980
ilə davrandı, onları incitmədi, xütbə və sikkə onun adı və ləqəbiylə
bəzəndi.
Daşkənd, Türküstan, Bəlx, Həsare - Şadiman, Bədəxşan və
başqa ətraf yerlərin sultanları elçilər göndərib, onu təbrik etdilər,
şəninə mübarikbad dedilər, Baqi xanın iqtidar və cahangirliyi xəbəri
ətrafa yayıldı.
Baqi xan, həqiqətən də, igid və mərdanə bir cavan idi.
Səltənət və padşahlıq işlərində əzmkar və bacarıqlıydı. Öz bəxtinin
köməyi, hüsni-tədbiri və igidliyi sayəsində nökərlik və pənahsızlıq
(yekəsəvari)
dərəcəsindən
uca
səltənət
və
hökmranlıq
mərtəbəsinədək yüksəldi. Nəticədə, Bəlx, Bədəxşan və Həsarı da
tutaraq, öz dövlət bayraqlarını cövza bürcünədək qaldırdı, onun
parlaq iqbal günəşi şüalanmağa başladı və məmləkətlərin hər yerini
işıqlandırdı. Belə ki, onun şüaları barədə [bizim] yeniliklərdən bəhs
edən və söz yazmaq məclisini şam kimi işıqlandıran aydın dilli
qələmimiz qələcək hadisələrin bütün mütaliəçilərinə məlumat
verəcəkdir.
HÜMAYUN MƏİYYƏTİN MÜQƏDDƏS MƏŞHƏDƏ
TƏRƏF GEDİŞİ VƏ O VAXTLARDA BAŞ VERƏN
HADİSƏLƏRİN ZİKRİ
Səadət silkinə (selk) mənsub qələm (kelk) belə yazmışdı:
Xorasan səfəri zamanı, yuxarıda yazıldığı kimi, Mavərənnəhr
[hadisələri] və Baqi xan əhvalatı Semnan məmləkətinə (xotte) gəlib
çatdı. Buna görə də Məhəmməd İbrahim Sultanın [Mavərənnəhrə]
göndərilməsi yubandı. [Əlahəzrət] oradan çıxaraq Kalpuş yoluyla
müqəddəs Məşhədə rəvan oldu. Kalpuşa tabe olan Xəbas adlı yerin
bir dərəsi cah-cəlal çadırları ilə dolduğu zaman şahın səhhəti
(məzac-o hac) mötədillik yolundan döndü və humayun zata
qızdırma üz verdi. Xəstəlik [müddəti] uzandı və şah bir ayadək
yatası oldu. Məsiha* nəfəsli təbiblər (ətobbaye - Məsihadəm)
müalicəyə başladılar, onu sağaltmaq üçün çox səylər etdilər,
ordunun yaxşı-yaman (vəzi və şərif) bütün adamları kasıblara nəzir
və sədəqələr payladılar. Adamların hər biri xoşladığı hər nəyi varsa
onu hümayun şahdan ötrü təsəddiq edirdi. Nəhayət İlahinin lütfü
981
adamların halına yandı, Quranın kəraməti ilə şəfa nazil oldu
650
Allahın şəfaxanəsindən tez vaxtda kəramətli şəfa yetişdi, şah
sağalmağa başladı. Dövran (zəmane) şadimanlıq bayrağını qaldırdı,
adamların üzünə şadlıq qapılan açıldı. [Əlahəzrət] zəiflik əyyamını
(nəqahət) orada keçirdi və tamamələ sağaldıqdan sonra oradan
çıxaraq Şəqan və Curbod (?) yoluyla Əsfərayinə təşrif apardı, orada
uyurmi gün qaldı, təbiblərin məsləhəti ilə imalə (tənqiye) olundu.
Şahın xəstəliyi günlərində baş verən hadisələrdən biri
Xudaynəzər bəyin gəlişidir. O, Mərvdən ali ordunun dayandığı
Xəbasa gəlib çatdı, amma müqəddəs zatın xəstələnməsi səbəbindən
bir neçə gün onun səcdəsinə yetişməklə şərəflənə bilmədi. Şahın
mübarək məzacının səhhət tapmasından sonra onunla görüş
səadətinə
yetişərək,
qələmin
yuxarıda
yazdığı
kimi,
Mavərənnəhrdəki vəziyyəti ərz etdi.
Əlahəzrət Bəlxdə baş vermiş hadisələri ondan öyrəndi,
Xudaynəzər bəyin və özbəklərin söylədiklərindən məlum oldu ki,
İbadulla Sultanın oğlu kimi qələmə verilən Əbdüləmin xan
İbadullanın zövcəsinin səyi ilə Bəlx səltənətinə yetişmişdi. Həmin
əzəmətli qadının əlində oyuncağa çevirdiyi Əbdüləmin xan Bəlxdə
iqtidar bayrağı qaldırdıqdan sonra özbəklər arasında belə söz-söhbət
yarandı: O qadın məcburən bu hekayəti özündən uydurmuşdur. Hər
əşyanın həqiqət güzgüsü və dünyanı göstərən ayna olan aləmi
bəzəyən hümayun şah belə fikirləşdi: "Bəlx özbəkləri Əbdüləmin
xan haqqında deyilən sözlərə şübhə edirlər. Belə olan halda o
mülkün (Bəlxin - Ş.F.) həqiqi mələkəsi İbadulla Sultanın zövcəsidir.
Onun qardaşı oğlu olan İbrahim Sultanı biz əgər Bəlxə göndərsək,
çətin ki, hamı ona meyl edə bilsin. Bir halda ki, onun işləri Bəlxdə
öz qaydasına düşmüşdür, gərək biz var qüvvəmizlə Mavərənnəhrin
fəth olunmasına çalışaq və mətləb yerinə yetmiş olsun. Yox, əgər
həmin qadın öz qardaşı oğlunun tərəfini tutub, Əbdüləmin xanın
dövlət qəsrinə xələl gəlməsini istəmirsə, mümkündür ki, onunla
ittifaqa girib Mavərənnəhrə ləşkər çəkək və irsi məmləkəti
biganələrin zəbtindən qurtaraq".
Xudaynəzər bəy bu gəzəl fikri bəyəndi. Yaxşı
təsadüflərdəndir ki, bu hadisənin baş verdiyi vaxt Bəlxdən xilafət
aşıyanlı saraya (Şah Abbas sarayına - Ş.F.) həmin əzəmətli qadın və
650
İfadənin ərəbcə: Və tənzilu min-əl-qurani mə huva şəfaun və rahmətun li-l-
aləmiə".
982
Bəlx əmir və ağsaqqalları tərəfində elçilər gələrək məktublar
gətirdilər. Belə məlum oldu ki, Mavərənnəhrin Baqi xan tərəfindən
istila olunduğu bu zamanda onlar öz qorxularından cahanpənah şah
dərgahına yaxınlıq arzusunda olub, Məhəmməd İbrahim Sultanın
gəlişini xahiş edirlər. Bunu bilən şahın aydın beyninə onların
iddiaları yol tapdı və o, Məhəmməd İbrahim Sultanı "fərzənd"
adlandıraraq uca "xan" ləqəbi verməklə onu izzətləndirdi və
Xudaynəzər bəyin ixtiyarına tapşırdı, bəyi xanın atalığı və
divanbəyisi etdi, onun Bəlxə göndərilməsinə qərar verdi, Əbdüləmin
xana nəvazişlə dolu (otufətamiz) məktub yazaraq, zamanın tələbinə
görə, onun da tərəfini tutub "fərzənd" adlandırdı. Şahın yazdığı
inayətnamənin məzmunu belədir: Mavərənnəhr məmləkəti mərhum
padşah Canı bəy xan övladının qədimdən bəri irsi yurdu və
məskənidir. Hazırda onun adlı-sanlı övladından uca nejadlı
Məhəmməd İbrahim [sağ] qalmışdır, və o, bizim hər ikimiz üçün
izzətli fərzənd kimidir. Bizim qüdsnişan xanədanımız vəlayət və
kəramət dudmanından olduğu üçün Məhəmməd İbrahim xan Allahın
təqdirinə görə bu dudmana gəlmişdir. O uca nejadlı [Əbdüləmin
xan] da biz hümayun nəvvaba (Şah Abbasa - Ş.F.) qarşı sədaqət və
dostluq məqamındadır və bu dudmanla birlikdədir. Elə biz də
yaxşılıqdan ötrü sabiq kobudluğu öz yaddaş aynamızdan silib,
onlann ailəsinin (Canı bəy xan ailəsinin - Ş.F.) ehya olunması ilə
məşğuluq, sizə imdad və həmrahlıq etməkdə mümkün qədər
(həsəbül-məqdur) diqqət yetirib, yaxamızı bu məsələdən kənara
çəkməyəcəyik. Bizim yaxşılıq etməkdən başqa mətləbimiz yoxdur.
Qeyrət və mərdanəlik bunu tələb edir ki, bir-birimizlə qardaşlıq
ittifaqına girərək, irsi mülkü geri qaytarmağa çalışaq, məmləkəti
tutan biganələrin saxtakarlıq əllərini ata-babaların yurd və
məskənlərindən uzaqlaşdıraq.
[Həmçinin] Bəlxin əmirlərinə və mötəbər adamlarına da
ehkam və fərmanlar sadir edildi [və belə yazıldı:]: "O silsilənin bir
neçə illik duz-çörəyini unutmayıb, o vəlinemətzadələrin yolunda
canınızdan keçin, biganələrə ixtiyar verməyin ki, yenidən bivəfalıq
etsinlər və yedikləri duz-çörəyi unutsunlar".
Məhəmməd İbrahim xan bütün Mavərənnəhr və
Türküstanın öz adına yazılması barədə şahdan hümayun nişan
(məktub, hökm - Ş.F.) xahiş etdi və onun xahişi qəbul olundu. Bu
sətirlərin müəllifi (İsgəndər bəy Münşi - Ş.F.) ali əmrə əməl edib,
münasib bir dibaçə (giriş - Ş.F.) sözü ilə hümayun nişanı yazdı, onu
Dostları ilə paylaş: |