17
M.C.Paşayev “Yolumuz hayanadır”, S.Dağlı “Bahar oğlu”, Ə.Cəfərzadə
“Aləmdə səsim var mənim”, “Vətənə qayıt”, “Eşq sultanı”, İ.Hüseynov
“Məşhər”, Ə.Nicat “Nəğməyə dönmüş ömür”, O.Salamzadə “Əsrlərin
sirri”, “Sevgi iztirabı”, Ə.Babayeva “Bəlkə sabah olmadı”, S.Əhmədli
“Yasamal gölündə qayıqlar üzürdü”, N.Əbdürrəhmanlı “Yalqız”, Nigar
“Sınmış sükut”, S.Alışarlı “Maestro”, İ.Fəhminin “Akvarium”, “Aktrisa”
və s. romanları Azərbaycan ədəbiyyatında sənətkar haqqında yazılmış
əsərlərdəndir. Həmin romanlarda yaşadıqları cəmiyyədə köməksiz qalan,
təklənən, tənhalaşan istedad sahiblərinin çətin, keşməkeşli, problemlərlə
yüklü həyat yolu təsvir olunmuşdur.
Bu bölmədə, eyni zamanda, İ.Muğannanın “Məşhər”, Ə.Cəfərzadənin
“Aləmdə səsim var mənim”, Ə.Babayevanın “Bəlkə sabah olmadı”,
İ.Fəhminin “Akvalanq və yaxud Yüngül bir yay oyunu”, Nigarın “Sınmış
sükut”, S.Əhmədlinin “Yasamal gölündə qayıqlar üzürdü” romanları
yaradıcı şəxsiyyətin bədii əsərdə əksi fonunda tədqiq edilmiş və yeri
gəldikcə alman nəsr nümunələri ilə müqayisə olunmuşdur.
Dissertasiyanın III fəsli “Çağdaş Azərbaycan və alman
romanlarında həyat həqiqəti və bədii gerçəklik” adlanır. Bu fəsil üç
yarımfəsildən ibarətdir. “Romanda müharibə mövzusu: fərdi və fərqli
yanaşmalar” adlı birinci yarımfəsil Azərbaycan və alman romanlarında
müharibə mövzusunun tədqiqinə həsr olunmuşdur.
XX əsrin sonlarından başlayaraq II Dünya müharibəsi, faşizm
“sosial-tarixi, mənəvi-psixoloji” aspektdən araşdırılmağa başlanılmışdı.II
Dünya müharibəsini gözləri ilə görmüş yaradıcı nəslin əsərlərində
göstərilirdi ki, geriyə-evlərinə qayıdan döyüşçülər yeni ictimai şəraitə
uyğunlaşa bilmədikləri üçün psixoloji sarsıntı keçirir, cəmiyyətə adaptə ola
bilmir, ruhi sarsıntının təsiri ilə özlərini və ailə üzvlərini məhv edirdilər.
Yaxın keçmişdə baş vermiş müharibə E.Remark, H.Fallada, G.Kazak,
A.Zegersin və s. yaradıclığında ümummilli, eyni zamanda da, qlobal hadisə
kimi dəyərləndirilmişdir. Bu ədəbi nümunələrdə müharibənin anti-humanist
mahiyyəti tənqid olunmuş, alman xalqının bütün bəşəriyyət qarşısındakı
etirafı səsləndirilmişdir. Müharibədən sonra küskünləşmiş insanların həyatı,
siyasi-iqtisadi böhran, vətənin gələcək taleyi bu dövrdə yazıb yaradan
sənətkarların romanlarında əsas məsələlər idi. Alman yazıçıları məlum
problemə yeni rakursdan yanaşaraq alman ədəbiyyatının “ümumdünyəvi
nüfuzunu qaytarmağa çalışırdılar”. H.Falladanın “Canavarla canavarlar
arasında”, “Dəmir Qustav”, “Hər kəs tənhalıqda ölür”, H.Kazakın “Çay
yanında şəhər”, Şunurrenin “Dəfnlər” romanları məhz belə mürəkkəb,
ziddiyyətli, xaotik bir dövrün məhsulu idi. Bu əsərlərdə tənqid hədəfi təkcə
18
faşizm, sosializm yox, istənilən totalitar cəmiyyət idi. Müharibənin
iştirakçısı kimi onun dəhşətlərini görmüş H.Böll, G.Qrass, M.Valzer,
Z.Lenç kimi yazarlar II Dünya müharibəsinin simasında əsrlər boyu
bəşəriyyətə, inkişafa zidd olan müharibələri lənətləyirdilər.
Nasist mövzusu 90-cı illərdə yazan yazıçıların yaradıcılığında da
əhəmiyyətini itirməmişdir. B.Şlinkin “Qiraətçi”, M.Maronun “Animal
triste”, H.Krausserin “Zəngin dünya”, U.Timmenin “Karri” kolbasasının
mənası”, Seven Lagerin “Fosfor”, X.Ransmayrın “Kitaxara xəstəliyi”,
M.Beyerin “Uçan itlər”, M.Kümpfüllerin “Xamperin qaçışı”, F.İlliesanın
“Günahsızcasına rəhbərlik”, T.Brussiqin “Bizim kimi qəhrəmanlar” adlı
romanlarında hədəf müharibədən daha çox onun insan zehnində və
yaddaşında buraxdığı xoşagəlməz fəsadlar, ağrılı-acılı xatirələr, sağalmaq
bilməyən mənəvi yaralardır. Bu bölmədə B.Şlinkin “Qiraətçi” romanı təhlil
edilmiş və digər məşhur alman yazıçısı H.Böllün “Bir təlxəyin düşüncələri”
əsəri ilə müqayisə olunmuşdur.
Azərbaycan ədəbiyyatının 60-70-ci illər mərhələsində də II Dünya
müharibəsinin dəhşətlərini təsvir edən romanlar yazılmışdır. Xüsusilə,
H.Seyidbəyli, İ.Hüseynov, H.Abbaszadə, S.Əhmədov, V.Nəsib və
başqalarının romanlarında müharibə mövzusu başlıca yer tutur. 90-cı illərin
əvvəllərindən başlayaraq Azərbaycan arealında müharibəyə əvvəlki
münasibət dəyişmişdir. S.Əhmədlinin “Gedənlərin qayıtmağı” romanında
müharibənin dəhşətlərindən daha çox yaxınlarını cəbhəyə yola salmış
insanların o illərdə çəkdikləri maddi və mənəvi çətinliklər, müharibənin
daxili yaşantıları əks olunmuşdur.
M.İbrahimbəyovun “Dənizdə qasırğa”adlı tarixi-sərgüzəşt romanı
1941-45-ci müharibə illərindəki siyasi olaylardan bəhs edir. Hitler
hakimiyyətinə nifrət və faşistlərin törətdikləri vəhşiliklərin simasında
müharibələrə qarşı etiraz motivi yazıçının bütün dünyaya çatdırmaq istədiyi
mesajdır:
“- Bu adam kimdir? Niyə belə hirslidir?
- Adolf Hitlerdir. Özü də hirsli-zad deyil, əksinə. Kefi kökdür. O
böyük uğur qazanıb, Məmməd. Avropanın yarısını tutub, -radioya qulaq
verib, eşitdiklərini tərcümə edir: -Deyir, guya Allah onu yer üzünə bir
məqsədlə göndərib: Alman xalqını xoşbəxt etmək. Və o həmin məqsədə
çatmaq yolunda heç bir maneə qarşısında dayanmayacaq”
1
.Yazıçı romanda
Kamal adlı gənc neft aliminin ixtiraları nəticəsində ordunu neftlə təmin
8
İbrahimbəyov M. Seçilmiş əsərləri. II cild. Bakı: Avrasiya Press, 2004, s. 13.