________________ Ədəbiyyatşünaslıq və ədəbiyyatşünaslar
5
Bu təşəbbüslər ilk növbədə ədəbi məclisləri reallaşdırdı. Qubada,
Şamaxıda, Gəncədə, Şuşada, Ordubadda, Lənkəranda – Azər-
baycanın, demək olar ki, hər bölgəsində X1X əsrin sayılıb seçilən
şairləri ədəbi məclis formasında bir araya gəldilər. Həmin məclis-
lərdə oxunan, müzakirə edilən şeirlərin qüvvətli, yaxud zəifliyin-
dən asılı olmayaraq, fikir inkişafına güclü təkan verildi. Məclislə-
rarasıü ünsiyyət formaları, xüsusilə məktublaşmalar və nəzirə
yaradıcılığı fikir inkişafının sərhədlərini daha da genişləndirdi.
Birinci mərhələdə həmrəyliyin başqa bir reallıq faktı dra-
maturgiyanın yaranmasına söykənən teatr tamaşaları idi. Teatr
ziyalı düşüncəsini, ziyalı fikrini xeyli dərəcədə kütləviləşdirdi
və bu fikirlərin xalq nümayəndələrinə çatdırılmasının yeni və
canlı forması kimi vətəndaşlıq hüququ qazandı.
Görkəmli alimin təqdimatında o dövr Azərbaycan ziyalı-
larının qabaqcıl nümayəndələri olan Abbasqulu Ağa Bakıxa-
nov, Mirzə Fətəli Axundzadə, Mirzə Kazımbəy ədəbiyyat və
dilçilik tarixinin sərhədlərindən çıxarılaraq milli ideyanın real-
lığa çevrilməsi yolunda əvəzsiz şəxsiyyət statusu qazanırlar.
Həmçinin «Türk-tatar dilinin qrammatikası» kitabının müəllifi
Mirzə Kazımbəyin adının ilk dəfə ədəbi-elmi və fəlsəfi-tarixi
müstəvidə Azərbaycan yazıçıları ilə bir sırada çəkilməsi milli
ideyanın ana dilindən təcrid edilmiş şəkildə formalaşmasının
qeyri-mümkünlüyü barədə müddəaya işarədir.
1875-ci ildən XX əsrin əvvəlinə qədərki ikinci mərhələ-
nin əsas istiqamətlərini dini-mistik poeziyaya qarşı atılan ad-
dımlar və elmi nailiyyətlərlə tanışlıq təşkil edir. Müsahibədən
aydın olur ki, həmin nailiyyətlərin əsasında Həsən bəy Zərdabi
tərəfindən təsis edilmiş «Əkinçi» qəzeti ilə başlayan mətbuat
marafonunun genişlənməsi və yeni tipli məktəblərin açılması
kimi mütərəqqi əməllər dayanmış, bunlar da öz növbəsində
milli təfəkkürün inkişafına güclü təkan vermişdir.
Kamran Ялийев
_____________________________________
6
Müsahibədə ikinci mərhələnin başlanğıc faktı və hərəkət-
verici qüvvəsi olan «Əkinçi» qəzetinin əhəmiyyəti yüksək sə-
viyyədən dəyərləndirilir: «Maarifçilik ideyasının daşıyıcısı ki-
mi «Əkinçi» qəzeti sayca çox olmayan Azərbaycan ziyalıların-
da milli mənlik şüurunun formalaşmasının təməlini qoymaqla
tarixi rol oynamışdır». Beləliklə, Azərbaycan milli ideyasının
formalaşmasında həmrəylikdən (ədəbi məclis və teatrdan!)
mətbuata doğru hərəkət həm birinci mərhələdən ikinci mərhə-
ləyə keçidin təbiiliyini şərtləndirir, həm də milli ideya anlayışı-
nın tarixi kateqoriya olmasını təsdiq edir».
Türk mədəniyyəti ənənələrinin milli mənlik şüurunun tərkib
hissəsinə çevrilməsi və «müsəlman milləti» anlayışı ilə yanaşı
M.Şahtaxtinski tərəfindən «Azərbaycan türkləri» termininin döv-
riyyəyə çıxarılması milli ideyanın gerçəkləşməsi yolunda mühüm
addım olmuşdur. Nəcəf bəy Vəzirov, Sultan Məcid Qənizadə,
Nəriman Nərimanov, Mirzə Ələkbər Sabir, Ömər Faiq Neman-
zadə, Cəlil Məmmədquluzadə məhz bu dövrün yetişdirdiyi maa-
rifçi şəxsiyyətlər idilər. Təadüfi deyil ki, onların əksəriyyəti Azər-
baycandan kənarda təhsil almış və qabaqcıl ideyalara yiyələn-
mişlər. Azərbaycan milli ideyasının inkişafında ikinci mərhələnin
uğurla başa çatmasının hərəkətverici qüvvələri də məhz mütərəqqi
fikir cərəyanlarına söykənən həmin ziyalılar idi.
Müsahibə-tədqiqatdan aydın olur ki, milli ideyanın inki-
şafında üçüncü mərhələ 1905-1907-ci illər inqilabından 1918-
ci ilin mayınadək olan illərə aiddir və bu mərhələdə siyasi par-
tiyalar yaranır, mətbuat orqanları isə kütləvi xarakter alır. Hər
iki istiqamət – həm siyasi partiyaların təşəkkülü, həm də mət-
buatın kütləviləşməsi ədəbi-bədii, elmi-fəlsəfi mübahisələri
açıq müstəviyə keçirir. Beləliklə, zənginləşən polemik ruh hər
şeyi üstələyir və milli ideyalarla demokratik dəyərlərin qovuşu-
ğu üçüncü mərhələnin əsas xarakterinə çevrilir.
________________ Ədəbiyyatşünaslıq və ədəbiyyatşünaslar
7
Akademik Ramiz Mehdiyev Azərbaycan milli ideyasının
inkişafında üçüncü mərhələni səciyyələndirərkən mətbuatın rolu-
nu belə dəyərləndirir: «Həyat» və «İrşad» qəzetlərinin və «Füyu-
zat» jurnalının nəşri milli ideologiyanın yaranmasına, dövlətçilik
təfəkkürünün və milli azadlıq ideyasının formalaşmasına təkan
verir». Əslində sovet dönəmində milli ideya barədə tam və ob-
yektiv təsəvvür yaranmaması məhz bu mərhələnin qeyri-obyektiv
şərhi ilə də bağlı olmuşdur. Reallıq isə belədir ki, həmin mətbuat
orqanları, xüsusilə də «Füyuzat»ın baş redaktoru Əli bəy Hü-
seynzadə Azərbaycan milli-siyasi həyatında fəlsəfi cərəyanların
oyanışına təkan vermişdi: elmi-nəzəri təhlillər aparmış, Avropa ilə
bağlı bədii fikri istiqamətləndirmiş, bədii tərcümənin əhəmiy-
yətinə və roluna dəyər vermiş, elitar düşüncə sisteminin üstün-
lüyünə haqq qazandırmışdır. Təsadüfi deyil ki, Azərbaycan milli
ideyasının istiqamətlərini özü üçün tam yəqinləşdirən Ə.Hüseyn-
zadə «Füyuzat» jurnalını bu istiqamətin ana kitabı hesab etmiş və
jurnalın bütün saylarını ardıcıl səhifələtmişdir.
Milli ideyanın tarixi kateqoriya olması üçüncü mərhələdə
mətbuatın fikir plüralizminə geniş nəfəs verməsi ilə səciyyələnir.
Şübhəsiz, milli ideya ilə bağlı ideoloji konsepsiyanın təşəkkülü də
həmin fikir plüralizminə bağlıdır. Heç kəsə qəribə gəlməməlidir
ki, üçüncü mərhələni hədəfə doğru aparan ən mühüm vasitə
publisistikanın janrları olmuşdur. Amma bütün bunlara baxma-
yaraq, hədəf hələ də gözlənilən hədəf deyildi: «Azərbaycan elitası
milli ideyanın son məqsədi kimi Rusiya imperiyasının tərkibində
milli ərazi muxtariyyəti yaradılması uğrunda mübarizə yolunu
seçir». Başqa sözlə, bu mərhələni milli ideyanın reallaşması yo-
lunda ƏRƏFƏ də hesab etmək olar.
Dördüncü mərhələ 1918-ci il mayın axırlarından 1920-ci il
aprelin sonuna qədər olan dövrü əhatə edir və müsahibədə
göstərildiyi kimi, tarixdə ilk dəfə Azərbaycan milli ideyasının
Dostları ilə paylaş: |