Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 112. İŞİNİZ DÜZƏLİR DEYƏ GÜLÜRSÜNÜZ
- 113. BƏHLUL DANƏNDƏ
- 114. BƏHLUL DANƏNDƏ VƏ BAĞDADİ-XƏLİFƏ
324 – Kopoğlunun uşağına bax, qoja kişiyi yerider, özü də eşşəyi minif! Deyir: – A bala, eşitdinmi? Deyir: – Hə. Deyir: – A bala, camaatın ağzı ayran torbası döy kü, çəkəm büzəm əlimə alam. Camaat nə olsa danışajax. 112. İŞİNİZ DÜZƏLİR DEYƏ GÜLÜRSÜNÜZ Molla Nəsrəddin qırx lotulardan geder bir gəvə aler, gətirer. Vədə verer ki, bir ildən sonra gəvənizi verəjəm. Qırx lotular bir ildən sonra gəler: – Ay Molla, salam! – Əleykəssalam! – Ay Molla, bizim gəveyi bə niyə vermersən? Yalvarer, xayiş eliyir ki, qadanız alem, onu düzəldəm- mədim. Arvad xəstələndi, uşax xəstələndi. Min bəhanə düzəl- der, qırx lotuları yola saler. Deyir, gedin bir-iki aydan sonra gə- lin gəvənizi aparın. İki aydan sonra qırx lotular gəler. Gələndə görör kü, Molla Nəsrəddin yolun qırağında dirək basdırıf tikannı məftil çəker. Deyir: – Ay Molla, nə iş görörsən? Bunu nəyşə çəkersən? Deyir: – Əyə, bunu çəkerəm ki, Çeyran çölünnən qoyun sürüsü gəlif keçəndə, yununu bu tikannı məftil yonsun, yunu yığıf sizin gəvənizi toxudom, – deyəndə, qırx lotular gülüşöllər. Gülüşəndə Molla deyir: – Gülərsiniz, gülərsiniz, işiniz düzəler deyən gülüşörsü- nüz. 325 113. BƏHLUL DANƏNDƏ Bəhlul Danəndə bir gün bazar qavağında oturuf ağlermış. Hökümdar da onun qardaşıymış. Vəzir, vəkil, sarayın yolunu gedif gələnlər deyir ki, Bəhlul Danəndə orda ağlıyır, bizi bi- yavır eliyir. Axırı baş vəzirini göndərir ki, get çağır onu, gəlsin görək dərdi nədi. Bəhlul Danəndəni gətirillər. Patcah soruşur ku, a qardaş, dərdin nədi? Camaatdan fərqli olaraq sənin dola- nacağın yaxşı, bu boyda saray sənin əlində, xəzinə bizim əli- mizdə. Nə deyirsən, sənin ürəyindən nə keçir de, mən eliyim. Gedif camaat içində ağlıyıf niyə məni biyavır eliyirsən? Deyir: – Ay qardaş, uşaxlıxda anamız bizi çılpaxlıyıf, başımız- dan su töküf çimizdirirdi. O yadıma düşüf. İstiyirəm sənnən hamama gedəm. Deyir: – Bunu gəl denən, mən də göndərim, hamamı qızdır- sınlar, gedək çimək. Əmr eliyir, hamamı qızdırellar. Qardaşdar paltar soyu- nan vaxtı Bəhlul deyir kin, ay qardaş, ala bir qəpik verim, mən istiyəndə mənim qəpiyimi verərsən. Deyir ki, ayə, qəpiyi at oruya, gedəndə sana xəzinədən qızıl verim, nə deyirsən verim. Qəpik nədi? Deyir: – Yox, əl ələ hökm eliyər. Bax, munu manşırramışam, 126 böyrünnən xətt çəkmişəm. Mən qəpiyimi istiyəndə maa verərsən. Deyir: – Ə, at oruya, kimdi gəlif oğurruyan? Padşahdan şey oğurruyajaxlar? Deyir: – Yox, əl ələ hökm eliyər. Ala tut, mən istiyəndə pulumu verərsən. 126 Manşırramaq – işarələmək, nişan qoymaq 326 Bu qəpiyi götürör, atır oruya – paltarının üstünə. Gi- rellər içəri. Bədənnəri isdanannan sonra qamçını çəker, baş- dıyır patcahı döyməyə ki, mənim qəpiyimi qaytar. Deyir: – Ə, axmağ olma, burda mən qəpiyi sana hardan alım? Gedəndə sana qəpiyini də verəjəm, hələ üstündə bir meşox qızıl da verəjəm. Deyir: – Yox ey, mənim öz qəpiyimi bu dəyqa ver. Deyir ki, hardan alım lüt-çılpağ sana qəpiyi verim? Deyir: – Əgər sənin gücün çatıf bir qəpiyi mana verə bilmir- sənsə, bu lüt camaata niyə bu qədər vergi yüklöörsən? 114. BƏHLUL DANƏNDƏ VƏ BAĞDADİ-XƏLİFƏ Bəhlul Danəndənin qardaşı Bağdadi-xəlifə patcah imiş. Bu Bağdadi-Xəlifəni məclislərdə, mərəkələrdə Bəhlul Danən- də yaman utandırarmış. Elə eliyirmiş ki, bu cavab verə bil- mirmiş. Bu Bağdadi-xəlifə yaman fikirrəşer, deyir: – Ə, bunu öldürəjəm, camaat maa nifrət eliyəjək ki, ə, qardaşını öldürdü, filan elədi, bəsməkan elədi. Bir qarı gördü ki, yaman fikirrəşer bu patcah. Dedi: – Ay patcah, nə dərdin, bəlkə mən də saa kömək elədim? Dedi: – Ay qarı, görürsən də əhvalatı, Bəhlul Danəndə toy- larda, şənliklərdə məni yaman utandırer. Öldürsəm də, xalq maa nifrət eliyəjək, öldürə bilmirəm, nə bilim, nağayra bilmirəm. Dedi: – Ə, onu mən öldürrəm. Qarı dedi ha. Patcah dedi: – Öldürsən, saa belə nəmər verərəm, filan-bəsməkan. Bə nejə? 327 Dedi: – Yaxşı, mən bilirəm nejə! Getdi zəhər aldı, gətdi, çörəyə qatdı. Bu Bəhlul Danən- də, deyir, dəli şeyiydi, dəliydi dana. Qamışı minif sabah çölə edirdi. Qarı dedi: – Ay Bəhlul, ay Bəhlul. Dedi: – Ha. Dedi: – Ə, mən saa çörək nəzir eləmişəm, bu çörəkləri gəl al, götü dana, mənim nəzirimdi. Dedi: – Ay qarı, götürrəm çörəyi, əmmə bir şərtnən. – Bəhlul bilirdi ki, bırda bir şey var. Hə – Bir şərtnən ki, xeyri də sənin, şəri də sənin. Atkaz eləmirəm. Götürdü çörəyi, örüşə sarı xeylax getmişdi ki, ördü yolun qırağında üç dənə adamdı, biçin biçillər. Bular Bəhlula dedilər: – Ay Bəhlul, bilerik, kənddən gəlersən, çörəkdən-zaddan nəyin var, biz yaman ajmışıx? Dedi: – Ay qardaş, vallah, yolda bir arvad maa çörək nəzir elədi, alın yiyin. Buların sən demə, biri arvadın əri olur, biri qardaşı olur, biri də qaynı. Çörəyi yidilər, yiyəndə gördü ki, ayə, bıların üçü də öldü. Arvad axşam gördü ki, Bəhlul Danəndə altında qamış gəler. – A Bəhlul, çörəyi neylədin? Dedi: – Ay bajı, filan yerdə üç adam biçin biçirdi. Dedilər, ay Bəhlul, yaman ajıx, çörəyi ver bizə, bizə çörək gətirəndə saa verərik. Mən də olara verdim, yeyif yatıflar. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|