İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti
HUMA YUN MUĞAMININ NOT YAZILARI. Humayun muğamını instru
mental şəkildə N. Məmmədov tarzən Əhməd Bakıxanovun ifasından
(1962), A.Əsədullayev tarzən Elxan Mirzəfərovun ifasından (2003) nota
yazmışdır. Bu muğam əsasında bəstəkarlar müxtəlif janrlı əsərlər, o
cümlədən Tofiq Bakıxanov “Humayun” simfonik muğamını yaratmışdır.
HÜSEYNİ. Yaxın Şərq xalqları musiqisinin 12 əsas muğamından on birincisi,
“Rast” və “Mahur-Hindi” dəstgahlarında “Üşşaq” ilə “Vilayəti” şöbələri
arasında oxunan şöbə.
HÜZZAN. “Segah” dəstgahında “Məğlub” ilə “Hasar” şöbələri arasında və
“Çahargah” dəstgahında “Həzin” ilə “Hodi” şöbələri arasında ifa olunan
kiçik muğam guşəsi.
26
• • •
XALQ M USİQİ ALƏTLƏRİ. Xalq tərəfindən yaradılan və xalq məişətində
geniş yayılmış musiqi alətləri. Həm xalq ifaçılığmda, həm professional
musiqidə istifadə olunur; həm də musiqi həvəskarları tərəfindən çalınır.
Xalq musiqi alətləri səsləndirmə və quruluşuna görə simli, nəfəsli və
zərb alətlərinə bölünür.
Azərbaycan xalq musiqi alətləri: simli - tar, saz, ud, qanun, kamança və
s.; nəfəsli - zurna, balaban, ney, tütək və s.; zərb alətləri - nağara, qoşa
nağara, dəf, qaval və s.
XALQ M AHNISI. Vokal musiqi janrı. Xalq mahnıları qədim dövrlərdən
bəri yaranaraq, şifahi surətdə - yaddaş vasitəsilə nəsildən-nəslə keçmiş
və təkmilləşərək, dəyişilərək müxtəlif variantlarda müasir dövrə gəlib
çatmışdır.
Xalq mahnılarının sözlərinin və musiqisinin müəllifləri, əsasən məlum
deyil. Çox zaman bu mahnılar insanların hiss və duyğularının ifadəsi
olaraq yaranır. Xalq m ahnısı xalqın arzu və düşüncələrini, onun
dünyagörüşünü, həyat tərzini və məişətini, əmək prosesini, adət və
ənənələrini, mərasimlərini əks etdirir.
N övləri: Əmək m ahnıları - əkinçiliklə, m aldarlıqla, sağıcılıqla,
xalçaçılıqla və digər xalq sənət növləri ilə bağlı mahnılar.
Mərasim mahnıları - mövsüm (təqvim) mərasimləri ilə (məsələn, Novruz
mərasimləri, toy və matəm mərasimləri ilə) bağlı mahnılar.
Məişət m ahnıları - beşik m ahnıları: (laylay, ninni, oxşama), uşaq
mahnıları, lirik mahnılar, yumoristik və satirik mahnılar.
Tarixi mahnılar - xalq qəhrəmanları və tarixi hadisələrlə bağlı mahnılar.
XANƏNDƏ. Bu ad, adətən, muğamat sənətinə kamil surətdə yiyələnmiş
nəğməkara aid edilir. Bir qayda olaraq o, xanəndə-sazəndə dəstəsində
(üçlük ansamblında) həm də dəfçi vəzifəsini daşıyır.
27
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti
XANƏNDƏ VƏ SAZƏNDƏ DƏSTƏSİ. Şifahi ənənəli professional musiqi
nin - muğamın yaradıcıları və ifaçıları olan peşəkar sənətkarlar.
M uğam lar xanəndələr və xalq çalğı alətləri ifaçıları tərəfindən ifa
olunaraq yaradılır. Xanəndə və sazəndələr - xalq çalğı alətləri ifaçıları
muğam sənətinin ənənələrini sədaqətlə qoruyaraq sonrakı nəsillərə
ötürməklə yanaşı, həm də onları inkişaf etdirir, zənginləşdirirlər. (Bax:
M uğam, muğam ansam blı, muğam üçlüyü). Ü.Hacıbəyli yazırdı:
“Xanəndə və sazəndə dəstəsi əksər ovqat üç nəfərdən ibarət olar ki,
onlardan biri oxuyar, təğənni edər, digəri tar və üçüncüsü isə kamança
çalar. Bu dəstənin əhli b ü tü n m uğam və dəstgahları lazım ınca
bilməlidirlər; baxüsus xanəndə bir çox şeir, qəzəl və təsniflər hifzində
saxlamalıdır.
Tarçalan dəxi dəstgahların yollarını yaxşıca bilməlidir ki, xanəndəyə
“rəhbər”lik etsin, yəni xanəndə bir guşəni oxuduqdan sonra onun dalınca
gələn guşəni çalıb xanəndəni qızışdırsın, kamançaçı isə əksərən tarçalanm
dalınca gedir. Xanəndə gözəl səsə malik olub, ustadanə təğənni etməkdən
əlavə bir də zərb alətindən olan qavalı da ustalıqla çala bilməyə
borcludur ki, rəng və təsniflərə keçdikdə bəhr tuta bilsin”.
XARİC (oxumaq, çalmaq). Pərdəyə dəqiq surətdə düşə bilməmək nəticəsində
istənilən səsi lazım gəldiyindən artıq dərəcədə ya zil, ya da bəm oxumaq
(çalmaq). Xaric oxumaq çox zaman nəğməkarın eşitmə qabiliyyətinin
zəif olması, ya da avazın düzgün qurulmaması nəticəsində baş verir.
XARİC SEGAH. Mayəsi “O rta Segah” mayəsindən bir kvarta aşağı olan
muğam.
XARRAT QULUNUN MƏKTƏBİ. Qarabağ muğam ifaçılığı sənətinin tari
xində mühüm rolu olmuş muğam bilicisi X arrat Qulunun yaratdığı
muğam tədrisi ocağı. XIX əsrin ortalarında fəaliyyət göstərən bu məktəb,
əsasən, dini məqsədlərə xidmət etmişdir. X arrat Qulu dini mərasimlərdə
(məhərrəmlik təziyəsində) iştirak etmək üçün gözəl səsi olan gəncləri öz
məktəbinə cəlb edir, onlara muğamatı və oxumaq qaydalarını öyrədirdi.
İnkar olunmaz bir faktdır ki, bu məktəb sonradan muğam tədris edən
musiqi məktəblərinin təşkilində nümunə olmuşdur.
X arrat Qulunun musiqi məktəbi dinə xidmət etsə də, Azərbaycan muğam
sənətinin inkişafında mühüm rol oynamış, bir sıra ustad sənətkarların
yetişməsinə səbəb olmuşdur. Qarabağın ən görkəmli xanəndələri Hacı
Hüsü, Məşədi İsi, Dəli İsmayıl, Şahnaz Abbas, Əbdülbağı Zülalov
(B ülbülcan), K eştazlı H əşim , K eçəçioğlu M əhəm m əd, C abbar
Qaryağdıoğlu və məşhur tarzən Sadıqcan həmin məktəbin yetirmələridir.
Beləliklə, X arrat Q ulunun m əktəbinə Q arab ağ muğam ifaçılığı
məktəbinin inkişaf tarixində mühüm bir mərhələ kimi baxmaq olar.
Xarrat Qulunun vəfatından sonra Şuşada musiqi məktəbində muğamın
28
tədrisi işini Kor Xəlifə adlı musiqiçi, daha sonra Molla İbrahim davam
etdirərək yeni musiqiçilər nəslini yetişdirdi.
XAVƏRAN. 1. “R ast” dəstgahında “Xocəstə” ilə “Ə raq” şöbələri arasın
dakı guşə;
“Bayatı-Şiraz” dəstgahında “Bayatı-İsfahan” ilə “Üzzal” arasındakı şöbə;
İran musiqisində: “M ahur” dəstgahında “Xarəzmi” ilə “Nişanpurək”
arasında yerləşən şöbə.
XOCƏSTƏ (f.: bəxtiyar, uğurlu, mübarək). “R ast” və “M ahur” dəstgah-
la rın d a “V ila y əti” şöbəsindən so n ra gələn, m elodik cəhətdən
m uğam lardakı “Şikəsteyi-Fars” adlı mərkəz şöbənin eyni olan və
muğamat kökündə dominanta (beşinci pillə) mövqeyini tutan mühüm
bir şöbə.
XUN. Tar muğam ifaçılığında çalğı üsulu. Tarzənin vurduğu mizrablardan
sonra tarın qolunun geriyə dartılması və ya silkələndirilməsi sayəsində
səsin titrəyişinin uzadılmasından ibarətdir. Bunun nəticəsində muğam
musiqisində gözəl bədii effekt yaradılır, musiqinin təsirliliyi artırılır.
İnstrumental muğam ifaçılığında bu üsuldan geniş istifadə olunur.
29
İz
a
h
lı
m
u
ğ
a
m
lü
ğ
ə
ti