Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi
Yüklə 65,28 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Cədvəl 5.2
224 tədqiqatlarında, 2005-ci ildə 87 praymerin içərisindən seçil- miş 15 praymerdən istifadə edilmiş və diploid və tetraploid buğda növlərinin identifikasiyası həyata keçirilmişdir [58]. Cədvəl 5.1 İstifadə edilən praymerlər və onların verdikləri polimorfizm № Praymer Ardıcıllıq (5’ - 3’) Bənd- lərin sayı Polimorf bəndlərin sayı Polimor- fizm (%-lə) 1 OPA-07 GAAACGGGTG 5 4 80.0 2 OPA-08 GTGACGTAGG 10 9 90.0 3 OPB-08 GTCCACACGG 11 7 63.6 4 OPB-10 CTGCTGGGAC 11 10 90.9 5 OPB-20 GGACCCTTAC 5 4 80.0 6 OPE-02 GGTGCGGGAA 12 8 66.6 7 OPN-04 GACCGACCCA 14 8 57.1 8 OPN-05 ACTGAACGCC 7 5 71.4 9 OPN-08 ACCTCAGCTC 7 5 71.4 10 OPO-04 AAGTCCGCTC 7 6 85.7 11 OPO-05 CCCAGTCACT 9 7 77.8 12 OPO-06 CCACGGGAAG 16 10 62.5 13 OPO-12 CAGTGCTGTG 13 10 76.9 14 OPO-15 TGGCGTCCTT 9 8 88.9 15 OPAN-16 CAAGGTGGGT 5 4 80.0 Cəmi 140 105 75.0 225 A B C D F G H I J K M Şəkil 5.1. RAPD markerlərlə diploid və tetraploid buğdaların elektrofarezi A) T.turgidum v.alboyadurum, B) T.durum v.leucurum (Şərq), C) T.pe- rsicum, D) T.dicoccum v.atratum, F) T.durum v.hordeiforme (Bərəkətli 95), G) T.monococcum H., T.boeoticum, I) T.turgidum v.salomonis, J) T.dicoccum v.farrum, K) T.dicoccoides, M) Marker İstifadə olunan praymerlərdən alınmış şəkillər ayrı-ayrı- lıqda təhlil edilmiş və polimorfizmin faizi hesablanmışdır. 226 Bizim tədqiqatda praymerlərin polimorfizmi orta hesabla 75.0% olmuşdur [3]. OPA – 04, OPAN 16, OPA -07, OPE-02 praymerləri vasitəsilə əldə olunmuş polimorfizm aşağıdakı şə- kildə təsvir edilmişdir. 5.1.3. Genetik oxşarlıq 15 praymerdən istifadə etməklə nümunələr arasında po- limorfizm binar nömrələmə əsasında qiymətləndirilmişdir (1;0). Bəndin olması 1, həmin yerə uyğun sahədə olmayan bəndlər isə 0 kimi nömrələnmiş və N.Nei və W.Li (1979) tərəfindən verilmiş formula əsaslanaraq oxşarliq indeksi he- sablanmişdir [296] (Cədvəl 5.2). Alınmış nəticələrə əsaslanaraq dendroqram tərtib edilmiş və nümunələrin genetik yaxınlığı göstərilmişdir. Dendroqramda 2 əsas qrup alınmışdır. T.dicoccoides v. arabicum, T.dicoccum v. farrum, T.durum v. hordeiforme (Bərəkətli 95), T.dicoccum v. atratum, T.boeoticum, T.durum v.leucurum (Şərq) növmüxtəliflik- ləri bir qrupda, T.turgidum v. salomonis, T.turgidum v.alboyadu- rum, T.persicum və T.monococcum növləri isə digər qrupda birləşmişlər. Qruplar daxilində də müəyyən qruplaşmalar mey- dana gəlmişdir. Belə ki, 1-ci qrupda T.dicoccoides v. arabicum və T.dicoccum v.farrum nümunələri bir-birlərinə daha yaxın olduqları görünür. 227 Cədvəl 5.2 Diploid və tetraploid buğda nümunələrinin öxşarlıq indeksləri Genotiplər 1 2 3 4 5 6 7 8 9 T.dicoccoides 1 T.dicoccum v. farrum 0.562 1 T.turgidum v. salomonis 0.516 0.424 1 T.boeoticum 0.414 0.516 0.400 1 T.monococcum 0.387 0.364 0.562 0.303 1 T.durum v. hordeiforme (Bərəkətli 95) 0.533 0.625 0.322 0.414 0.387 1 T.dicoccum atratum 0.452 0.545 0.312 0.466 0.437 0.581 1 T.persicum 0.483 0.387 0.400 0.428 0.400 0.345 0.400 1 T.durum v.leucurum (Şərq) 0.333 0.437 0.452 0.552 0.452 0.400 0.452 0.551 1 T.turgidum alboyadurum 0.529 0.529 0.588 0.485 0.514 0.529 0.514 0.545 0.470 226 228 2-ci qrupda isə, əsasən, T.turgidum v.salomonis və T.tur- gidum v.alboyadurum növmüxtəlifləri bir-birinə daha yaxın hesab edilir. Bu yaxınlığı adi qəbul etmək olar, çünki solo- monis və alboyadurum eyni növün müxtəlif növmüxtəliflik- ləridir. T.monococcum və T.boeoticum diploid olmalarına bax- mayaraq, bizim istifadə etdiyimiz praymerlərin verdiyi bənd- lərə görə bir-birindən genetik cəhətdən uzaq kimi qiymətlən- dirilmişdir. Nümunələr, həmçinin AMEA Genetik Ehtiyatlar İnstitutu- nun Abşeron təcrübə bazasında becərilmiş və məhsuldarlıq ele- mentlərinə görə struktur analiz edilmiş və nəticələrə əsasən den- droqrama tərtib olunmuşdur (Şəkil 5.2). Şəkil 5.2. Diploid və tetraploid buğda nümunələrinin oxşarlıq indeksinə görə qruplaşması Yüklə 65,28 Kb. Dostları ilə paylaş:
|