Nizami Tağısoy
212
16).
Əlbəttə, Qaraçay ədəbiyyatında müharibə mövzusuna mü-
raciət heç də onun isti izləri ilə ortaya çıxmırdı. Bundan başqa
həm də müharibənin qızğın getdiyi illərdə qaraçaylıların doğma
yurddan deportasiyası da, ona müraciətin sonrakı dövrlərdə or-
taya çıxmasını şərtləndirmişdir. Çünki qaraçaylılar doğma yurda
yalnız on dörd ildən sonra qayıda bilmişdilər və bu dövrdə mü-
haribəyə həsr olunmuş nəsr nümunəsi ilk növbədə S.Laypanov
və O.Xubiyev tərəfindən qələmə alınmışdı. Müharibəylə bağlı
Qaraçay bədii sözünün gec meydana gəlməsi vəziyyətin belə
gərginliyi ilə izah olunmalıdır. Digər bir məsələ də Qaraçay na-
sirlərinin müharibəyə münasibətini standartdan kənarlaşdırmaya
şərait yaradırdı. Yüzlərlə Qaraçay ziyalıları etnik – milli ənənələ-
rin qorunması, dini baxış və özünəməxsusluqlarına görə güllələn-
məyə məruz qalmışdılar. Bu isə xeyli dərəcədə insanların Sovet
dövlətinə və ictimai quruluşuna inamını sarsıtmışdı.
Qaraçaylıların doğma yurda qayıdışından sonra Sovet döv-
lətçiliyinə və partiyaya ikili münasibət özünü göstərirdi. Eyni
zamanda ictimai-siyasi vəziyyət o qədər gərgin idi ki, Qaraçay
söz adamları ölkə rəhbərlərinin bütün haqsızlıqlarına baxmaya-
raq, siyasi hakimiyyətin davranışını təqdir etməyə çalışırdılar.
Hətta Sovet rəhbərlərinə minnətdarlıqlarını bildirirdilər (32,226).
Həqiqətdə isə vəziyyət tamamilə bambaşqa idi. Bu tipli minnət-
darlıqlar dekorativ xarakter daşıyırdı. Lakin bütün hallarda so-
vet siyasət maşını öz işini görürdü. Təqiblər, ciddi senzura qara-
çaylıların düçar olduğu faciələri qələmə almağa imkan vermirdi.
Xalqın gözü qorxudulmuşdu. Eyni zamanda Qaraçay ədəbiyya-
tında müharibə mövzusuna müraciət, yuxarıda adlarını qeyd etdi-
yimiz müəlliflərdən başqa, hələ 50-ci illərin sonlarında geniş və
dərin həllini tapa bilməmişdi. Yalnız sonrakı dövrlərdə (məsələn,
60-cı illərdə) hərb mövzusuna müraciət güclənmişdi. Onun iza-
hında Qaraçay ədəbiyyatının inkişafının maraqlı qanunauyğun-
Qaraçay ədəbiyyatı
213
luqları müşahidə olunur və onda ümumi 60-cı illər çoxmillətli
sovet ədəbiyyatı üçün özünəməxsus meyl formaları özünü əks
etdirirdi (19,4).
Burada onu da qeyd etmək yerinə düşər ki, müharibədəki
«səngər gerçəkliyi»nin doğru-düzgün yaradılması, həm də müəl-
liflərdən problemin geniş tarixi üfüqlərinə dərindən diqqət yetir-
məyi tələb edirdi. Buna görə də müharibə zamanı min bir məh-
rumiyyətlərə (əsir düşənlər, həlak olanlar, konslagerlərdə ömür
çürüdənlər və başqaları) düçar olmuş insanların dramatik taleyini
təsvir etməyə istiqamətlənən əsərlər müharibə dövrünün müxtəlif
məqamlarını göz önündə əks etdirməyə üstünlük verirdi. Mü-
haribə ilə bağlı dövrü mətbuatdakı nümunələrlə yanaşı, həm də
xeyli məqalə, material və kitablar işıq üzü görürdü. Onların sıra-
sında tank ordusu polkovniki Harun Boqatıryovun «Vətən uğrun-
da» («Эсре тюшюрюуле») və Seyid Laypanovun «Qaraçay oğlu
– Belarusiya qəhrəmanı» («Къарачайны уланы – Беларуссияны
джигити») sənədli oçerkini (bu kitab ölümündən sonra Sovet
İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülmüş Osman Kasayevə həsr
olunmuşdur) (2;26;11;12), N.Ebzeyevin «Munir» və «Bıçağın
ağzında» («Бычакъны ауузунда») povestlərini qeyd etməliyik.
4.4. Harun Boqatıryovun «Vətən uğrunda» memuarı
Harun Boqatıryovun «Vətən uğrunda» memuarı onun özü-
nün komandanlıq etdiyi 3-cü tank ordusunun hərbi bioqrafiyası
əsasında yazılaraq ortaya qoyulmuşdur. O, burada tank ordu-
sunun bütün döyüş yolunu müxtəlif kəndlərdən, qəsəbələrdən,
şəhərlərdən, ölkələrdən keçirərək bir çox ərazilərdə təsvir etməyə
səy göstərmişdir. Memuarda komandirlərin, rəislərin və sıravi əs-
gərlərin canlı, çoxtərəfli və xarakterik cizgiləri yaradılır. Əsər-
də qəddar müharibə qanunları ilə yanaşı, həm də bəzi obrazla-
Nizami Tağısoy
214
rın satirik, sarkastik və yumor dolu xarakterləri ortaya qoyulur.
Harun Boqatıryov tarixi döyüşləri, onların miqyasını, hadisələrin
əzəmətini və geniş əraziləri əhatə etməsini böyük ustalıqla ver-
məyə çalışmışdır. Memuar müəllifinin fərdiliyi onun özünü və
hadisələri qiymətləndirməsi fonunda gedir. Oxucu Boqatıryovu
daim tank ordusunun ön cərgələrində görür. Harun Boqatıryov –
bütöv, əvəzsiz naturadır. «O, qarşımızda istedadlı komandir kimi
dayanır, onun diqqətindən heç nə kənarda qalmır - nə tank bölmə-
sinin həyatı, nə məişət şəraiti, nə döyüş texnikası, nə ayrı-ayrı əs-
gər və zabitlərin əhval-ruhiyyəsi. Bütün bunlarda onun tərbiyəçi
və təşkilatçı istedadı üzə çıxır. Harun Boqatıryov insanları öyrət-
mək üçün mənəvi hüquqa malikdir, çünki o, ondakı təşəbbüskar-
lığı, döyüşdə onunla çiyin-çiyinə olmağı öz tabeliyində olanlarda
tərbiyə etmək istəyir» (7
а
, 142).
H. Boqatıryovun kitabının üslubunda təhkiyə memuarında
materialların peşəkarlıqla seçilmə prinsipi özünü yüksək şəkil-
də əks etdirməsə də, müharibənin təsvirində əsərə yalançı pafos
yaddır. Harun Boqatıryov onunla çiyin-çiyinə vuruşanların, dö-
yüşçülərlə koman dirlərin lakonik, uğurlu obrazlarını yaradarkən,
həm də Boqatıryovun öz fərdi xarakterinin əlavə cizgiləri ortaya
qoyulur. Elə buna görə də həm də Boqatıryovun «Vətən uğrunda»
memuarının Qaraçay nəsrinin inkişafında müəyyən rolu olduğu-
nu qeyd etməyə ehtiyac vardır.
Elə buradaca qeyd edək ki, Harun Boqatıryovun, Seyid Lay-
panovun və Hənəfi Ebzeyevin müharibə mövzusuna həsr etdik-
ləri əsərləri xeyli xüsusiyyətləri ilə bir-birinə yaxındır. Harun
Boqatıryov «Vətən uğrunda» hərbi-memuarında kəndlərdən,
qəsəbələrdən və şəhərlərdən baş alıb gedən döyüş yolunu qələmə
almaqla, Rossoşidən Xarkova qədər, Kursk qövsü, Dnepr, Kiyev,
Sumı, Fastov, Jitomir – Berdiçev əməliyyatları, Çexiya, Slova-
kiya, Avstriya və Berlində gedən döyüşləri bütün təfərrüatları ilə
qələmə almışdır. Almanların hər bir qarış torpaq uğrunda vuruş-
Dostları ilə paylaş: |