Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 149. İTLƏR HƏMD-SURASINI BİLİR Kİ
- 150. MƏNİM KORLUĞUMU İNDİMİ BİLDİN
- 151. MƏN BURALI DEYİLƏM
- 153. BİR OVUC ÇİVİN
- 154. ÖZBƏK SAQQALI KİMİ
360 Deyir ki, ay qardaş, keçəjəh. Genə heş nə deyəmmer, nitqi tutulor. Geder, bir az da hərrəner, gəler. Deyir: – Ay bajı, sən Allah, məni bağışda, üç nömrəli tramvay da keçəjəhmi? Deyir: – Ay qardaş, keçəjəh. Oğlan bu minvalnan on bir nömrəli tramvaya kimi çater. Çatanda qız bunun fikrini başa düşör. Bir də yaxınnaşer, soru- şor. – Ay bajı, burdan on bir nömrəli tramvay keçəjəhmi? Deyir: – Ay qardaş, bircə dəyqə dayan. Vallah, burdan bütün nömrəli tramvaylar keçəjəh, amma sənin nömrən yox. 149. İTLƏR HƏMD-SURASINI BİLİR Kİ? Bir gün bir din xadimi dunyadan gedənnərinə ehsan təşkil eliyir və lazımı adamları çağırer. Bir nəfər şəxs, vaxtilə vəzifədə işdəmiş şəxs, indi vəzifədən çıxıf, təsadüfən bu din xadiminin öyünün böyrünnən keçermiş. Görör burda ehsandı də, camaat yığılıf, samavar asılıf. İndi nə toy döy burda qırmızı ola, nə şan döy. Çalğı yox, bir şey yox. Yəqin ki, bu din xadimi ölənnərinə ehsan verer. Ürəyinnən keçer ki, bu din xadimi məni də çağırsa, yaman olar, bir qarın yiyərəm. Ehsandı də. Çox gözdöör, bu din xadimi munu dəvət eləmer, keçer geder ürəyində qırıla-qırıla. Kəndin arasında gəler – başqa bir din xadimi olor, – muna yaxınnaşer ki, a din xadimi, filankəs ehsan vererdi, mənim də yaman tamahım var idi. Məni gördü, amma məni dəvət elə- mədi. Buna munasibətin. Bu din xadimi qayıdıf deyir ki, ə qar- daş, o ehsanı verer ki, biz onun ölüsü üçün bir həmdi-sura oxu- yax. Yəqin sən həmdi-suranı bilmersən, o din xadimi də ona görə səni ehsana dəvət eləmiyif. Deyəndə, bu qayıder deyir ki, ə 361 din xadimi, o ehsanın sümühlərini çölə töküllər, onu itdər yiyir. İtdər həmdi-surasını bilermi ki, mən də biləm? 150. MƏNİM KORLUĞUMU İNDİMİ BİLDİN? Bir kişinin əlli yaşı vardı, əlli yaşdı bir arvatnan yaşıyır- dı, amma kişinin gözünün biri koruydu. Varrı-hallı, qızıllı kişiydi. Həmişə evə gələndə qoltuğu dolu ələrdi, əlində bazar- rıx. Bir gün axşam elə oldu ki, pulu olmadı, qoltuğu boş gəldi. Gələndə həmişə arvad əlində dəsmal, aftafa bunun peşvazında durardı. Gördü qoltuğu boşdu, aftafıyı da, dəsmalı da yerə qoydu. Dedi, gedim görüm niyə qoltuğu boş gəlif. Deyir: – A kişi, nə var, nə yox? Deyir: – Sağlığın! Əvvəl əli dolu gələrdi, gözü əlində olardı. İndi əli boşdu deyə, belə diqqətlə üzünə baxır, deyir: – Bıy, Allah mana ölüm versin, a kişi! – Aaz, özünə niyə qarğersan? – Ə, gözünə nooldu? Dedi: – A belə-filan qızı, əlli ildi bir yerdə yaşıyırıx, mənim korruğumu indimi bildin? 151. MƏN BURALI DEYİLƏM İki piyan toydamı, şaddıxdamı, yiyiv-içif dəmlənif gejə yola tüşdülər ki, öymüzə edək. Birinin hərarəti birinnən bir az çoxuydu. Dedi, əyə, bir kölgöy tapsax, bir daldeylanardıx. Gün bizi qırdı. Əmmə gejədi ha, ay da doğuf. Dedi, əyə, o aydı, gün döy! Sənin qızdırman üstündü mənnən. Gejədi, bəri gəl, öyü- müzə edək. Deyir, yox, bir kölgöy tap. Görür ki, bir kişi inək 362 otarmaxdan gəlir. Bular başdıyır cəhlə 136 . O deyir gejədi, bu deyir gündüzdü. Axırı bu kişiyi görüllər, kişidən əl çəkmillər. Deyir, a kişi, bizim şərtimizi kəs! Deyir, nədi? Deyir, mən deyirəm o gündü, gün bizi qırır, gəl kölgöy tapax. O da deyir, ə, gün döy, aydı, gəl varax gedək. Kişi ağıllı kişiydi. Görür, əyə, gün desəm, bu öldürəjəh məni, ay desəm o öldürəjəh. Tez dedi: – Qardaş, başına dönüm, qoy çıxım gedim, mən özüm də heç buralı döyüləm. 152. İNDİ Kİ BURAXMIRSAN, SƏNƏ VERDİM Burda Sadıxlı kəndi var, buların çox qəribə əhvalatları var. Bolşeviklər gələn ili hamısı öydən meşiyə sarı qaçır. Yanıxlı sovetdiyində Təkə qayası deyilən yer var, ordan da meşəyə girillər. Deyillər, ayə, urus yeriyif gəlir, bolşeviklər gəlir. Bu sadıxlılar kimin əlinə nə keçir, mişoydan, çualdan, xurcunnan hərə içinə bir şey qoyor, dalına ötürür meşiyə qaçır. Biri gedir, yolda çualın qulpu ağacda bir tingə keçir. Çəkir, qopbur, elə bilir ki, urus gəlif tutufdu. – Ay urus, burax, – deyir, – ay urus, burax. Vallah, bu saat bu canı sənnən də eliyəjəm, özümnən də, burax. Urus ha tutmuyufdu, tingəyə ilişifdi. Deyir: – İndi ki buraxmırsan, di yeri, sana verdim. Çualı orda qoyuf özü meşiyə sarı gedir. 153. BİR OVUC ÇİVİN İki qonşu olor, birinin əlinə təsadüfdən pul düşür, birinin də bir-iki inəyi var. Əlinə pul düşən savatdı, qabiliyyətdi adamdı. Arıçılığa dair kitab keçir əlinə. Gəlir oxuyur, görör kü, 136 Cəhl – mübahisə 363 bu başqa bir aləmdi. Gəlir qonşuya ki, gəl sən də mənnən şərihli inəhlərini sat, arı alax, belə gəlirri təsərrüfatdı, varranajeyih, yüksəh əhval-ruhiyyədə yaşıyajeyih. Bu qonşu fikirrəşir ki, ay Allah, mənim iki inəyim var, uşağımı bunnan saxlıyıram. Sonra mən bunu satıb... Birdən yaxşı da olar, yaman da olar. Deyir: – Qonşu, qadan alım, məni incitməginən, mən inəyimi satıb bir ovuc çivinə verif, o yeşiyə doldurası döyüləm. Dol- durdum, yayın istisində də çivin uşdu getdi, dağdan o üzə aşdı. İnəyim itəndə qonşudan, qohumnan xavar aleram ki, hardadı, hansı səmtdədi? Axtarıf taperam. Bir ovuç çivini mən kimnən xəvər alım, tapem? 154. ÖZBƏK SAQQALI KİMİ Ata oğlannarını başına yığıf deyir ki, hərənin ayrı pay torpağı var, gedin əkin əkin. Qardaşın biri geder təsərrüfatı yaxşı bejərer, əker, zəhmət çəker, zəhmətkeş olor. Biri bir az müftəxor örgənif, geder ordan-burdan oocaler 137 , taxılı səper, kom-kom tullor, yerdə qalanı da nə bilim neyliyir. Gəler ki, ay dədə, lap əla səpmişəm. Yaz başı gəler, əkin çıxer, hamının taxılı göyərer. Ata yığer indi oğulların yanına ki, deyin görüm neyliyifsiniz? Biri deyir, qəşəhdi mənimkinin vəziyyəti. Allah bircə ruzusunu versin. İl yağınnıx olsa, lap qəşəh olajax. O biri deyir ki, ba, mənimki lap qəşəhdi. Böyük deyir: – Ay dədə, yalan deyir. O gedif özbəy sakqalı kimi ordan-burdan ouc-ouc tulloof başını girəliyif. Havıyı başını ağrıtma. Bu il əli məhsuldan çək. 137 Oocaler – ovuclamaq Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|