- 80 -
«kütləvi mədəniyyətin» təsiri altında başqa istiqamətdə, başqa ruhda tərbiyə
olunurlar. Hansı təsir daha güclüdür? Daha doğrusu, məktəblərimiz, məqsədli
tərbiyə prosesi mühitin qeyri-aşkar tərbiyəsini kompensasiya edə bilirmi? Bu
kənar təsiri neytrallaşdırmaq üçün tərbiyənin məzmununda nə kimi yeniliklər
edilir?
Ənənəvi tərbiyə formalarının səmərəsini azaldan, onu sıxışdıran hadisələr-
dən biri də qloballaşmadır. İndi daha heç bir xalq öz milli mənəvi mühiti ilə məh-
dudlaşa bilmir, istəsə də, istəməsə də kənardan mədəni-mənəvi müdaxilələrə məruz
qalır. Nəzərə alınmalıdır ki, qloballaşmanın əsas silahı texnikadır. Əsasən Qərbdə
icad edilən və bütün dünyaya ixrac olunan yeni texnika və texnologiyalar özü ilə
bərabər fərqli ideologiya, fərqli mədəniyyət və fərqli mənəviyyat da gətirir. Bu
prosesləri dərindən araşdırmadan, gənc nəslin formalaşmasında məqsədyönlü milli
tərbiyədən heç də az rol oynamayan bu yeni amilləri nəzərə almadan prosesi
nəzarətdə saxlamaq mümkün deyildir.
Ona görə də, biz bu bölmədə diqqəti ən çox mədəni-mənəvi mühitin elmi-
texniki və intellektual inkişaf kontekstində hansı istiqamətdə dəyişildiyini
müəyyənləşdirməyə və tərbiyə prosesində bu yeni ictimai şəraitin təsirlərini nəzərə
almağa çalışmışıq.
Nəsihətlər, tövsiyələr üzərində qurulmuş tərbiyə sistemi ancaq ənənəvi mühit
üçün faydalı ola bilər; o da əgər vərdişə çevrilərsə. Standartdankənar, ekstremal
vəziyyətlərdə məhz həmin vəziyyətə uyğun optimal qərar çıxarmaq üçün mənəvi
prinsipləri dövlətçilik təfəkkürü və ixtisas maraqları ilə eyni müstəviyə gətirmək,
çıxarılacaq qərarın strukturana daxil etmək üçün ən əsas amil sərbəst düşüncə,
yaradıcı təfəkkürdür. Ayrı-ayrılıqda mənəvi prinsipləri bilmək, müəyyən bir
ixtisasa yiyələnmək, siyasi və hüquqi bilikləri mənimsəmək olar: lakin ən başlıcası,
hər bir şəraitdə onları əlaqələndirmək, optimal sintezini yaratmaqdır. Bu isə hər
adama müyəssər omlur. Belə bir əlaqə hiss və ya vərdiş səviyyəsində deyil, ancaq
təfəkkür səviyyəsində yarana bilər. Ona görə də, Qərb dünyası hələ XVIII əsrdən
təfəkkür tərbiyəsini ön plana çəkir. Con Lokk özünün məşhur «Zəkanın tərbiyəsi»
və «Təlim haqqında» əsərlərində təlimin əsas vəzifəsi kimi təfəkkürün tərbiyəsini
irəli sürürdü. Bu ideyanın irəli sürülməsində xronoloji baxımdan yenə də Şərq
irəlidədir. Yəni bu fikri də İbn Sina Con Lokkdan səkkiz əsr əvvəl irəli sürmüş və
vərdişə çevrilmiş zəkanı «bilikli qüvvə», yaxud «maddi zəka» adlandırmışdır.
1
Lakin əsas o deyildir ki, hansı ideya ilk dəfə hansı xalqın nümayəndəsi tərəfindən
irəli sürülmüşdür. Əsas odur ki, bu ideyanı ilk dəfə hansı xalq tətbiq etmişdir və
indi də tətbiq edir.
1
Ибн Сина. Избранные философские произведения. М. Наука. 1980, стр.319.
- 81 -
Ənənəvi cəmiyyətdə, orta əsrlərdə formalaşmış dəyərlər sistemi sənaye
inqilabından sonra daha yüksək dərəcədə təşkilatlanmış və yeni məzmun kəsb
etmiş cəmiyyətlərdə özünü doğrultmur, daha doğrusu yetərli deyil. Bəs yeni
texnogen mühitdə, informasiya cəmiyyətində, ixtisas biliklərinin maksimum
diferensiallaşdığı bir şəraitdə əməli fəaliyyətin mənəvi prinsiplərlə uzlaşdırılmasına
dair nə kimi normativlər, pedaqoji prinsiplər vardır?
Bizcə, müasir şəraitdə tərbiyə məsələlərinə mədəniyyət kontekstində baxıl-
masına böyük ehtiyac vardır.
Və hər şey təkcə davranış mədəniyyəti ilə bitmir. Biz
tərbiyə problemini həm də siyasi mədəniyyət, hüquqi mədəniyyət, idarəetmə
mədəniyyəti və ən başlıcası, təfəkkür mədəniyyəti konteksində araşdırmalıyıq.
Digər tərəfdən, söz yox mühit, ictimailəşmiş nümunə daha təsirlidir. Müəyyən bir
ideyanın əməli daşıyıcısı olan mühit və insanın bu mühitlə əks əlaqəsi isə elə
mədəniyyətdir. Başqa sözlə, mədəniyyətin fərdi proyeksiyası da var. Amma onun
mahiyyəti yalnız ictimai prizmadan keçdikdə, insan-mühit münasibətləri şəklində
təcəssüm olunduqda üzə çıxır.
İnsanı sadəcə öz öhdəsinə buraxmaq, düşdüyü mühitdəki axınlarla təkbətək
qoymaq olmaz. Çünki belə mübarizədə ancaq çox böyük zəka və iradə sahibləri
qalib gələ bilər. Əksəriyyətin isə böyük ideyaların təsir dairəsindən çıxmaq və cari
proseslərin və meyllərin cazibəsindən qurtula bilmək üçün daimi bir köməyə, isti-
qamətləndirilməyə, yaddaşın, mənəvi öhdəliklərin və inamın müntəzəm iştirakının
təmin edilməsinə böyük ehtiyacı var.
İnsanın hər dəfə özündən asılı olmadan qatıldığı cari hadisələrdən, onların
hissi-mənəvi axarından ayrılaraq özünə qayıtmasına, ali məqsədə, ilkin böyük
ideyaya, ilahi başlanğıca qayıtmasına bir təkan lazımdır. Onu seçim qarşısında tək-
tənha buraxmaq, uzun müddət heyvani nəfsin (daxili şeytanın) və ya nəfsanə
ictimai mühitin (xarici şeytanın) ixtiyarında qoymaq olmaz. İnsan hətta məcburiy-
yət üzündən, ictimai zəruri bir akt kimi cari hadisələrə qatılırsa, o, həmin mühitdə
tamamilə itib-batmamalı, bir ayağı ilə böyük dünyada dayanmalıdır...
İnsan hətta haqq-ədalət yolunu bilsə də, haqqı nahaqdan seçmək iqtidarında
olsa da, papağını qarşısına qoyaraq haqq-hesab aparmaq üçün macal tapmaya da
bilər, axın onu qarşısına qatıb apara bilər.
Bir dəfə haqqı dərk etmək azdır. Çünki insan əslində müxtəlif mənəvi-
psixoloji səviyyələrdə, qatlarda olarkən onun müqavimət gücü və iradəsi də
müxtəlif olur. İnsanın daxil olduğu hadisələrin, proseslərin cazibə qüvvəsi də
Bu məsələ ilə əlaqədar Azərbayjanlı kulturoloq Fuad Məmmədovun kitabları və
fəaliyyəti bu istiqamətdə atılan uğurlu addım hesab edilə bilər. Nəzərə alsaq ki, bizim elmi
və ictimai gerçəklikdə tərbiyənin kulturoloji aspekti ən az işıqlandırılmış sahələrdən biridir,
bu fəaliyyətin dəyəri daha da artmış olar.
Dostları ilə paylaş: |