Nizami Tağısoy
218
da söhbətə Osman Kasayevin özü tərəfindən 1943-cü ildə qələmə
aldığı adi avtobioqrafiyasından başlamışdır. Bu avtobioqra fiyada
dağlı ailəsindən çıxmış bir gəncin tipik xüsusiyyətləri öz əksi-
ni tapmışdır. Burada onun ibtidai məktəb, peşə məktəbi, iki hər-
bi məktəbi qurtarıb, tank əleyhinə divizionda, piyada polkunda
peşəkar hərbçi kimi xidmət etdiyi göstəril mişdir. Bununla belə
bioqrafiyanın sətirləri arxasından sanki qəhrəmanın romantik şü-
caəti, Vətəni müdafiə hissi boylanır. Qəhrəmanın xarakteri, onun
dünyagörüşü, mənəvi siması, həm də onun döyüş dostlarının,
partizan mübarizəsində yaxından iştirak edənlərin xatirələrində
açılır: «Osmanın hərbi şüuru gücün cəmləşdirilmə sində, insan-
ların təşkilatlan masında, partizan hərəkatının gedişi prosesində
yüksəlir, və bu, ona insanlara komandanlıq etmək üçün mənəvi
və hüquqi güc vermişdir….
Döyüş epizodlarında Osman Kasayevin qəhrəmanlığının
hüdudsuzluğu, şəxsi qeyrəti, cəsurluğu və möhkəmliyi açılır»
(7,146-147). Əlbəttə, əsər heç də Osman Kasayevə həsr olunma-
yıb, müəllif burada həm də qaraçaylıları, partizan birləşmələrini,
partizan həyatını, Osmanın döyüş dostlarını, məkrli və qorxunc
düşmənlə mübarizəni, insan taleyinin necə formalaşmasını və s.
kimi məsələləri detallarla təsvir etmişdir. Əsərdə həyati materi-
alın zənginliyi müəllifə təhkiyənin rəngarəng priyomla rından,
sənədli janrın müvafiq vasitələr arsenalından istifadə üçün mün-
bit şərait yaratmışdır. Müəllifin diqqət mərkəzində tipik dağlı
aulundan çıxmış gəncin avtobioqrafiya sı dayanmışdır. Lakin bu
avtobioqrafiyanın alt sətirlərindən gənc Osmanın cəsurluq hissi,
Vətəni müdafiə etmək istəyi daha çox göz önünə gəlir. Qəhrəma-
nın xarakteri ilə yaxından tanışlıq onun dünyagörüşü, mənəvi-əx-
laqi siması onunla yaxın insanların münasibətlərində və partizan-
lıq mübarizəsində açılır. S.Laypanovun 121-ci partizan polkunun
dislokasiya olunduğu ərazini əsərdə bütün incəlikləri ilə yaratma-
sı, onun üçbucaq şəklində ərazini əhatə etməsi – Mogilyov şəhəri
Qaraçay ədəbiyyatı
219
Mogilyov şossesi, Minsk, Mogilyov – Osipoviçi dəmiryol xətti,
Bobruysk və s. kimi yerlərin təsviri, döyüşlərin konkret olaraq
getdiyi illər, aylar, zonalar, həmin zonalarda yerləşən kəndlərin
göstərilməsi və s. əsərə yetərincə realist mənzərələr qatır, onun
təsir və emosional gücünü artırır. Müəllif oxucunun gözü qarşı-
sında bənzərsiz qəhrəman xarakteri yaratmaqla, onu ideallaşdır-
maqdan kənarda dayanır. Daha doğrusu, əsərin bəzi yerlərində o,
Osmanın çatışmazlıqlarını da göstərməkdən çəkinmir. Bununla
belə Osmanda özünü əks etdirən bir sıra çatışmazlıqlar, onun zəif
cəhətləri heç də islah olunmayan kimi təqdim edilmir. Laypanov
yaxşı başa düşür ki, qəhrəman haqqında həqiqəti demək, təsvir
etmək hər hansı bədii quramadan daha yaxşıdır. O.Kasayevin fər-
di cizgilərinin yaradılmasında S.Laypanov xatirələrə, sənədlərə,
dost-tanışların onunla bağlı fikirlərinə müraciət edir və bu, qəhrə-
manın həyat taleyinin və simasının yapılmasında ön planda daya-
nır. Müəllif tərəfindən əsərin infrastrukturuna daxil edilmiş çox-
saylı bitkin novellalar, bir tərəfdən, təhkiyəçinin fərdi yazı mane-
rasını ortaya qoyursa, digər tərəfdən, onun Qaraçay folklorunda
geniş yayılmış hekayə janrının imkanlarından ustalıqla istifadə
etdiyini sübut edir. Belə priyomdan istifadə həm də folklor janrı
elementlərinin ədəbiyyatda – hekayə, povest və roman janrların-
da tətbiqini maraqlı məcraya yönəldir. Yeri gəlmişkən qeyd edək
ki, Həsən Appayev «Qara sandıq» və Osman Xubiyev «Əmanət»
romanlarında belə priyomdan uğurla istifadə etmişlər. A.Qaraye-
va yazır: «S.Laypanovun kitabında ənənəvi janrın sonrakı təka-
mülü gedir. Vahid mövzunun inkişafı ilə bağlı olan daxilən bitkin
novellalar zənciri hadisə, fakt, adları xroniki ardıcıllıqla bərpa et-
məklə, beləliklə, kitabın bu hissəsini müasir nəsr üçün xarakterik
olan novellalarda olan povest janrına yaxınlaşdırır» (22,57).
Əsərin belə kompozisiyası təhkiyəçiyə daha aydın, daha dra-
matik və xarakterik epizodları seçməyə, qəhrəmanın döyüş bi-
oqrafiyasında yer almış ikinci dərəcəli faktları kənarda qoymağa
Nizami Tağısoy
220
imkan vermişdir. Məhz bu xüsusiyyətinə görə Qaraçay ədəbiyya-
tı üçün bu yeni özünəməxsus bir fənd kimi dəyərləndiril məlidir.
S.Laypanovun haqqında bəhs etdiyimiz əsəri Qaraçay xalqının
qəhrəman oğlu ilə bağlı mükəmməl təsəvvürlər yarat maqla, həm
də böyük ictimai rezonansa səbəb olmuşdur. Eyni zamanda onu
da qeyd etmək yerinə düşər ki, S.Laypanovun bu əsəri haqqında
ilk obyektiv tənqidi təhlili də biz məhz A.Qarayevanın «Müasir
Qaraçay ədəbiyyatında müharibə nəsri haqqında» kitabında tapı-
rıq. Çünki məhz bu əsərdə zəngin faktoloji və sənədli materiallara
söykənməklə S.Laypanov Qaraçay ədəbiyyatında bu janra vətən-
daşlıq hüququ verdiyini sübut etmişdir.
4.6. Hənəfi Ebzeyev yaradıcılığında
müharibə mövzusu
Söhbət Qaraçay nəsrində müharibə mövzusuna həsr olunmuş
nümunələ rdən düşmüşkən burada Hənəfi Ebzeyeyin «Munir» və
«Bıçağın ağzında» povestlərinin də adlarını çəkməyə ehtiyac var-
dır. Hənəfi Ebzeyev də Harun Boqatıryov kimi Böyük Vətən Mü-
haribəsinin bütün məşəqqətlərini görmüş, Cənub, Birinci Belarus
və Birinci Ukrayna cəbhələrində kəşfiyyatçıdan vzvod koman-
diri, artilleriya qurğuları batareyasının komandirinə qədər şərəfli
döyüş yolu keçmişdir. Müharibə qurtardıqdan sonra da o, hərbi
xidmətdə qalmış və döyüş xidməti dövründə gördüklərini qələ-
minin gücü ilə oxuculara çatdırmağa çalışmışdır. Buna görə də
Ebzeyevin döyüş təcrübəsi onun povest yaradıcılığında mühüm
material kimi xidmət etmişdir.
Müəllifin əsəri povest adlandırmasına baxmayaraq, onu bu
janr adı altında ən azı ona görə nəzərdən keçirmək olmaz ki, bu-
rada nə onu şərtləndirən konflikt, nə də sona çatdırılmış süjet xətti
yoxdur. Nəzərə alsaq ki, povest hekayədən fərqli olaraq bir ha-
Dostları ilə paylaş: |