Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
40
zındıqlıqda və dinsizlikdə ittiham edərək, onun qətlinə dair üləma-
dan fitva almıĢ, bunun nəticəsində onu dar ağacından asmaqla
edam etdirmiĢdi
46
. Ġlk mənbələrə görə, Sultan Yaqub 24 dekabr
1490-cı ildə vəfat etmiĢ, onu azyaĢlı oğlu Baysunqur əvəzləmiĢdi.
Əslində isə hakimiyyət, faktiki olaraq, Sufi Xəlilin əlində cəm-
ləĢdi. O, 19 yanvar 1491-ci ildə Qazı Ġsanı edam etdirmiĢdi
47
.
1474-cü ildə Uzun Həsənin oğlu Uğurlu Məhəmməd atasın-
dan üz döndərib, Osmanlıya sığındı. O, II Mehmedin qızı Gövhər-
xan sultanla evlənmiĢ, bu nikahdan Əhməd adlı oğlu dünyaya gəl-
miĢdi və sonradan bu oğlan qısa müddət ərzində Ağqoyunlu döv-
lətinin padĢahı olmağı bacarmıĢdı. Osmanlı təzkirələrinə əsasən,
azərbaycanlı Ģair Bəsiri, Uğurlu Məhəmmədin oğlu Əhmədin
xidmətində olmuĢ, 1497-ci ildə Əhməd Azərbaycan taxtına sahib
olarkən o da onunla birlikdə Təbrizə getmiĢdir. Daha sonra Əh-
məd onu elçi kimi dayısı Sultan II Bayəzidin yanına göndərmiĢdi.
Lakin Bəsiri Osmanlı sarayında danıĢıqlar apararkən Əhmədin
ölüm xəbəri gəlmiĢ və o, geri qayıtmayıb, Ġstanbulda qalmıĢdı
48
.
Tarix əsərlərindən bəlli olur ki, Əhməd «Osmanlı padĢahlarının
üsulu ilə» dövləti idarə etməyə, mərkəzi hakimiyyəti gücləndirmə-
yə, ictimai-iqtisadi, siyasi islahatlar aparmağa cəhd etmiĢ və bu-
nun nəticəsində əmirlər tərəfindən qətlə yetirilmiĢdi. Onun haki-
miyyəti cəmi 7 ay sürmüĢdür
49
.
AĢiq Çələbinin məlumatına görə, «Uğurluoğlu Sultan Əhmə-
din diyar-i Əcəmdə Ģəhid olması» xəbəri Ruma yetiĢdikdə xalq
onun üçün matəmə qərq olmuĢdu
50
.
1501-ci ildə ġah Ġsmayılın rəhbərliyi ilə yaradılmıĢ Azərbay-
can Səfəvilər dövləti xalqımızın dövlətçilik tarixinin Ģanlı bir sə-
hifəsini təĢkil etmiĢdir. Lakin təəssüf ki, Osmanlı təzkirəçiləri Sə-
fəvi-Osmanlı münaqiĢəsi üzündən bu dövlətə antipatiya ilə yanaĢ-
46
Мешаирцш-шуара. 1994, с. 38-39, 313.
47
Хунджи Фазлуллах ибн-Рузбихан. Тарих-и алам ара-йи Амини, c.143.
48
Сещи Бей. Тезкире «Щешт-бищишт». с. 201.
49
Эфендиев О.А. Образование Азербайджанского государства Сефевидов в начале
XVI века. Баку, 1961, c.53-54.
50
Кылыч Ф. Мешаирцш-шуара. с. 117.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
41
mıĢ və öz əsərlərində Səfəvilərə və onların tərəfdarı olan qızılbaĢ-
lara qarĢı mənfi münasibət göstərmiĢlər. XVI-XVII əsrlərin Os-
manlı təzkirələrində Səfəvi Ģahları həqarətlə «ġah Ġsmail-i ləin»
51
,
«ġah Ġsmail-i sürx-sər-i bəd-siyər-i iblis-rəhbər»
52
, «fərman-dəh-i
diyar-i Əcəm, Ģah-i Ģeytan-xadim ü həĢəm məzhər-i enva-yi bəd ü
ebatil və sərdar-i əĢrar və rəis-i firqe-yi məxazil, Zöhhak-i xunxar-
əmr olan ġah Ġsmail»
53
, «Təhmas-i anid»
54
, “Ģah-i nikbət-sipah
Təhmasib-i bi-əql ü intibah”, “Ģeytan-i pür-iĢyan və div-i ləin-i
pür-xizlan”, Səfəvi sarayı “xane-yi bum-aĢiyanə”, Səfəvi məmlə-
kətləri “məmalik-i pür-məhalik”, Səfəvilərin tərəfdarları isə «sürx-
sər-i bəd-siyər»
55
, «tayife-yi bədnam»
56
və s. nalayiq ifadələrlə ad-
landırılırlar. Lətifi qızılbaĢları ilhad (dinsizlik) və ibahətdə (ha-
ramları halal bilmək) ittiham edir
57
. AĢiq Çələbi 12 dilimli qızıl-
baĢ tacı haqqında məlumat verir
58
. Osmanlı təzkirəçiləri hətta XIX
əsrin hadisələrindən danıĢarkən azərbaycanlıları «qızılbaĢ» adlan-
dırırlar
59
.
Osmanlı təzkirələrində qızılbaĢlara mənfi münasibətin olma-
sına baxmayaraq, bu əsərlərdə bəzi Azərbaycan Ģairlərinin qızıl-
baĢlar haqqında müsbət Ģeirlərinə də rast gəlirik. Məsələn, Süruri
yazır:
Qönçədən gül nizə çəkdi Ģaha yoldaĢ olmağa,
Lalələr baĢına tac aldı qızılbaĢ olmağa.
Sünbül-i tərdən səba cəm eyləyüb çarublar,
Asitan-i Ģahda baĢ qodı fərraĢ olmağa.
Ey Süruri yerdə Ģahun nail-i əsb-i Düldüli,
51
Латифи Тезкиретцш-шуара. с. 308.
52
Йеня орада, с. 300.
53
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. с. 86.
54
Йеня орада, с. 930.
55
Латифи Тезкиретцш-шуара. с. 221.
56
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. Тезкиретцш-шуара. 591.
57
Латифи Тезкиретцш-шуара. с. 300.
58
Кылыч Ф. Мешаирцш-шуара. с. 59.
59
Мащмуд Кемал Инал. Сон асыр тцрк шаирлери. 3. ъ. с. 1627.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
42
YaraĢur altında mahun ənbərin qaĢ olmağa.
ġahinin farsca bu beyti də qızılbaĢlar haqqındadır:
نركٌ جات
تسا رس رب ار ناتلود بحاص هك ىگ
تسا ردٌح لآ غاب خرس ىاهلگ همه نٌا
Dövlət sahiblərinin baĢlarındakı bir rəngli tacların hamısı,
Heydər nəslinin bağının qırmızı gülləridir.
Osmanlı Ģairi Mövlana Nihani sanki Sürurinin laləni qızılba-
Ģa bənzətmsinə cavab olaraq yazırdı:
Tac-i gülgün geydigiyçün lalə Ģahilər gibi,
Çəkdi süsənlər qılıc sünni sipahilər gibi.
Rafizidür lalə anınçün baĢında tacı var,
Yasəmənlər Həqqə üz tutmuĢ ilahilər gibi
60
.
Bu misal gətirdiyimiz Ģeir parçaları o dövrün gərgin ide-
oloji və hərbi-siyasi rəqabət meydanında baĢ verən hadisələrin
Azərbaycan və Osmanlı ədəbiyyatına təsirinin nümayiĢ etdirilməsi
üçün böyük əhəmiyyət kəsb edirlər.
Qınalızadə I Sultan Səlimdən bəhs edərkən ġah Ġsmayılın
yüksəliĢini təsvir edir. Onun Ģərhinə görə, Əcəm ölkəsi müxtəlif
tayfa hakimlərinin arasında bölüĢdürülmüĢ olduğundan ġah Ġsma-
yıl bu fürsətdən istifadə edib, onlara tək-tək qələbə çalmıĢ və haki-
miyyətə yiyələnmiĢdi
61
. Qınalızadə Səfəvi Ģahlarının hər birinin
«Əfrasiyab-i mərəke-yi girudar» olduğunu və onların «nəf-i ca-
handa fərzanə keçən neçə Ģahları piyada edüb, əsb-i dövlətdən
xak-i məzəllətə düĢürdüklərini» yazır
62
.Osmanlı təzkirəçisi tərə-
findən Səfəvi Ģahlarının məhz qədim türk hökmdarı Əfrasiyaba
bənzədilməsi bu sülalənin bir türk nəsli olmasından irəli gəlirdi.
60
Сещи Бей. Тезкире «Щешт-бищишт». с. 181.
61
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. с. 86-88.
62
Йеня орада, с. 23.
Dostları ilə paylaş: |