lor və yazılı ədəbiyyat» problematikasına aid olduğu üçün o, həm folk-
lorşünasların, həm də ədəbiyyatşünasların daim diqqət mərkəzində olmuş-
dur. Bu cəhətdən Ə.Abid, H.Araslı, T.Hacıyev, B.Nəbiyev, Y.Qarayev,
A.Nəbiyev, P.Əfəndiyev, N.Cəfərov, Ş.Cəmşidov, Q.Namazov, K.Abdulla,
K.V.Nərimanoğlu və başqa dəyərli folklorşünas, ədəbiyyatşünas və dilşü-
nas alimlər eposun məzmun və mündəricəsinə, obraz və motivlər sisteminə,
poetik quruluşuna, kompozisiya sisteminə, bədii dilin semantik məna alə -
minə və s. təsiri haqqında qiymətli tədqiqatlar aparmış, dəyərli fikirlər söy -
ləmiş, ideya və mülahizələr irəli sürmüşlər.
Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının ən qiymətli əsərlərindən olan
“Koroğlu” dastanı da ədəbi fikir tariximizin qiymətli yazılı salnamə lə rin -
dəndir. Xalqımıza məxsus qəhrəmanlıq, vətənpərvərlik, huma-nizm, dost -
luq, qardaşlıq, qonaqsevərlik və başqa xüsusiyyətlər öz parlaq bədii ifadə -
sini bu dastanda tapmışdır. “Koroğlu” eposunun əsas qəhrəmanı və ayrı-
ayrı surətləri ilə bağlı ilk məlumatlar, rəvayətlər, əfsanələr, kiçik epizod-
lar, həmçinin dastandakı mövcud qolların hamısı, müxtəlif illərdə top lan -
sa da, onların hamısında qiymətli informasiya daşıyıcıları mövcuddur.
Mənəvi irsimizin möhtəşəm abidəsi, Azərbaycan poetik söz sənətinin –
aşıq yaradıcılığının zirvəsi sayılan “Koroğlu” dastanı uzun onilliklərdir
ki, respublika və dünya eposşünaslığının tədqiq obyektindədir.
”Dədə Qorqud” və ”Koroğlu” eposları Azərbaycan xalqının epik dü -
şüncəsinin ən möhtəşəm ədəbi-bədii təzahürlərindən hesab olunur. Bu
eposlar çox qiymətli epik abidələr olduğundan, onlarda daşınan epik mə -
lumatların çəkisi də olduqca böyükdür. “Dədə Qorqud” və ”Koroğlu”
eposları xalqın milli və mənəvi ehtiyatlarının çeşidli ünsürlərini özündə
ehtiva edir. Bu mənada ”Dədə Qorqud” və ”Koroğlu” eposları epik mə lu -
matlarının zənginliyi baxımından bütün digər oxşar abidələrdən fərqlənir.
Məlumdur ki, Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatının janrları içərisində
epos və onun poetikası, eləcə də eposun araşdırılma problemləri, Azər -
baycan folklorşünaslığında tədqiq aktuallığını itirməyən mövzulardandır.
Monoqrafiyada “Dədə Qorqud” və “Koroğlu” eposları milli ədəbi düşün -
cənin ilkin mərhələsi və ilkin qaynağı kimi götürülmüş, onun milli ədəbi
fikrin inkişaf tarixindəki yeri və rolu öyrənilmiş və bu eposlar elmi-mə -
dəni tərəqqimizin mühüm amillərindən biri kimi tədqiq olunmuşdur.
Professor K. Əliyevin bu mövzulara həsr olunmuş “Eposun poetikasi:
“Dədə Qorqud” və “ Koroğlu” monoqrafiyası iki hissədən ibarətdir: “Də -
də Qorqud” və “Koroğlu”. Bir neçə onilliklərdir ki, ayrı-ayrı tədqiqatlar-
da, müxtəlif dərsliklərdə, monoqrafiyalarda «Dədə Qorqud» eposunda iki
boyun “Dəli Domrul” və “Çoban oğlu Təpəgöz” boylarını “süjetdənkə-
nar”,”yad”, “qalan boylarla əlaqəsi olmayan” və s. epitetlərlə oxuculara
təqdim etmişlər. Bu kimi fikirlər isə, təbii olaraq, qorqudşünaslıqda bir
2013/
I
155
çox mübahisələrə, fikir ayrılıqlarına və müxtəlif polemikalara səbəb ol -
muşdur.
Buna görə də Kamran Əliyev kitabın "Dədə Qorqud"la bağlı hissə -
sində əsas diqqəti yuxarıda qeyd olunan fikirlərə rəğmən, eposun poetik
strukturunun bütöv və tam olmasına, eposda heç bir “süjetdənkənar”lığın
olmaması və s. bu kimi çox vacib problemlərə yönəltmişdir. Burada müəl-
lifin əsas məqsədi «Dədə Qorqud» eposunu vahid, tam, bütöv halda təd -
qiq etmək və onu elə bu şəkildə oxuculara çatdırmaq olmuşdur. Çünki
məhz bu şəkildə təqdim edilən «Dədə Qorqud» eposu daha möhtəşəm,
daha əzəmətli görünür. Kamran Əliyev kitabdakı "Dəli Domrul" boyu:
təsadüf, yoxsa zərurət?" və "Çoban oğlu Təpəgöz" sərlövhəli yazılarını bu
iki boyun eposun ümumi quruluşu, süjeti və kompozisiyasının eposun
ümumi poetikası, ahəngi ilə bağlılığı problemlərinə həsr etmişdir. Alim
mübahisə və polemika doğuran məsələləri inandırıcı elmi dəlillərlə sübut
və həll etməyə çalışmışdır. Qətiyyətlə demək mümkündür ki, elmi intuisi -
yası və elmi eridusiyasi dərin, zəkası iti olan professor K. Əliyev bunu
məharətlə bacarmışdır. Belə ki K.Əliyev tutarlı dəlil və sübutlarla aydın-
laşdırmışdır ki, “Dəli Domrul” boyu «Dədə Qorqud» eposunun struk -
turun dan-süjetindən, kompozisiyasından, poetika elementlərindən ayrıl-
maz və təcridolunmazdır. Tədqiqatçının fikrincə, hətta “Dəli Domrul” bo -
yu olmasaydı, sözsüz ki, epos öz bitkinliyini, dərin məna siqlətini, əzə mə -
tini və monumentallığını xeyli itirmiş olardı. Çünki digər boylarda adda-
budda və epizodik səviyyədə olan Oğuz elinin dinc, sakit dövrü yalnız
“Dəli Domrul” boyunda özünün tam həllini tapmışdır. «Dədə Qorqud»
eposu üçün zəruri olan “Dəli Domrul” boyu ilə qədim türklərin həyatının
bitkin və bütöv mənzərəsini əks etdirmək və-zifəsi həyata keçirilmiş və
eyni zamanda, eposun ədəbi-bədii məntiqi tamamlanmışdır.”
"Dədə Qorqud" eposunun boyları arasında onları bir-birinə bağlayan
elə incə məqamlar mövcuddur ki, dəfələrlə oxunsa da, çox vaxt onları sez -
mək, hansısa bir hadisənin, əhvalatın, xırdaca bir məqamın mahiyyə-tinə
varmaq, onları duyub hiss etmək mümkün olmur. K.Əliyev eposdakı bu
incə məqamları yaxşı hiss edib duyduğuna görə, Təpəgözlə bağlı hələ də
qaranlıq qalmış bir sıra məsələlərə aydınlıq gətirə bilmişdir. Qeyd etdiy-
imiz kimi, bir sıra tədqiqatçıların "Dədə Qorqud" eposunun ümumi kom-
pozisiyasından ayrı hesab etdikləri ikinci boy "Basatın Təpəgözü öl dür dü -
yü boy" dur. "Çoban oğlu Təpəgöz" sərlövhəli yazıda K. Əliyev Təpə gö -
zün eposda əhəmiyyətli yer tutduğunu və Təpəgöz obrazının mən şəyinin
müəyyənləşdirilməsi yolunda bir sıra maraqlı elmi qənaətlərini qeyd etmiş,
dəqiqləşdirmələr aparmış və maraqlı nəticələr əldə etmiş dir.
Təpəgöz obrazının qədimliyi və bu eposun Homerin «Odisseya»sı ilə
oxşarlığı barədə elmi ədəbiyyatda fikirlər çoxdur. Filologiya üzrə elmlər
2013/
I
156
Dostları ilə paylaş: |