canda belə xalqlardan talışları, ləzgiləri və s. hesab etmək olar.
Müasir cəmiyyətdə etnik qruplar müxtəlif situasiyalarda
qarşılıqlı münasibətlərdə olurlar. Tədqiqatçılar tərəfindən daha
tipik belə situasiyalara aşağıdakılar aid edilir:
- özünün polietnik, yaxud çoxmillətli olduğunu etiraf edən
dövlətdəki etnik qruplar. Belə qruplar özlərinin eyniliyini dil,
din, milliyyəti yaxud irqi əsasında müəyyən edə bilir. Bu hallar
da üstünlük təşkil edən, yaxud daha çoxsaylı olan millətdən
fərqlənən etnik qruplar xüsusi hüquqi statusa malik ola bilər,
yaxud olmaz. Adətən onlar azlığı təsmil edir və hakim vəziyyəti
tutmurlar.
- özünün rəsmi olaraq polietnik hesab etməyən dövlətlərdəki
etnik qruplar, məsələn, Fransa, Yaponiya, İndoneziya,
Türkiyə, Portuqaliya, bir sıra Afrika ölkələrində olduğu kimi.
Burada etnik azlıqların regional (məs., Fransada - korsikanlar.
Böyük Britaniyada - şotlandlar), irqi (ABŞ-da qara afrikalılar
kimi), dini (İraqda şiyələr) əsasları ola bilər
- qonşu dövlətdə yaşayan və əhalinin əksəriyyətini təşkil
edən qohum etnik birliklə özlərini idensifıkasiya edən etnik az
lıqlar (məs., türklər Bolqariyada, albanlar Yuqoslaviyada),
- heç biri xüsusi üstünlük vəziyyətini tutmayan dövlətdə çox
saylı etnik qruplar (bəzi Asiya ölkələrində, Afrikada);
- dövlətlərarası sərhədin hər iki tərəfində yaşayan, həmsər
həd dövlətin hər birində azlıq statusu olan etnik azlıqlar (Cə
nubi Şərqi Asiyadan bəzi regionlarında, Orta Şərqdə kürdlər,
İspaniya və Fransada basklar, Azərbaycan və Rusiyada ləzgilər
olduğu kimi);
- bir ölkədən digərlərinə, xüsusilə də zəif inkişaflı ölkələrdən
inkişaf etmiş dövlətlərə kütləvi miqrasiyanın nəticəsində mey
İbrah im A ğayev
__________________________________________________________
2 6
M üa sir şəraitdə Azerbaycanda m illi-etnik p ro seslər
dana gəlmiş etnik immiqrantlar və qaçqınlar (İngiltərə və Fran
sada afrikalılar, AFR-da kürdlər və s.).
F.tnik qruplar, yaxud etnik azlıqlar kimi tanıdığımız xalq
lar cəmiyyətdə gedən milli-etnik proseslərdə fəal iştirak edirlər.
Hər bir etnik azlığın öz dili, öz adət və ənənəsi, mənəvi birliyi,
milli xüsusiyyətləri qorunub saxlanır, ümumi inkişaf prosesində
özünəməxsusluq qazanır. Respublikamızın timsalında deyə bi
lərik ki, etnik azlıq üçün səciyyəvi olan bu xüsusiyyətlər onun
başqa xalq və millətlərlə qaynayıb-qarışmasına heç də mane
olmur, əksinə vahid dövlət daxilində yaşamaları onların eyni
problemin həlli üçün birgə məsuliyyət daşıma hisslərini artırır,
etnomədəni proseslər zamanı onların mədəniyyət və məişətində
nəzərə çarpan mühüm dəyişikliklər yaranır. Etnik azlıqlar tari
xən baş verən milli-etnik proseslər nəticəsində öz milli etnik
əlamətlərini qoruyub saxlayır, eyni zamanda qonşu xalq və mil
lətlərdən də müəyyən əlamətlər və xüsusiyyətləri əxz edir. Bu
mənada respublikamızda yaşayan etnik azlıqlar arasında da bu
mütərəqqi proses gedir. Azərbaycanda etnik azlıqlara, yaxud
etnik qruplara buduqlar, qrızlar, hapıtlar, ceklər, xınalıqlar,
ingiloylar, krım tatarları, gürcü yəhudiləri, tabasaranlar və s.
aiddir.
Respublikamızda başqa etnik qrupların nümayəndələri də
yaşayırlar. Onu qeyd etməyi vacib sayırıq ki, sayının azlığın
dan-çoxluğundan asılı olmayaraq, respublikamızda yaşayan
milli azlıq, azsaylı xalq və etnik azlıqlar arasında ümumi məna
fe birliyi hökm sürür. Onların öz milli varlıqlarını qoruyub sax
lamaq, mədəniyyətlərini, adət və ənənələrini, milli xüsusiyyətlə
rini inkişaf etdirmək üçün hər cür şərait yaradılmışdır. Təəssüf
ki, müstəqilliyimizin ilk illərində bu etnik azlıqlardan, azsaylı
2 7
İbrah im A ğayev
xalqlardan və milli azlıqlardan dövlətçiliyimizə qarşı düşmənçi
lik məqsədilə istifadə edənlər tapıldı. Elə bu günün özündə də
bəzi şəxslər bu istiqamətdə fəaliyyətlərini davam etdirir, öz po-
lietnikliyi ilə fərqlənən respublikamızın əhalisi arasında təxri
batçılıq təbliğatlarını artırmağa çalışırlar. Xüsusilə keçən əsrin
90-cı illərində milli siyasət sahəsində buraxılmış səhvlərdən isti
fadə edən bəzi bədxah qüvvələr öz siyasi maraqlarını təmin et
mək məqsədilə ayrı-ayrı etnik qrupların, milli azlıqların, azsaylı
xalqların nümayəndələrini qızışdırıb ortaya salır, onlardan öz
məqsədləri üçün istifadə edirdilər. Həmin dövrün etnosiyasi
proseslərini tədqiq edən fəlsəfə elmləri doktoru, professor Vəli
Həbiboğlu bu haqda «Azərbaycan XXI əsrin astanasında» res
publika elmi-praktik konfransında «XXI əsrin astanasında
Azərbaycanda etnosiyasi proseslər» adlı çıxışında məhz bu mə
sələyə toxunaraq demişdir: «Millətlərarası münasibətlər sahə
sində buraxılmış səhvlər tezliklə ölkənin ümumi inkişafına, hət
ta milli istiqlaliyyətimizin təhlükə altına düşməsinə gətirib çı
xardı. Əlbəttə, burada milli suverenliyimizin möhkəmlənməsinə
mane olan xarici amilləri də yaddan çıxarmaq olmaz. Lakin bu
amillərin fəallaşmasına meydan verən öz səhv milli siyasətimiz
olmuşdur. Azərbaycan müstəqillik əldə etdikdən sonra öz əra
zisində yaşayan bütün xalqların və millətlərin ümdə mənafeyinə
cavab verən elə milli siyasət yeritməli idi ki, mövcud fəaliyyət
dən bədxahlarımız, düşmənlərimiz öz mənafeləri naminə istifa
də edə bilməsinlər. Bütün xalqların və millətlərin monolit birliy
ini təmin etmək üçün onların bütün iqtisadi, siyasi, mədəni və s.
tədbirlərdə yaxından iştirakı nəinki təmin edilməli, habelə bu
mühüm prosesdə onların milli mənafeləri də mütləq nəzərə alın
malı idi.
2 8
M üa sir şəraitdə Azərbaycanda m illi-etnik proseslər
Azərbaycanı bir dövlət kimi parçalamağa can atan əleyh
darlarınız məhz bu sahədə buraxılmış səhvlərdən bacarıqla isti
fadə etməyə çalışırdılar. Azərbaycan eyni zamanda milli müna
sibətlər sahəsində keçmiş SSRİ dövründən yığılıb qalmış pro
blemlərin, həm də etnosiyasi problemlərin məngənəsində sıxıl
mağa başladı. Daxildən, həm də xaricdən müxtəlif təzyiqlərə
məruz qaklı»37.
V.Həb boğlu haqlı olaraq qeyd edir ki, yalnız xalqın
müdrik oğlu, uzaqgörən siyasətçi Heydər Əliyevin apardığı
məqsədyönlü siyasət gənc müstəqil respublikamızı bu parça
lanmadan, Unosiyasi proseslər sahəsində qeyri-düzgün siyasə
tin həyata keçirilməsindən azad etdi38.
H.Əliyev azsaylı xalqların və milli azlıqların nümayəndələri
ilə görüşlərində dəfələrlə bildirmişdir: «Mənim sizlərlə görüşlə
rimi milli azln darın nümayəndələri ilə görüş adlandırmaq istə
məzdim. Bu, Azərbaycanın, Azərbaycan xalqının nümayəndə
ləri ilə görüşü'ndür»39.
Göründüyü kimi, xalqımızın ümummilli lideri respublika
mızda yaşayan milli azlıqlara, azsaylı xalqlara ölkənin bərabər
hüquqlu vətəndaşları kimi baxır və hamıdan bu mövqedə ol
mağı tələb edirdi.
Tədqiq etdiyimiz problemin bu tərəflərinə monoqrafiyanın
başqa paraqrafında daha geniş yer ayırmağı nəzərdə tutmuşuq.
Odur ki, təkrara yol verməmək məqsədilə etnosiyasi proseslərin
37 Həbiboğlu V. XXI əsrin astanasında Azərbaycanda etno-siyasi proseslər II
Azərbaycan XXI əsrin astanasında. Elmi-praktik konfransın materialları
Bakı, 1997, s.814-815.
111 Yenə orada, s. 815.
■
w Əliyev H. Azsaylı xalqların nümayəndələri ilə görüş. «Bakı», qoz., Bakı.
1993, 7 oktyabr.
r \
2 9