İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti
QƏRAİ. “Rast” muğam dəstgahında “Əraq” və “Pəncgah” dan sonra gələn
şöbə. Muğamın zilindən bəminə - mayəyə doğru enmək “Qərai” şöbəsinə
xasdır. “Rast” ailəsinə daxil olan digər muğam dəstgahlarında da eyni
əhəmiyyətə malikdir.
QƏRRƏ. Muğam guşəsi.
QƏSİDƏ. Böyük həcmli musiqi - şeir forması. Məzmunundan asılı olaraq
əsas etibarilə üç bitkin fəsilə bölünür: nəsib - təriflənən gözəl haqqında
xatirə, vəsf - vüsal ümidi ilə gedilən yolun təsviri, qəsd - əsərin əsas hissəsi.
B urada ya müəyyən bir şəxs alqışlanır, mədh edilir, ya da qəsidə
müəllifinin öz keçmiş həyatındakı xoş günlər yad edilir. Məzmunu ilə
əlaqədar olaraq hər fəslin özünə müvafiq musiqisi olur.
QƏZƏL. Fortepiano müşayiəti ilə avaz üçün bəstələnən musiqili poetik əsər.
Azərbaycan musiqi sənətində bu yeni janrın ilk klassik nümunəsi
Ü.Hacıbəylinin Nizami Gəncəvinin sözlərinə bəstələdiyi “Sənsiz” və
“Sevgili canan” qəzəlləridir.
QOŞA QAFİYƏ. Dörd misradan (rübai) ibarət olan hər bəndə bir-iki söz
əlavə etmək yolu ilə şeirin inkişafını təmin edən üsullardan biri.
QOŞA-NAĞARA. Bir-birinə bağlı bir cüt nağaradan ibarət zərbli musiqi
aləti. Nağaralar, adətən gildən (bişmiş palçıqdan) hazırlanır, üzərinə
heyvan dərisi çəkilir və bir cüt kiçik çubuqla vurularaq səsləndirilir.
QRAMMOFON (yun.: gramma - yazı + phone - səs). Qrammofon valına
yazılm ış səsi m exaniki qu ru lu şlarla yenidən səsləndirən aparat.
Qrammofon işləyən zaman fırlanan val üzərindəki spiral cığırda hərəkət
edən qrammofon iynəsi ucunun mexaniki rəqsləri membrana ötürülür
və oradan alınan səs rəqsləri ruporla gücləndirilir.
Qrammofondan və xüsusilə onun yığcam variantı olan patefondan XX-
ci əsrin ortalarına kimi istifadə edilmişdir. Sonralar daha təkmilləşmiş
cihazlar - elektrik valoxudanı və elektrofon meydana gəlmişdir.
QRAMMOFON VALI. Səthindəki spiral cığırlara səs yazılmış disk. Qram
mofon valı sintetik materialdan hazırlanır, qrammofon, elektrofon və
s. aparatlar vasitəsilə oxudulur. Monofonik (cığırında bir səs kanalı olan)
və stereofonik (cığırında iki səs kanalı olan) növləri var. Beynəlxalq
standartlarda diametrinə görə üç ölçüdə qəbul olunmuşdur: 17,5 sm
(valın hər üzü 6 dəqiqə oxuyur); 25 sm (18 dəqiqə); 30 sm (28 dəqiqə).
Mexaniki yazma və səsləndirmə prinsipi ilk dəfə fransız şairi, musiqiçisi
və alimi Ş.Kro (1842-1888) tərəfindən kəşf edilmişdir.
38
XIX əsrin sonu, XX əsrin əvvəllərində bir sıra ölkələrin səhmdar
cəmiyyətləri tərəfindən qrammofon valları fabriki təşkil olunmuş və
səsyazma sənayesi inkişaf etməyə başlamışdır. “Qrammofon”, “Sport-
R ekord”, “Premyer-Rekord”, “Pate”, “Ekstrafon”, “Nogin zavodu”
fəaliyyət göstərm işdir. 1901-1902-ci illərdən başlayaraq, Riqada
“Qrammofon” ingilis səhmdar cəmiyyəti tərəfindən məşhur Azərbaycan
xanəndələrindən Cabbar Qaryağdıoğlu, Keçəçioğlu Məhəmməd, Məşədi
Məmməd Fərzəliyev, islam Abdullayev, Əbdülbaği Zülalov, Məcid
Behbudov, Seyid Mirbabayev, Ələsgər Abdullayev və başqalarının səsi
yazılmış qrammofon valları buraxılmışdır.
1908-1912-ci illərdə Cabbar Qaryağdıoğlu, Qurban Primov və Saşa
Oqanezaşvilidən ibarət trio Varşavada bir neçə dəfə qastrol səfərlərində
olarkən “ Sport-Rekord” firması onların çıxışlarını qrammofon vallarına
yazmışdır. 1916-cı ildə Kiyevdəki “Ekstrafon” şirkəti Üzeyir Hacıbəylinin
“Leyli və M əcnun” operasını vala yazmışdır. 1957-ci ildə yaranan
“M elo d iy a” firm ası da keçmiş Sovet İttifa q ın d a böyük tirajla
qram m ofon v alları istehsal etm işdir. Bu firm ada A zərbaycan
bəstəkarlarının əsərləri ilə yanaşı, bir çox görkəmli ifaçıların da səsyazıları
kütləvi tirajla buraxılmışdır. Azərbaycan bəstəkarlarından Q.Qarayevin,
F.Əmirovun əsərləri ABŞ-da, YUNESKO xətti ilə tarzən Bəhram
Mansurovun ifasında Azərbaycan muğamları Hollandiyada qrammofon
valına yazılmışdır.
f
39
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
,
LAD. M üxtəlif yüksəklikdə yerləşən səslərin bir-birinə tərəf meyil edərək,
eyni zamanda bir sabit səs - tonika ətrafında birləşməsi; o cümlədən,
həmin səsdən qurulan interval və ya akkord (adətən tonika üşsəslisi)
ətrafında cəmlənməsi.
Ladı əmələ gətirən səslər pillə adlanır və tonikadan (I pillə) başlayaraq,
yuxarıya doğru artan sıra ilə rum rəqəmləri ilə işarə olunur. Ladın hər
bir pilləsi müəyyən funksiya (vəzifə) daşıyır.
Ladlar bir-birindən səs sırasının quruluşuna görə fərqlənir, yəni səslər
arasındakı intervalın kəmiyyəti və keyfiyyəti, həmçinin ayrı-ayrı pillələr
arasındakı qarşılıqlı münasibət ladın səs sırasının quruluşunu müəyyən
edən amildir. Bu, ladın quruluş formulu adlanır. Hər bir lad özünəməxsus
adla adlandırılır.
LADTONALLIQ. Eyni vaxtda ladın və onun tonikasının (mayəsinin) təyin
olunması. Məs., C-dur; lya minor; do rast, sol şur və s.
LAL BARMAQ. Simli musiqi alətlərində mizrabın və ya yayın iştirakı olma
dan simin səsləndirilməsi.
LAL PƏRDƏ. Simli musiqi alətlərinin qoluna çəkilmiş əsas pərdələrin arasın
dakı əlavə pərdələr.
LƏHN (ər.) - səs, səda, motiv, ton, melodiya. Ləhn bir-biri ilə mehriban
münasibətdə olmaq sayəsində yaradılan xoş təranədir.
LtRlK, LİRİKA (yun .: lira sözündən). Bədii ədəbiyyatın üç növündən (epik,
lirika, dramatik) biridir. Lirikada qəhrəmanın daxili aləmi, fərdi hiss -
həyəcanları əks olunur.
Musiqidə əsas lirik janrlar romans, mahnı, instrumental miniatürdür.
Lirik opera, lirik kantata və simfoniyalar da olur.
40
MAANİ. “Şur” kökündə zərbi muğam.
M AHUR. A zərbaycan klassik musiqisində “M ahur”, “Şur”, “Əşiran”,
“Dilkəş”, “Dügah”, “Zəng-Şötör”, “Hicaz”, “Mavərrənnəhr”, “Şahnaz”,
“Hacı Yuni”.
M A H U R -H İN D İ. Muğam dəstgahı. “R a st” muğam ailəsinə daxildir.
Məcmusu: “Bərdaşt”, “Mayəyi-Mahur”,“Üşşaq”, “Hüseyni”, “Vilayəti”,
“Şikəsteyi-fars”, “Əraq”, “Qərai” şöbə və guşələrindən ibarətdir.“Mahur-
hindi” şöbə tərkibinə görə “Rast” muğamına uyğun olsa da, xarakterinə
görə fərqlənir və coşğun, əzəmətli, ehtiraslı səslənməyə malik guşələr
üzərində qurulur.
MAHURİ-MÜHƏYYƏR (ər.: mühəyyər, heyrətə gətirən). Muğam guşə
si. “M ahur” muğamında “Əraq” şöbəsindən sonra ifa olunub.
МАКАМ (ər.: məkan, yer). Yaxın və Orta Şərq xalqlarının şifahi ənənəli
professional m usiqisinin əsasını təşkil edən sistem. Şərq musiqi
mədəniyyətində “m akam ” termini bir neçə məna daşıyır: sarayda
musiqiçinin çıxışı üçün ayrılan yer, pərdə, simli musiqi alətinin qrifində
barmağın tutduğu mövqe, səs-strukturu, modus, məqam səs sırası,
melodiya tipi, melodik model, musiqinin inkişaf prinsipi, universal
variasiya prinsipi və ya monodiyanın inkişafı, janr, improvizasiya modeli,
bədii yaradıcılıq qanunları.
МАКОМ. Özbəkistan və Tacikistan xalqlarında şifahi ənənəli professional
musiqi anlayışı. Makom termini bir neçə məna kəsb edir. Xüsusi fəlsəfi,
sosial-etik və ya lirik-psixoloji konsepsiyanı təmsil edən melodiya - model.
12 lad, var : “Üşşaq”, “Navo”, “Busəlik” (Əbu Səlik), “Rast”, “İrok”, ,
“İsfahan”, “Zirəfkənd”, “Buzurq”, “Zəngulə”, “Rəhəvi”, “Hüseyni”, 1
41
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti