137
– A kişi, nə şikaat elijən?
Dedi:
– Mən munun yerini əkəndə bir sərniş qızıl çıxdı. Qızılına
yiyə durmur. Mən ona görə gəlmişəm ki, qızılına yiyə dursun.
Padşah baxdı ki, ayə, bu çox alicənab adamdı. Dedi:
– A kişi, nəyin var?
Dedi:
– Dokquz qızım var.
İbrəhim dedi:
– Ver aparsın xaşdasın, mən istəmerəm.
Kişi söyünə-söyünə gəlirdi. Padşah İbrəhimə dedi:
– Sən hansı şikaata əlifsən?
Dedi:
– Qıvla-aləm sağ olsun, dünən gətirdiyin uşax mənimdi.
O uşağın sayəsində dolanırıx.
Dedi:
– İbrəhim, mən o uşağın anasını görməsəm, mən o uşağı
sana vermərəm.
İki milisə
53
göndərdi. İbrəhimin arvadını apardı. Padşahın
arvadı dedi, görüm, o nejə anadı kı, belə uşax doğuf. Gəlif
qıza baxanda gördü bu öz qızına oxşuyur. Ürəyində fikirrəşdi:
“Ay Allah-taala, bu nətəər sirdi? Elə bu mən doğan qıza oxşu-
yur”. İbrəhim bu söhbəti elədi. Padşah dedi:
– İbrəhim, mən o qızı basdırmışam. Gedib o qəbirə
baxajam, işdi, qız o qəbirdə olsa, səni tikə-tikə doğradajam.
Gəlib qəbiri açanda gördülər ki, yerin altınnan tunelnən
gətirif, bu öz qızdı.
Bir nəfər milisə göndərdi ki, get o dokquz qız uşağı olan
kişiyi çağır. Kişi baxdı ki, milisə gəlir, dedi:
– Allah haqqı, İbrəhim fikrini dəyişdi.
53
Milisə – polis
138
Milisə dedi:
– Səni padşah çağırer. Arvadını da, qızını da – hamısını
aparırsan.
Dedi:
– Allah haqqı, bizim hamımızı nöyüt töküb yandırajax.
Bular yavaş-yavaş gəldilər, qıçaları tutulmuş.
Padşah dedi:
– A kişi, qızını stroya
54
düz.
Stroya düzdü. Ən balacasına dedi ki, a kişi, bu qız sənin
qızındı. Bax, gətirdiyim oğlan mənim nəvəmdi. Sənin kimi
kişinin qızı da mənim kimi kişinin oğlunun olmalıdı. O uşağı
padşah başdadı oxutmağa. Dedi:
– İbrəhim, mən ölüf gedəjəm, tacı qoyajam bu uşağın
başına. Həm səni dolandırajax, həmi də məni.
İnsannarın xoşbəxt olması Allahın əmridi. Allah verəndə
verir, verməyəndə də alır.
24. ÇAMADARÇI
Bir kişinin bir oğlu varıdı, tək idi. Uşax çox qəbiliyətdi,
çox mərifətdi uşağıydı. Munu apardı çamadarrığ məktəbinə
qoydu. Bu uşax beş il bu məytəbi oxudu. Beş ildən sonra
vətənə qayıtdı. Bir padşah munu öz hamamına götürdü. Dedi:
– A kişi, neçə ki mən burdayam, hər ay sənin haqqını
verəjəm.
Bir gün padşahın qızı qızdarnan hamama gəldi. Bunun
çimdiyi otax həmən oğlana düşdü. Bu oğlan tokqalaxdan yu-
xarı qadın, tokqalaxdan aşağı kişiydi. Bunu o qədər belə məri-
fətdi çimizdirdi ki, qızın ağlı başınnan çıxdı. Padşahın qızı
paltarını geyinəndə gördü ki, qızıllar yoxdu. Qaravaşa dedi:
54
Stroy – cərgə, sıra
139
– Əmr ver qapıları kəssinnər, mənim qızılım itif.
Çamadarçı Allaha yalvardı ki, Allah, mənim bu sirrim
açılmasın. Mən bu bədənimi gedif filan dağda çürüdəjəm, mə-
nim bu sirrim açılmasın. Bir də
55
qaravaş dedi:
– Xanım, budu bax, başmaxların içində.
Bu oğlan üç ay işdədi, sonra ərizə verdi, dedi, mən
burdan çıxajam. Bu getdi həmən dağa Allahın əmrini yerinə
yetirməyçün. Daşı qoydu başına, qalxdı dağın başına, burda
ağlı başınnan getdi. Bu vaxtı bir sarı keçi meşədən çıxdı,
südünü daşa buraxdı. Bu süddən bir xortum
56
bu almışdı ki,
gördü həmi ağlı başına gəldi, həmi də yaxşılaşdı. Dedi: “Neçə
ki
57
mən yaşıjam, burda bir coma
58
qayırım, burda dolanım”.
Bir gün padşah dedi:
– Vəzir, bir atdanax dünyanı gəzəh. Görək, dünyada nə
var, nə yox.
Buların yolu düşür bu meşəyə tərəf. Ajınnan, suzunnan
təntimişdilər. Padşah dürbütnən
59
baxanda gördü kü, meşənin
talasında bir coma var. Dedi:
– Vəzir, atdarı sür oruya.
Bular gəlməkdə, keçi südünü daşa buraxmaxda. Ay oğlan,
bizə su... Dedi:
– O süddən için.
Süddən içəndə həmi susuzduxları kəsildi, həmi də ajdıx-
ları. Dedi:
– Ayə, burda nağayrersan?
Dedi:
– Mən burda yaşeeram.
55
Bir də – birdən
56
Xortum – udum
57
Neçə ki – nə qədər ki
58
Coma – alaçıq
59
Dürbüt – durbin, binokl
140
Geri qayıtdı, iki nəfər fərrac göndərdi ki, get o keçiyi də,
oğlanı da gəti. Bunu gətdilər padşahın hüzuruna. Padşah dedi:
– Bu nə əhvalatdı?
Dedi:
– Padşah sağ olsun, – əvvəldən axıra dediyim kimi munu
padşaha nağıl elədi. Dedi:
– Sən mənim qızımın bədənini görüfsən, mən o qızı
sana verməliyəm.
Dedi:
– Sən bilersən.
Qızı çağırdı, dedi:
– Ay qız, bu səni çimizdirən oğlandı. Bu sənin bədənini
görüf, mən səni buna vererəm.
Dedi:
– Sən mənim Allahımsan, atamsan, get deyirsən, gedim.
Qızı muna verdi, tacını da oğlanın başına qoydu, oğlan
padşah oldu. Bunu eşidən keçinin sahibi çovan başında da bir neçə
it, əlində bir çomax, tərpəndi gəldi padşahın paytaxtına. Dedi:
– Mənim keçimin südünnən padşah olan kimdi, bəri çıxsın.
Oğlan çıxdı. Çoban dedi:
– A kişi, sən mənim keçimin südünnən adam olufsan,
bu şəhərə yarıyıx.
Dedi:
– Yaxşı.
Dedi:
– Mal-dövlətə yarıyıx.
Dedi:
– Yaxşı.
Dedi:
– Aldığın qıza da yarıyıx.
Dedi:
– A kişi, bu cannı insandı.
Dostları ilə paylaş: |