ib ra h im A ğa yev
rol oynayırdı.
Ə.Daşdəmirov müstəqillik ərəfəsində millətin yüksək etno-
siyasi coşqunluğunu vurğulayaraq qeyd edir ki, artıq 1991-
1993-cü illərdə ölkədə siyasi və sosial-iqtisadi anarxiya və ha-
kimiyyətsizlik narahatlıq yaradan belə bir tendensiyanı doğur
muşdu: milləti suverenlik uğrunda mübarizəyə qaldıran ideya
lar, rəmzlər və dəyərlər artıq yeni tarixi şəraitdə əvvəlki səfərbə-
redici gücə malik deyildir. Qrupbazlıq, regionçuluq və tayfaçı-
lıq, hətta tayfa-sülalə prinsiplərinə əsaslanan, cəmiyyətdə ayrı-
seçkilik yaradan köhnə ənənəvi əlaqələr və münasibətlər həmin
ideyaları və dəyərləri sıxışdırıb çıxarmağa başlamışdı. Belə bir
vəziyyətdə etnik ideyalar, dəyərlər getdikcə daha çox rəmzi ma
hiyyət daşıyır, siyasi mədəniyyət və demokratik dəyərlər əvvəlcə
oxlokratiya, sonra isə korrupsiya ilə məşğul olub böyük miq
darda pul qazanmaq ehtirası ilə yaşayan hakimiyyətlə əvəz olu
nur49.
Akademik Ə.Daşdəmirov yaranmış bu böhran vəziyyətdən
çıxış yolunu həmin dövrdə Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlmə
sində görür. Tanınmış filosof qeyd edir ki, digər keçmiş müttə
fiq respublikalarda dövlət və cəmiyyət arasında patriarxal
münasibətlərin bərpası sahəsində ictimai-siyasi vəziyyətdə sa
bitlik əldə edilsə də, cəmiyyətin modernləşdirilməsi, onun de
mokratik dəyişikliklərə meyl göstərməsi ilə əlaqədar olaraq öl
kələrin strateji perspektivləri istiqamətində irəliləyişlər bir qədər
ləngimişdir.
Təcrübə göstərir ki, milli siyasətin, eləcə də milli-etnik pro
seslərin düzgün aparılmaması millətlərarası münasibətlərdə gər-
49 Дашдамиров А.Ф. Национальная идея и этничность. Баку: Аагрнешр,
2001, с.88-89.
3 4
ginliyin, hətta milli münaqişələrin meydana çıxmasına və inki
şafına səbəb olur. Respublikamızda milli münasibətləri və milli
siyasət kursunu aydınlaşdıran Azərbaycan Respublikasında
Milli Siyasət Məsələləri üzrə dövlət müşaviri Hidayət Orucov
qeyd edir: «Milli Siyasət Konsepsiyası üçün mühüm və həyati
əhəmiyyət kəsb edən etnoslararası münasibətlərin tənzimlənmə
si, pozitiv, bəhrəli məcrada saxlanması sahəsində ardıcıl iş apa
rılmayıbdır... Etnik tərkibi müxtəlif olan Azərbaycanda milli
münasibətlər amilinin vacibliyi nəzərə alınmalıdır»50.
Ümummilli liderimiz 1993-cü ildə hakimiyyətə gəldikdən
sonra ölkədə məhz bu amil xüsusi diqqət mərkəzində saxlanıldı.
Hidayət Orucovun dediyi kimi, Azərbaycanda «tarazlı milli
siyasət kursu, milli azlıqların ən kiçik qayğılarından tutmuş
ciddi sosial problemlərinə qədər bütün məsələlərinin həlli
Kremlin barmaq silkələməsiııə görə deyil, Heydər Əlirza oğlu
nun iradəsi, cəsarəti ilə həyata keçirilirdi»51.
Heydər Əliyevin hakimiyyətə yenidən qayıdışı zamanı mil-
lətlərarası münasibətlər nəzarətdən çıxmışdı, etnik qarşıdurma
düşmənçilik səviyyəsinə qalxmışdı. Lakin yüksək təşkilatçılıq və
siyasi təcrübəsi sayəsində o, qısa vaxt ərzində Azərbaycanda
yaşayan milli-etnik qruplar arasında, onlara münasibətdə
böyük dönüş yaratdı. Milli azlıqların, bütün etnik qrupların
ədəbiyyat, mədəniyyət, dil, tarix, adət və ənənələrinin qorunub
saxlanması, inkişaf etdirilməsi diqqət mərkəzinə çıxarıldı. Milli
azlıqların mədəni mərkəzləri kommunal xərclər, kirayə haqqı
ödənilmədən yerlə təmin olundular. Onların əlifbaları, doğma
________________________
M üasir şəraitdə Azərbaycanda m illi-etnik proseslər
50 Orucov H. Heydər Əliyev və Azərbaycanda milli siyasət. Bakı: Şərq-Qəıb.
2001, s.76.
51 Yenə orada, s.76.
İbrah im A ğayev
dillərində dərslikləri hazırlandı, kitablarının, qəzetlərinin nəşri
üçün dövlət büdcəsindən vəsait ayrıldı, respublika radiosunda,
yerli özəl televiziyalarda və qəzetlərdə doğma dillərində veııiiş
və materiallar hazırlanmasına şərait yaradıldı, müxtəlif konfes
siyaların hamısının sərbəst və azad fəaliyyət göstərməsinə tam
hüquqi təminat verildi. Elə həmin vaxtdan etibarən Azərbay
canda milli azlıqların spesifik məsələlərinə respublika iqtisadi
çətinliklər içərisində yaşamasına baxmayaraq dövlət səviyyə
sində kompleks qayğı və diqqətlə yanaşılmağa başladı52.
Həmin dövrdə Azərbaycanın müstəqilliyinə qarşı çıxan
müəyyən qüvvələr milli-etnik proseslərin öyrənilməsini və bun
dan istifadə edərək apardıqları təbliğat sayəsində milli azlıqlar
arasında təxribat işlərini gücləndirməyi qarşılarına məqsəd
qoymuşdular. Moskvadan, Sankt-Peterburqdan, Mahaçqala,
İrəvan və Tbilisidən milli-etnik proseslərlə məşğul olan mütə
xəssislər Azərbaycana ezam olunmuş, burada yaşayan azsaylı
xalqları, etnik qrupları məqsədli şəkildə öyrənməyə başlamışdı
lar. Onların hər biri öz mənafelərini təmin edən əsərlər, mono
qrafiyalar yazıb çap etdirmiş, ictimaiyyətdə qeyri-obyektiv rəy
yaratmışlar.
Çox təəssüf ki, bu məsələlərə seyrçi münasibət bəslənilmiş
dir. Azərbaycanın azsaylı etnosiarı, etnik qrupları haqqında
qeyri-elmi, böhtanla dolu «əsərlərin» çap olunaraq yayılması
prosesi keçən əsrin 90-cı illərinin ikinci yarısından etibarən da
ha da güclənmişdir. Professor Q.Cavadov yaranmış bu prosesi
tədqiq edərək yazır ki, «ən qorxulusu isə ondan ibarətdir ki, bu
əsərlərdə bir tərəfdən Azərbaycanın etnik azlıqlarının hər vasitə
52 Orucov H. Heydər Əliyev və Azərbaycanda milli siyasət. Bakı: Şərq-Qərb,
2001, s.78-79.
3 6
M üasir şəraitdə Azerbaycanda m illi-e tn ik prosesler
ilə Azərbaycandan, onun köklü əhalisindən tamamilə ayrılması,
İ
bu etnosların azərbaycanlılarla genetik baxımdan heç bir
uyğunluq, oxşarlığının olmaması ideyası təbliğ edilir, üstəlik
ərazimizə, onun bütövlüyünə göz dikilir. Məsələn, erməni təd
qiqatçılarının əsərlərində Azərbaycanın qədim etnoslarından
sayılan udilər erməni, onların məskunlaşdığı ərazilər isə Ermə
nistan torpağı olduğu iddia edilirsə, gürcü tədqiqatçıları da in-
qiloyları öz adı ilə deyil, elə gürcü olduğunu sübut etməyə çalı
şırlar»53.
Azərbaycanda milli-etnik proseslərin mahiyyətini saxtalaş
dırmağı öz qarşısına məqsəd qoyan ayrı-ayrı təxribatçılar döv
lətin bu sahədə fəaliyyətini, yəni milli azlıqların sosial-iqtisadi,
milli-mənəvi tələbatını ödəməsi prosesini qeyri-obyektiv şəkildə
| yayır, Azərbaycan gerçəkliyi haqqında, həyata keçirilən milli
s siyasət barədə yanlış təsəvvürlər yaratmağa səy göstərirdilər.
I
Bu. dövrdə məqsədli şəkildə xalqımıza, ərazimizə, suverenliyi-
mizə qarşı təxribatçılıq işi gücləndirilirdi. Hələ Sovet dövrün-
j. dən başlayaraq bu istiqamətdə fəaliyyət göstərən Dağıstan
alimləri sonrakı illərdə öz fəallıqlarını daha da artırmışlar. Mə
sələn, 1978-ci ildə S.S.Ağaşirinova Moskvada çap etdirdiyi
«Материальная культура лезгин в XIX начале XX веков» əsə
rində Azərbaycanın Quba, Qusar, Xaçmaz, Qonaqkənd, Xudat
I
bölgələrinin ərazilərini ləzgilərin qədim və əzəli torpaqları sayır,
Z. və R.Rizvanovlar isə ondan bir qədər irəli gedərək 1990-cı
ildə Mahaç-Qalada buraxdıqları «История лезгин» kitabında
Dərbənd şəhəri mərkəz olmaqla Azərbaycan ərazilərinin hesa
bına «Ləzgi dövlətinin bərpa olunması» fikrini irəli sürürdü-
■
!
, -----------------------------------
| 53 Cavadov Q.C. Azərbaycanın azsaylı xalqları və milli azlıqları (Tarix və
Müasirlik), Bakı: Elm, 2000, s. 22-23.
________________________________________________________
I • \
'
37