260
İki şəraitdən əldə edilmiş klasterin uyğunluğunu qiymət-
ləndirmək üçün mantel əmsalından istifadə olunmuşdur. Qu-
raqlıq stresi şəraitinin fasilə matris-lə suvarılan şəraitdə fasilə
matris-in arasındakı mantel korrelasiyası 0.43-ə bərabər ol-
muşdur. Bu ədəd göstərir ki, bu iki matrisin uyğunlaşma miq-
darı orta həddədir, yəni quraqlıq və tam suvarılan şəraitlərdə
fenotip nəticələri əsasında hasil olan dendroqramlarda oxşar-
lığın miqdarı orta həddədir.
Şəkil 5.8. Quraqlıq stresi şəraitində qarğıdalı hibridlərinin
biomorfoloji əlamətlər əsasında qruplaşması
Beləliklə, demək olar ki, morfoloji əlamətlər mühitin təsiri al-
tında olduğundan hər iki şəraitdə klaster analizdən əldə edilən
nəticələr bir-birindən fərqlənmişdir. Oxşarlıq meyarı əsasında
müqayisə edilən mantel korrelasiyadan əlavə dendroqram-
261
larda hibridlərin qruplaşdırılması əsasında başqa müqayisə də
aparmaq olar. Hər iki şəraitdə 35, 31, 30, 25, 24, 23, 12, 7, 5,
4, 2, 1 nömrəli hibridlər oxşar klasterlərdə yerləşmişlər (Şəkil
5.7 və 5.8). Deməli, belə nəticəyə gəlmək olar ki, bu hibridlə-
rin oxşarlığı o dərəcədə çox olmuşdur ki, mühit şəraitinin tə-
siri altında əlamətlərin dəyişməsinə baxmayaraq, onlar yenə
də bir-birinin yanında yerləşmişlər. Ümumiyyətlə demək olar
ki, fenotip markerləri mühit şəraitinin təsiri altında olduqları
üçün hər iki şəraitdə hibridlərin qruplaşdırılması bir-birindən
fərqlənmişdir.
R. Choukan və əməkdaşları (1995) qarğıdalıda klaster
analizindən istifadə etməklə, 25 əlamətə görə 52 xətti dörd
müstəqil qrupda yerləşdirmişlər [156]. J.I.R.Galarreta və A.
Alvarez (2001) klaster analizindən istifadə etməklə, İspaniya-
da yüz yerli qarğıdalı nümunələrini 7 müxtəlif qrupda yerləşdir-
mişlər [192]. J.J. Sanchez və əməkdaşları (2000) 71 Meksika
cinsli qarğıdalının qruplaşdırılmasında, 25 morfoloji əlamət-
ləri tədqiq etmiş və klaster analizindən istifadə etməklə onları
7 müxtəlif qrupda yerləşdirmişlər [341].
5.3.2. SSR markeri vasitəsilə hibridlərarası
müxtəliflik dərəcəsinin qiymətləndirilməsi
Mühit təsiri altında olan morfoloji əlamətlər vasitəsilə ge-
netik əlaqələrin dəqiq müəyyənləşdirilməsi mümkün deyildir.
Lakin molekulyar markerlər növlərinin genetik fərqlərini bi-
lavasitə aydınlaşdırdığı üçün genetik müxtəlifliyin bu metodla
öyrənilməsi daha uyğundur. Mikrosatellet markerləri yüksək
polimorfizm [164] və yüksək irsilik qabiliyyətlərinə, kodomi-
nant vəziyyətdə nəzarət olunmalarına və bitkilərdə çox olması
səbəbindən fəaliyyət sahəsinin genişliyinə görə, o cümlədən
262
genetik xəritələrin hazırlanmasında, marker yardımı ilə seçim-
də, populyasiyaların genetik təkamülünün tədqiqində, genetik
barmaq izində, nəsil analizində və germplasmın genetik müx-
təliflik dərəcəsinin dəyişməsini müəyyənləşdirməkdə ən ideal
markerlər sayılırlar [192].
Bu tədqiqatda 38 qarğıdalı hibridində genetik müxtəlifliyi
araşdırmaq üçün mikrosatellet markerlərdən istifadə edilmiş-
dir. Bu məqsədlə polimorfizmi nisbətən yüksək olan 12 cüt
mikrosatellit praymerlərdən istifadə olunmuşdır. Praymerlər
elə seçilmişdir ki, qarğıdalının hər 10 xromosomunun pray-
merləri arasında ən azı bir nümayəndə olsun.
Tədqiq olunan markerlərdə χ2 analizinin nəticələri gös-
tərdi ki, araşdırılan bütün markerlər üzrə, hibridlər arasında
statistik cəhətcə l% fərq mövcuddur. Odur ki, seleksiya proq-
ramında fərqliliyi qiymətləndirmək üçün bu praymerlədən is-
tifadə etmək olar (Cədvəl 5.10).
Bu tədqiqatda l2 cüt mikrosatellet praymerdən istifadə et-
məklə 38 hibriddə 40 bənd (hər bənd bir alleldir) artırılmışdır.
Tədqiq olunan bütün hibridlərdə hər praymer üçün allellərin
sayı 2-6 arasında dəyişmiş, ən çox allel sayı PHI03l, UMCl877 və
UMC2359 praymerlərində müşahidə edilmişdir. Onlarda allel sa-
yı uyğun olaraq 6, 5 və 5 olmuşdur.
263
Cədvəl 5.10
Müxtəlif praymerlər əsasında 38 qarğıdalı hibridində
χ2 analizinin nəticələri
Praymerlər
UMC1862
NC133
UMC1501
UMC1719
UMC1447
PHI031
χ 2
107.68**
68.21**
39.27**
109.75**
20.25**
179.74**
df
10
6
1
6
1
15
P-dəyəri
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
Praymerlər
BNLG1617
UMC1333
UMC1545
PHI080
UMC2359
UMC1432
χ 2
19.41**
81.56**
67.77**
12.5**
79.81**
39.19**
df
1
3
3
1
10
1
P- dəyəri
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
df-sərbəstlik dərəcəsi; P-dəyəri - ehtimal səviyə; ** - 1% ehtimalıqla mənalı dərəcədə fərqliliklər.
262
264
Ən az allel sayı UMCl50l, UMCl447, PHI080 və UMCl432
praymerlərə aiddir ki, bunların hər birinin 2 alleli vardır. Ef-
fektiv allellərin orta sayı 2.49 olmuş və onların ən çoxu
UMC2359 praymerinə və ən azı PHI080 praymerinə aiddir
(Cədvəl 5.10). F. Dehghan-Naieri və əməkdaşları qarğıdalı
mikrosatelletləri üçün allellərin orta sayını 3-l3 [174], J.S.C.
Smith və həmkarları isə onların orta sayını 3-l2 [369] müəy-
yən etmişlər. Müxtəlif tədqiqatlarda allellərin sayının fərqli
olmasını genotip və ya praymer fərqlilikləri ilə izah etmək
olar [254].
PIC genetik müxtəlifliyi ilə bərabər, praymerlərin fərq-
ləndirmə gücü, genomda genin lokuslarında allelilərin sayı və
tədqiq olunan populyasiyalarda onların nisbi tezliyinə (fre-
kans) əsaslanır [347]. Allellərin sayının çoxluğu və bu allel-
lərin aşağı nisbi tezliyi, praymerlərin yüksək PIC olmasına
gətirib çıxarır, PIC yuxarı olan praymerlər yüksək fərqləndir-
mə qabiliyyətinə malik olacaqlar. Bu parametr allel müxtəlif-
liyini hər bir gen məkanında ölçür, və l-f
i
2
formulu ilə ifadə
olunur. Bu formulda fi-ci allelin tezliyidir. Buna görə də lo-
kusda allel sayı çox olan bir praymerin PIC-si mütləq yüksək
olacaqdır. Bu tədqiqatda mikrosatelletin lokusları üçün PIC
0.23- 0.78 arasında dəyişmiş və orta qiyməti 0.53 olmuşdur.
Beləliklə, PIC-in ən az və ən çox miqdarı, uyğun olaraq,
PHI080 və UMC2359 praymerlərinə aid olmuşdur. Tədqiq
olan dörd növ ardıcıl təkrarı arasında ən yüksək PIC həddi 4
nukleotid təkrarına aiddir
və onun miqdarı 0.72-dir (Cədvəl 5.11).
Mikrosatelletlərin bəzilərində allelilərin sayının eyni olmasına
baxmayaraq, bu allellərin tezliyi fərqləndiyi üçün müxtəlif po-
limorfizm indeksin göstərirlər.
Qarğıdalı polimorfizminin orta qiyməti, F. Dehghan-Naieri
və əməkdaşları tərəfindən (2005) 0.73, J.S.C. Smith və həmkar-
Dostları ilə paylaş: |