Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi a. A. Bakixanov adina tariX İnstitutu



Yüklə 8,78 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə336/340
tarix08.10.2017
ölçüsü8,78 Mb.
#3791
1   ...   332   333   334   335   336   337   338   339   340

980 

 

ilə davrandı, onları incitmədi, xütbə və sikkə onun adı və ləqəbiylə 



bəzəndi. 

Daşkənd, Türküstan, Bəlx, Həsare - Şadiman, Bədəxşan və 

başqa  ətraf  yerlərin  sultanları  elçilər  göndərib,  onu  təbrik  etdilər, 

şəninə mübarikbad dedilər, Baqi xanın iqtidar və cahangirliyi xəbəri 

ətrafa yayıldı. 

Baqi  xan,  həqiqətən  də,  igid  və  mərdanə  bir  cavan  idi. 

Səltənət və padşahlıq işlərində əzmkar  və bacarıqlıydı. Öz bəxtinin 

köməyi, hüsni-tədbiri  və igidliyi sayəsində nökərlik  və pənahsızlıq 

(yekəsəvari) 

dərəcəsindən 

uca 

səltənət 



və 

hökmranlıq 

mərtəbəsinədək  yüksəldi.  Nəticədə,  Bəlx,  Bədəxşan  və  Həsarı  da 

tutaraq,  öz  dövlət  bayraqlarını  cövza  bürcünədək  qaldırdı,  onun 

parlaq iqbal günəşi şüalanmağa başladı və məmləkətlərin hər yerini 

işıqlandırdı. Belə ki, onun şüaları barədə [bizim] yeniliklərdən bəhs 

edən  və  söz  yazmaq  məclisini  şam  kimi  işıqlandıran  aydın  dilli 

qələmimiz  qələcək  hadisələrin  bütün  mütaliəçilərinə  məlumat 

verəcəkdir. 

 

HÜMAYUN MƏİYYƏTİN MÜQƏDDƏS MƏŞHƏDƏ  

TƏRƏF GEDİŞİ VƏ O VAXTLARDA BAŞ VERƏN 

HADİSƏLƏRİN ZİKRİ 

 

Səadət  silkinə  (selk)  mənsub  qələm  (kelk)  belə  yazmışdı: 



Xorasan  səfəri  zamanı,  yuxarıda  yazıldığı  kimi,  Mavərənnəhr 

[hadisələri] və Baqi xan əhvalatı Semnan məmləkətinə (xotte) gəlib 

çatdı.  Buna  görə  də  Məhəmməd  İbrahim  Sultanın  [Mavərənnəhrə] 

göndərilməsi  yubandı.  [Əlahəzrət]  oradan  çıxaraq  Kalpuş  yoluyla 

müqəddəs Məşhədə rəvan oldu. Kalpuşa tabe olan Xəbas adlı yerin 

bir  dərəsi  cah-cəlal  çadırları  ilə  dolduğu  zaman  şahın  səhhəti 

(məzac-o  hac)  mötədillik  yolundan  döndü  və  humayun  zata 

qızdırma  üz  verdi.  Xəstəlik  [müddəti]  uzandı  və  şah  bir  ayadək 

yatası  oldu.  Məsiha*  nəfəsli  təbiblər  (ətobbaye  -  Məsihadəm) 

müalicəyə  başladılar,  onu  sağaltmaq  üçün  çox  səylər  etdilər, 

ordunun yaxşı-yaman (vəzi və şərif) bütün adamları kasıblara nəzir 

və sədəqələr payladılar. Adamların hər biri xoşladığı hər nəyi varsa 

onu  hümayun  şahdan  ötrü  təsəddiq  edirdi.  Nəhayət  İlahinin  lütfü 



981 

 

adamların  halına  yandı,  Quranın  kəraməti  ilə  şəfa  nazil  oldu



650

 

Allahın  şəfaxanəsindən  tez  vaxtda  kəramətli  şəfa  yetişdi,  şah 



sağalmağa başladı. Dövran (zəmane) şadimanlıq bayrağını qaldırdı, 

adamların üzünə şadlıq qapılan açıldı. [Əlahəzrət] zəiflik əyyamını 

(nəqahət)  orada  keçirdi  və  tamamələ  sağaldıqdan  sonra  oradan 

çıxaraq Şəqan və Curbod (?) yoluyla Əsfərayinə təşrif apardı, orada 

uyurmi gün qaldı, təbiblərin məsləhəti ilə imalə (tənqiye) olundu. 

Şahın  xəstəliyi  günlərində  baş  verən  hadisələrdən  biri 

Xudaynəzər  bəyin  gəlişidir.  O,  Mərvdən  ali  ordunun  dayandığı 

Xəbasa gəlib çatdı, amma müqəddəs zatın xəstələnməsi səbəbindən 

bir  neçə  gün  onun  səcdəsinə  yetişməklə  şərəflənə  bilmədi.  Şahın 

mübarək  məzacının  səhhət  tapmasından  sonra  onunla  görüş 

səadətinə 

yetişərək, 

qələmin 

yuxarıda 

yazdığı 

kimi, 


Mavərənnəhrdəki vəziyyəti ərz etdi. 

Əlahəzrət  Bəlxdə  baş  vermiş  hadisələri  ondan  öyrəndi, 

Xudaynəzər  bəyin  və  özbəklərin  söylədiklərindən  məlum  oldu  ki, 

İbadulla  Sultanın  oğlu  kimi  qələmə  verilən  Əbdüləmin  xan 

İbadullanın  zövcəsinin  səyi  ilə  Bəlx  səltənətinə  yetişmişdi.  Həmin 

əzəmətli qadının əlində oyuncağa  çevirdiyi Əbdüləmin xan Bəlxdə 

iqtidar bayrağı qaldırdıqdan sonra özbəklər arasında belə söz-söhbət 

yarandı: O qadın məcburən bu hekayəti özündən uydurmuşdur. Hər 

əşyanın  həqiqət  güzgüsü  və  dünyanı  göstərən  ayna  olan  aləmi 

bəzəyən  hümayun  şah  belə  fikirləşdi:  "Bəlx  özbəkləri  Əbdüləmin 

xan  haqqında  deyilən  sözlərə  şübhə  edirlər.  Belə  olan  halda  o 

mülkün (Bəlxin - Ş.F.) həqiqi mələkəsi İbadulla Sultanın zövcəsidir. 

Onun qardaşı oğlu olan  İbrahim Sultanı biz əgər Bəlxə  göndərsək, 

çətin ki, hamı ona meyl edə bilsin. Bir halda ki, onun işləri Bəlxdə 

öz qaydasına düşmüşdür,  gərək biz  var qüvvəmizlə Mavərənnəhrin 

fəth  olunmasına  çalışaq  və  mətləb  yerinə  yetmiş  olsun.  Yox,  əgər 

həmin  qadın  öz  qardaşı  oğlunun  tərəfini  tutub,  Əbdüləmin  xanın 

dövlət  qəsrinə  xələl  gəlməsini  istəmirsə,  mümkündür  ki,  onunla 

ittifaqa  girib  Mavərənnəhrə  ləşkər  çəkək  və  irsi  məmləkəti 

biganələrin zəbtindən qurtaraq". 

Xudaynəzər  bəy  bu  gəzəl  fikri  bəyəndi.  Yaxşı 

təsadüflərdəndir  ki,  bu  hadisənin  baş  verdiyi  vaxt  Bəlxdən  xilafət 

aşıyanlı saraya (Şah Abbas sarayına - Ş.F.) həmin əzəmətli qadın və 

                                                           

650

    İfadənin  ərəbcə:  Və  tənzilu  min-əl-qurani  mə  huva  şəfaun  və  rahmətun  li-l-



aləmiə". 


982 

 

Bəlx  əmir  və  ağsaqqalları  tərəfində  elçilər  gələrək  məktublar 



gətirdilər. Belə məlum oldu ki, Mavərənnəhrin Baqi xan tərəfindən 

istila olunduğu bu zamanda onlar öz qorxularından cahanpənah şah 

dərgahına  yaxınlıq  arzusunda  olub,  Məhəmməd  İbrahim  Sultanın 

gəlişini  xahiş  edirlər.  Bunu  bilən  şahın  aydın  beyninə  onların 

iddiaları  yol  tapdı  və  o,  Məhəmməd  İbrahim  Sultanı  "fərzənd" 

adlandıraraq  uca  "xan"  ləqəbi  verməklə  onu  izzətləndirdi  və 

Xudaynəzər  bəyin  ixtiyarına  tapşırdı,  bəyi  xanın  atalığı  və 

divanbəyisi etdi, onun Bəlxə göndərilməsinə qərar verdi, Əbdüləmin 

xana nəvazişlə dolu (otufətamiz) məktub yazaraq, zamanın tələbinə 

görə,  onun  da  tərəfini  tutub  "fərzənd"  adlandırdı.  Şahın  yazdığı 

inayətnamənin  məzmunu belədir: Mavərənnəhr  məmləkəti  mərhum 

padşah  Canı  bəy  xan  övladının  qədimdən  bəri  irsi  yurdu  və 

məskənidir.  Hazırda  onun  adlı-sanlı  övladından  uca  nejadlı 

Məhəmməd  İbrahim  [sağ]  qalmışdır,  və  o,  bizim  hər  ikimiz  üçün 

izzətli  fərzənd  kimidir.  Bizim  qüdsnişan  xanədanımız  vəlayət  və 

kəramət dudmanından olduğu üçün Məhəmməd İbrahim xan Allahın 

təqdirinə  görə  bu  dudmana  gəlmişdir.  O  uca  nejadlı  [Əbdüləmin 

xan] da biz hümayun nəvvaba (Şah Abbasa - Ş.F.) qarşı sədaqət və 

dostluq  məqamındadır  və  bu  dudmanla  birlikdədir.  Elə  biz  də 

yaxşılıqdan  ötrü  sabiq  kobudluğu  öz  yaddaş  aynamızdan  silib, 

onlann  ailəsinin  (Canı  bəy  xan  ailəsinin  -  Ş.F.)  ehya  olunması  ilə 

məşğuluq,  sizə  imdad  və    həmrahlıq    etməkdə    mümkün    qədər 

(həsəbül-məqdur)  diqqət  yetirib,  yaxamızı  bu  məsələdən  kənara 

çəkməyəcəyik. Bizim  yaxşılıq etməkdən başqa  mətləbimiz  yoxdur. 

Qeyrət  və  mərdanəlik  bunu  tələb  edir  ki,  bir-birimizlə  qardaşlıq 

ittifaqına  girərək,  irsi  mülkü  geri  qaytarmağa  çalışaq,  məmləkəti 

tutan  biganələrin  saxtakarlıq  əllərini  ata-babaların  yurd  və 

məskənlərindən uzaqlaşdıraq. 

[Həmçinin]  Bəlxin  əmirlərinə  və  mötəbər  adamlarına  da 

ehkam  və fərmanlar sadir edildi [və belə yazıldı:]: "O silsilənin bir 

neçə  illik  duz-çörəyini  unutmayıb,  o  vəlinemətzadələrin  yolunda 

canınızdan keçin, biganələrə ixtiyar  verməyin ki, yenidən bivəfalıq 

etsinlər və yedikləri duz-çörəyi unutsunlar". 

Məhəmməd  İbrahim  xan  bütün  Mavərənnəhr  və 

Türküstanın  öz  adına  yazılması  barədə  şahdan  hümayun  nişan 

(məktub, hökm  - Ş.F.)  xahiş etdi  və onun xahişi qəbul olundu. Bu 

sətirlərin  müəllifi  (İsgəndər  bəy  Münşi  -  Ş.F.)  ali  əmrə  əməl  edib, 

münasib bir dibaçə (giriş - Ş.F.) sözü ilə hümayun nişanı yazdı, onu 




Yüklə 8,78 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   332   333   334   335   336   337   338   339   340




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə