Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
65
əsrin ikinci yarısında yaĢamıĢ ġəki xanlarından bəhs edərkən
Azərbaycanın ġəki bölgəsini Dağıstana aid edir: «Həsən Məhəm-
məd xan ibni Hüseyn xan ibni Həsən bəy ibni Hacı Çələbi Dağıs-
tanda ġəki xanı idi»
157
; «Hüseyn xan ibni Həsən bəy ibni Hacı Çə-
ləbi Dağıstanda ġəki xanı idi»
158
. Halbuki ġəki tarixən Azərbay-
can coğrafi anlayıĢına daxil olmuĢ və vətənimizin tarixi
coğrafiyasının ayrılmaz tərkib hissəsi hesab edilmiĢdir. Bu tarixi
gerçəklik bir sıra mötəbər qaynaqlarda öz əksini tapmıĢdır. Belə
ki, Elxanilər (Hülakülər) dövlətinin vəziri olmuĢ məĢhur alim
Fəzlullah RəĢidəddin ibn Ġmadüddövlə Əbülxeyr əl-Həmədaninin
(1247-1318) «Mükatibat-i RəĢidi» adlanan rəsmi yazıĢmalar
toplusundakı 36 saylı sənəddə Elxanilər dövlətinə daxil olan
məmləkətlər sadalanarkən ġəki bölgəsinin adı «Azərbaycanın vila-
yət və naiblikləri» sırasında çəkilir və ġəkinin Azərbaycana aid ol-
duğu göstərilir
159
. Səfəvilərin dövlət quruluĢu və inzibati sistemi
haqqında ən müfəssəl mənbə sayılan Mirzə Səmianın «Təzkirətül-
müluk» («Hökmdarlar üçün təzkirə») əsərində (1725-1729-cu illər
arasında yazılmıĢdır) Azərbaycan ölkəsinin dörd bəylərbəyilikdən
(Təbriz, Çuxursəəd, Qarabağ və ġirvan) ibarət olduğu göstərilir və
bu bəylərbəyiliklərdən hər birinə daxil olan nahiyələrin adları
açıqlanır. Mirzə Səmianın məlumatına görə, ġəki və ƏrəĢ bölgəsi
Azərbaycanın ġirvan bəylərbəyiliyinə daxil olan altı nahiyədən
birini təĢkil edirdi
160
. Rus ordusunun polkovniki S.D.BurnaĢev
vəzifə təyinatı ilə əlaqədar olaraq bir müddət Tiflisdə yaĢamıĢ,
Qafqazın vəziyyəti ilə yaxından tanıĢ olmaq imkanı əldə etmiĢ və
bu barədə kitablar nəĢr etdirmiĢdi. O, 1786-cı ildə yazdığı və
Azərbaycan xanlıqlarının təsvirinə həsr etdiyi əsərində Nuxa
(ġəki) xanlığının adını Azərbaycan vilayətləri sırasında çəkmiĢ,
onun haqqında məlumat vermiĢ və ġəkini Azərbaycan torpağı he-
157
Чинаръы Н. Шейщцлислам Ариф Щикмет Бейин Тезкиретцш-шуарасы. с. 43.
158
Йеня орада с. 44.
159
Рашидаддин. Переписка, с.269-270.
160
Мирза Сямиа. Тязкирятцл-мцлук. Тещран, 1368, с. 72-78; Minorsky V.
“Tadhkirat al-muluk”: A Manual of Safavid Administration. London, 1943, p.39.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
66
sab etmiĢdir
161
. Bu faktlar onu göstərir ki, istər orta əsrlərdə,
istərsə də Arif Hikmətin söz açdığı XVIII əsrin ikinci yarısında
ġəki Azərbaycanın tarixi coğrafiyasının ayrılmaz tərkib hissəsi
olmuĢ və bu həqiqət ilkin mənbələrdə öz əksini tapmıĢdır.
Digər bir təzkirəçi Mahmud Kamal da Ģair Səbati haqqında
məlumat verərkən onun «Dağıstanda ġəki müzafatından QutqaĢini
qəryəsi əhalisindən» olduğunu və 1846-cı ildə doğulduğunu ya-
zır
162
. Buradan belə bir səhv nəticə doğa bilər ki, guya Səbati ana-
dan olan zaman, yəni 1846-cı ildə ġəki və onun bir nahiyəsi olan
QutqaĢen (Qəbələ) inzibati baxımdan Dağıstana tabe imiĢ. Lakin
biz tarixi dəlilləri incələdik və Mahmud Kamalın bu mülahizəsinin
tamamilə yanlıĢ olduğunu gördük. Belə ki, Çar Rusiyası zamanın-
da Nuxa (ġəki) qəzası 1 yanvar 1841-ci ildə yaradılmıĢdı və o,
Nuxa, Xaçmaz, Qəbələ və ƏrəĢ məntəqələrindən ibarət idi
163
. Nu-
xa qəzası yaradıldığı vaxtdan etibarən mərkəzi ġamaxı Ģəhəri olan
və bir sıra ġimali Azərbaycan qəzalarını (ġamaxı, ġuĢa, Nuxa,
Lənkəran, Bakı, Dərbənd və Quba) özündə birləĢdirən «Kaspi vi-
layəti»nin tərkibinə daxil edilmiĢdi
164
. 1846-cı ildə «Kaspi vilayə-
ti» ləğv olunduqdan sonra Nuxa (ġəki) qəzası ġamaxı quberniya-
sının, 1859-cu ildən Bakı quberniyasının, 1868-ci ildən isə Yeliza-
vetpol (Gəncə) quberniyasının tərkib hissəsi olmuĢdu
165
. Buradan
məlum olur ki, nə Səbatinin doğulduğu 1846-cı ildə, nə ondan
öncə, nə də ondan sonra ġəki və o zamanlar onun bir məntəqəsi
sayılan Qəbələ Dağıstana aid edilməmiĢlər. Onlar Dağıstandan
deyil, bəzi digər Azərbaycan qəzaları ilə birlikdə ġamaxıdan, daha
sonralar isə Bakıdan və Gəncədən idarə olunmuĢlar.
161
Описание областей Адребижанских в Персии и их политического состояния
сделанное пребывающим при его Высочестве Царя Картлинском и Кахетинском
Ираклии Темуразовиче Полковником и Кавалером Бурнашевым в Тифлисе в 1786
г. Курск, 1793, с. 7-9.
162
Мащмуд Кемал Инал. Сон асыр тцрк шаирлери. 4. ъ. с. 2135.
163
Азярбайъан Совет Енсиклопедийасы (АСЕ), ъ. ВЫЫ, с.305.
164
АСЕ, ъ.В, с.291.
165
АСЕ, ъ.ВЫЫ, с.305.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
67
Göründüyü kimi, tarixi qaynaqlar və rəsmi sənədlər ġəkinin
əsrlər boyunca tarixi, coğrafi, mədəni və siyasi cəhətdən Dağıstana
deyil, Azərbaycana aid olduğunu təkzibedilməz Ģəkildə ortaya
qoyur. Belə olan halda, Arif Hikmətin və Mahmud Kamalın ġə-
kini Dağıstana aid etmələri onların Qafqazın tarixi və coğrafiyası
haqqında səthi biliklərə malik olduğunu göstərir. Çünki elə həmin
müəlliflər öz təzkirələrinin digər yerlərində XVIII-XIX əsrlərin
Ģairlərindən bəhs edərkən Qarabağı və ona tabe olan BərgüĢad və
Qazaxı da əsassız surətdə Dağıstana aid edirlər: «Vaqif Dağıstan
qitəsində, Qarabağ nam ölkədə Qazax tayifəsindən zühur … et-
miĢdir»
166
; və ya Mahmud Kamal, Nigaridən bəhs edərkən
«Nigari … Dağıstanda Qarabağa tabe BərgüĢad qəsəbəsində 1220
(1805)-də doğdu» Ģəklində bilgi verir
167
. Bu kimi məlumatlar heç
bir mənbənin faktları ilə təsdiqlənmir. Əksinə, tarixi qaynaqlar sö-
zügedən ərazilərin tarix boyunca Azərbaycan coğrafiyasının tərki-
bində olduğunu nümayiĢ etdirir. Hələ məĢhur ərəb tarixçisi Əh-
məd ibn Əsəm əl-Kufi (ö. 926) özünün «Fütuh əl-buldan» («Ölkə-
lərin fəthi») əsərində «Bərdədən 40 fərsəx … aralı olan Qazax adlı
məntəqənin» Azərbaycana aid olduğunu bildirmiĢdir
168
. Fəzlullah
RəĢidəddin, ġərəf xan Bidlisi, Övliya Çələbi, Mirzə Səmia,
S.D.BurnaĢev, Hacı Zeynalabidin ġirvani, Ġsa Ziyai və baĢqaları
öz əsərlərində Qarabağın aĢkar surətdə Azərbaycan ərazisi olduğu-
nu qeyd etmiĢlər. Yuxarıda adlarını çəkdiyimiz Osmanlı təzkirəçi-
lərinin bəhs etdikləri XVIII əsrin sonları - XIX əsrin əvvəllərinə
dair ən mötəbər qaynaqlardan biri məĢhur səyyah Hacı Zeynalabi-
din ġirvaninin səyahətnamələridir. Bu müəllif özünün «Bustan üs-
səyahət» əsərində yazır: «Qarabağ Azərbaycanın vilayətlərindən
biridir, hər yeri firavandır və əhalisi türkdillidir»
169
. Bütün bunlar-
166
Чинаръы Н. Шейщцлислам Ариф Щикмет Бейин Тезкиретцш-шуарасы. с. 109.
167
Мащмуд Кемал Инал. Сон асыр тцрк шаирлери. 4. ъ. с. 1627.
168
Orta əsr ərəb mənbələrində Azərbaycan tarixinə aid materiallar (ön söz: F.Əsədov;
tərcümə edənlər: Z.Bünyadov, C.Ġskəndərli, H.Əkbərov, S.Süleymanova, E.Ağayeva).
Bakı, 2005, s. 59.
169
Щаъы Зейналабидин Ширвани. Bustanus-səyahət. Tehran, 1315, с. 425.
Dostları ilə paylaş: |