Mən burda qalası oldum. Mən belədi, belədi, hamsını mən sana söhbət
ellədiyim kimi bu kiçih qardaşa söhbət elleer. Kiçih qardaş deer, vejinə də
qoyma, düzəlejəh hər şey. Mən səni qürbətdə qoymaram. Suyu apar ver.
Gəzməh bəhanəsinən bir əyninə paltarını-zadı da götü, bir təmizdih şək-
lində gəl burya. Deer, nədi? Deer, mən gederəm, səni də aparejam. Deer,
mən getmeyjəm. Deer, niyə? Deer, da qalejam burda. Bizim piçetdi ka ğı -
zımız var, pasportdanmışam, da mən bu familyeyi götümüşəm. Deer,
yaxşı, oldu. Deer, yaxşı, get, gəl, görüşəh. Bu geder, gəler, əynini-başını
təmizdeer. Bu sürfuyu açer, deer, bir çörəh yiyəh bir yerdə, axır ayrılıxdı.
Sən qalersan, mən gederəm. Burdan da, sürfədən də, bu Sülöymən pey -
ğəmbərin nazı-nemətinnən yiyillər. Deer, a qardaşım. Deer, ha, nədi? De -
er, nə gözəl xalçadı. Gəlsana, bir munun üsdündə oturasan. Bu da əler
munun üsdündə oturanda bu deer, ya Sülöymən peyğəmbərin xalçası, biz
gözümüzü açıf yumanda örəh ortancıl qardaşımızın yanındeyıx. Bir də
gözdərini açanda öröllər ki, qardaşı burda qavağında deer, şey dınqıldad-
er, baxer, nağarer. Ə, qardaş, bu nə sufatdı? Deer, deməzsənmi mən fala
baxanam. Dünyənin nazı-nemətinnən, harda nə var, burdan mən görörəm.
Deer, çox gözəl. Bə fikrin nədi? Deəndə deyir ki, da mən qalejam burda.
Deer, çox gözəl, yaxşı, bir-iki kəlmə söhbət elleyəh. Otur burda, bir söh-
bət elleyəh. Ajsanmı? Deer, yox, yimişəm. Onda deer, gəl bu xalçanın
üsdündə oturax. Üçümüz də axır ayrılıxdı da, bu qardaşım da qaler, sən
də qalersan, kəndə təhcə mən getməliyəm. Atanıza, ananıza sözünüz nədi,
onu deyin. Kiçih qardaş deer. A qızım, eşidersənmi, a bajım, eşidersənmi?
Lal qız başınnan belə-belə elleer ki, eşiderəm. Deer, yaxşı. Burda oturol-
lar. Deer, kiçih qardaş gənə deer, ya Sülöymən peyğəmbərin xalçası,
gözümüzü açıf yumanda örəh həmən qoyduğumuz daşın divindeyik, o yol
ayrılan daşın divində. Gözdərini açıf yumanda öröllər ki, həmən daşın
divindədi. Hər kəş özünün nişanəsini götürör. Deer, a qardaşım, sən yaxşı
oğlansan, tasa, fala baxansan. Bir falını vur görəh, kəndimizdə nə var, nə
yox, atam, anam nətəərdi? Bu gətirer falı ortalığa qoyur da başdeer zır-
hazır ağlamağa. Ədə, niyelleersən, öyün yıxsın, noldu sana? Deer, əmim
qızını yüətə çıxardıflar. Ölüf, rəhmətə gedif. Bax ona ağleeram. Bunun o
biri qardaşı deer ki, aaxxx, Xudavəndi-aləmin altda bu sahat məni orya
çatdıralar. Bu sikunt mən orda olum. O qız yüətdən çıxanatan. O biri də
deer ki, ə, deer, yaxşı. Bu da deer ki, Vallah, mən ona elə bir dərman ve -
rərəm ki, çatan kimi o qızı ayılda billəm. Deer, gəlin sizi mən aparem.
Oturun burda. Xalçanın üsdündə oturollar. Deer, ya Sülöyman peyğəm-
2014/
I
159
bərin xalçası, biz gözümüzü açıf yumanda örəh əmimizin həyətindeyıx,
həmən mərasimdə biz iştirak elleyirih. Bular burya çatan kimi, a mənim
bajım, hamı görör kü, kişilər gəlif, oğlannar gəlif. Hamı ağlaşer, bunu
qucaxleer ki, qız öldü. Həkim belə yarer, bu həkimliyi bilən, deyir, geri
durun. Dərmannı gətirer çıxarder. Qızın burnuna iləder. Qız axsırer, qalx-
er, g…üsdə oturor. Özünü yığışdırer, deer ki, noluf, nəyə yığışıfsınız?
Millət görör kü, qız ayıldı. Qızı bu oğlan dirilder, a mənim bajım, lal qıza
söylöör ha. Deer, a qızım, a bajım, indi sənnən bir söx xavar alem, sən
Allah, xətrinə zada dəyiv elləməsin. Bu qız bu oğlanın hasına tüşör indi?
Bax biri üç aylıx yolu gətirif, biri dərmannan sağaldıf, biri də tasa baxıf,
bilif. Bu munun hasına tüşör, bu qız? Elə qız elə-belə qalxer, məim qar-
daşım, həkim həkim hakqını alejax, tasa baxan hakqını alejax. O qız o
oğlana tüşör, o üç aylıx yolu gətiriv ona çatdırana tüşör. Pəhhh. Şapalax,
əl çalmax, qız dillənif. Pütün dünyə bir-birinə dəyer. Deer ki, qız dilləndi.
Padşahın özü qulağınnan eşider ki, qızı danışdı. Dedi ki, üç aylıx yolu
gətirən oğlana tüşör. Bu Əvəzəxeyir bir acca qımışdı, Məhəmmədin qırı -
şığı açıldı. Şənnəndilər. Paççaha işarə ellədi, dedi, yox, hələ tam sağal me -
yıf. Əvəzəxeyir dedi, qızın hələ tam sağalmeyıf. Dedi, indi nə var? Dedi,
indi də bir problem var. A qızım, bu nağılım, bu sualım lap yunulcadı. Bir
bəziryanın deer, yanında deyir, üç nəfər varıydı, biri dərziydi, biri dül yə -
riydi, biri molloydu. Gejə əldilər deyir, çöldə, biyavanda qaldılar, gejə lə -
dilər. Nöbə çəhməh deer, dülyərə tüşdü. Dülyər gördü yuxusu gəler, deer,
rəndəsini-zadı töhdü, deyir, pışqısını-zadı. Beş dəyqəyə deer, ağaşdan bir
zənən yaratdı, qoydu deer, orya. Dərziyi deer, dürtmələdi ki, nöbə sənin-
di, qalx. Nöbə deer, dərziyə tüşdü. Dərzi deer, oana-buana böühdü, görür
ə, bir nəfər artırıflar. Baxdı bu kimdi, oana-buana qurdaladı, gördü kü, bu,
dülyərin işidi. Yuxusu gəlməməyçün bu munu elleef. Yaxşı. Bunu da bu
elləder. Bu gətdi də deer, bu da yuxusu gəlməməyçün muna bir yaxşı
alxaradan paltar tihdi, mənim bajım. Bu da muna geyindirdi deer, mol-
luyu dürtmələdilər ki, dur, nöbə sənindi. İndi də sən nöbə çəhməlisən.
Molla deer, baxanda ördü bir qadın oturor. Bu da deer, sübh namazına
durdu deer, baxanda ördü deer, bu dülyərnən dərzinin işidi. Yönnü deer,
Hakqa çöyürdü. Deer, dedi, Xudaya, sənnən muna can dileerəm. Bular
belə elleef, sən də məim diləyimi eşid, namazın üsdəyəm. Qız deer, ax sır -
dı da, bir göyçəh qız deer, bu ortalığa çıxdı deer. Muna Allah-taladan can
gəldi. A məim bajım, bu hasına tüşör? Bu qız munun hasına tüşör? A qar-
daşım deer, indi qız dilləner, a qardaşım, deyir, dülyər dülyər hakqını ale-
2014/
I
160
Dostları ilə paylaş: |