362
Arxiv sənədləri göstərir ki, X.R.UIutürk 70-ci illərdə də bədii
publisistika sahəsində ciddi çalışmışdır. Bəzən elə olur kl, belə
publisistik yazılar memuar xüsusiyyətləri ilə cilalanır, spesifik
forma müəyyənliyi kəsb edir. Xəlil Rza Azərbaycanın müxtəlif
bölgələrinə səfərləri zamanı təkcə gündəlik (elmi-tarixi memuar)
yazmaqla kifayətlənməmiş, konkret başlıqlar, tarixlər altında
publisistik məqalələr də hazırlamışdır. Görünür, bunları o, daha
çox çap materialları kimi nəzərdə tutmuş, lakin demək olar ki, bəlli
səbəblər üzündən çapına nail olmamışdır (“Millilik sənətkarın
şüurlu fəaliyyətindən doğmalıdır” (1971), “Milli özəlliklər” (1971)
və başqaları).
70-ci illərin publisistik yazıları da tarixi fakt, milli-bəşəri
dəyərlərlə yüklüdür. Həmin illərin ədəbi-publisistik yazılarından
“Böyük Axuminin sorağında” (21 fevral 1973-cü il), “Əziz,
sevimli Suyimə xanım!” (8 fev-ral 1975-ci il), “Qardaşım Əli
Mahmud” (23 iyun 1971-ci il), “Türkana doğru” (26 iyun 1971-ci
il), “Alimin qayğıları” (18 fevral 1973-cü il tarixli) məqalələri qeyd
oluna bilər.
Bir neçə xarakterik nümunə ilə kifayətlənəcəyik. “Qardaşım Əli
Mahmud” (23 iyun 1971-ci il) məqaləsində “İnsanın mənəvi
ucalığa çağırışı ideyası bədii qüvvətlə verilib. Asif Gündoğanın
(Ata – Ə.Ə.) dediklərindən: “Norveç dramaturqu Henrix İbsenin
“Brant” əsərinin eyni adlı qəhrəmanı insanları ucalığa, paklığa
səsləyir. Ancaq aciz, balaca, bəsit adamlar ardınca getmək
istəmirdər. Onu daşa basırlar. Daşa basılan, qana bulaşan Brantın
öz amalından dönməməsi, nadanlığın yerində mismarlanıb
durması, onun polad iradəsi insanlarda elə güclü heyrət doğurur ki,
onlar Brantın dalınca gəlirlər. O, əqidəsində müstəsna dərəcədə
yetkin olduğundan fanatikcəsinə, məcnuncasına idealına
bağlandığından insanları heyrətləndirir və insanlar onun ardınca
irəliləyirlər. Demək, qeyri-adilik hətta, ən adi adamlara belə təsir
göstərməyə
363
bilməz. Ən alçaq adamın ürəyində belə heyrət qığılcımı yox deyil,
Heyrətsiz insan yaşaya bilməz. Ancaq bu qığılcımı alova
döndərmək üçün müstəsna oğullar gərəkdir. Buna görə də daim
dahilərə təşnədir cəmiyyət, toplum. İnsanlar adətən özünə
bənzəyənlərə hörmət edir. Ancaq insanlar yalnız özündən
yüksəklərin ardınca gedir. Buna görə öncə insanlardan çox
yüksəkdə duran bir şəxsiyyət olmaq gərəkdir. Mənəvi zirvədə
durmalısan. Bu zirvədən enib insanları həmin ucalığa aparmalısan”
(Şairin arxivindən, 23 iyun 1971-ci il) [318].
Dostluğun mahiyyəti də X.R.Ulutürkdə mənəvi yetkinlik
nümunəsidir. “Türkana doğru” (26 iyun 1971-ci il) məqaləsində
oxuyuruq: “Dostluğu bilməyib yetişdirmək her şeydən öncə
içəridən işıqlanmaq, boy atmaq deməkdir, yəni şəxsi yetkinlikdir.
Biz özümüz bir insan kimi nə qədər mərd, bilikli, əməksevər
oluruqsa, dostluğumuz da bir o qədər zənginləşir. Mən cılız
adamların dostluğunu saymıram. Yaşasın böyük təbiətlərin, böyük
zəkaların dostluğu! Dostluq həm də bizim çiynimizdə yeni
vəzifələr qoyur. Bunu yerinə yetirmədikdə dostluğun bir qütbü
ölür” (26 iyun 1971-ci il) [318].
“Zaqatala muzeyində” (4 iyun 1972-ci il) məqaləsi filologiya
elmləri doktoru Q.Beqdelinin eyni adlı məqaləsi əsasında
hazırlanmış və arxivdə “X.R.” imzası ilə saxlanılmışdır. Zaqatala
qala tarix ölkəşünaslıq muzeyinin bir illiyi münasibətilə yazılmış
məqalədə metal pulların tarixindən söz açılır. Oxuyuruq:
“Muzeydə müəyyən miqdarda sikkə saxlanır. Bunlar Sasani
dövründən tutmuş Səfəvilərin sonuna qədərki çağlara aiddir.
Əməvilər, Abbasilər, Səfəvilər hökmdarlarına dair metal pullar
xüsusilə çoxdur. Sasani dövrünə mənsub gənc bir hökmdarın sik-
kədəki şəkli onun Xosrov Pərviz olması ehtimalını doğurur (26
iyun l971-ci il)[318].
“Alimin qayğıları” (18 fevral 1973-cü il) təbiətə edilən qəsdlərə
etiraz təriqilə yazılmış məqalədir. Şair təbi-
364
ətdə quşların azaldılması, meşələrin qırılması səbəbləri ilə bağlı
torpaqşünas, Lənkəran torpaqlarını öyrənmiş Bəqrəddin Həsənovu
danışdırır: “Vaxtilə tərifi dünyanı bürümüş Qızılağac qoruğuna
qanadlılar düşərgəsi demək olardı. İndi burada qızıl qazın,
qırqovulun, turacın, gözəl kəkliyin, nəhəng qanadlı qu quşlarının
sayı azalır. Niyə?” “Təbiəti qorumaq yalnız alimin, təsərrüfatçının
işi deyil, hamının borcudur. Bir də görürsən ki, yaylağa gəlmiş bir
adam kabab çəkmək üçün odun axtarır, tapmayanda balta götürüb
üz qoyur meşəyə. Məgər bu insani hərəkətdir? Bəzi nadanlar
ağacın qabığım soyurlar ki, gövdəsi gələn iləcən qurusun...” (Şairin
arxivindən 18 fevral 1973-cü il) [318]. Şairin niyənələri,
həyəcanları bu gün də aktual səslənir.
X.Rza publisistikasında diqqəti cəlb edən bir xüsusiyyət də
müsahibə janrı ilə bağlıdır. 70-ci illərdə Xəlil Rza ilə bir neçə dəfə
müsahibə aparılmışdır. Həmin müsahibələrin ideya məzmunu da
mənəvi dəyərləri təbliğ baxımından qiymətlidir. “Sevimli şairimiz,
ustad Bəndəroğlu həzrətlərinin sorğularına cavabım” (5 fevral
1976-cı il), “Əməkdaşımızın şair Xəlil Rza ilə müsahibəsini
dinləyin” (1977-ci il), “Telegüzgü əməkdaşları Nazim bəy və
Tarıyel bəyin sorğularına cavab” (8 aprel 1980-ci il)
müşahidələrində sorğular və cavablar milli-mənəvi keyfiyyətlərlə
bağlıdır. Birinci müsahibədə xalqlar arasında mədəni əlaqə və
vəzifələr, ikinci müsahibə də ana dilinin təmizliyi, M.Ş.Vazeh,
Əcəmi Naxçıvani, Nəsirəddin Tusi, M.Füzuli, A.Ələsgər, Ə.Vahid
, klassik irs gəncliyə, milli geyimlərə münasibət, üçüncü
müsahibədə isə valideyn və övlad borcu, poeziyanın sirri, “Sirlər
xəzinəsi” nin tərcüməsi, azərbaycanlıların soy tərkibi, “Krasnodon
qartalları”nın yazılması, tatar dilinin necə öyrənilməsi, “Babək”in
səhnəmizdə niyə göstərilməməsi, tərcüməyə geniş yer
verilməməsinin səbəblərindən danışılır.
80-ci illərin publisistikası ədəbi portretlər - oçerklər
Dostları ilə paylaş: |