalıdırlar. Necə ki, hər bir ziyalı musiqiçi olmasa da – Bethoven, Çaykovski,
Ü.Hacıbəyov haqqında, rəssam olmasa da – Rafael, Rembrant, Van Gog, Pikasso
Dostları ilə paylaş: |